Beëindig de schade-schandaal-goede vrouw vicieuze dame advocaat Trope

Laten we samen een visie delen: je bent, zoals de entertainmentindustrie het graag zegt, "een actrice van een bepaalde leeftijd" die net als een bitchy advocaat is uitgebracht.

Je bent een veelgeprezen actrice die door de gelederen steeg zoals veelgeprezen actrices doen - misschien een vroege rol als een cliché nimf op een geliefde sitcom, misschien de hoofdrolspeler van een indie-slaper geraakt over een vrouw met grote dromen in een kleine stad, of als een van die karakters die in de jaren '80 werden beschouwd als gruwelijke schurken, maar eerder een gestigmatiseerde "gekke dame" die lijdt aan een psychische aandoening en geen kans zou hebben tegen de Jezebel lakmoesproef vandaag (Glenn Close! Fatale aantrekkingskracht !).

Daarna drogen de rollen op. Je bent te oud om de vriendin van George Clooney te spelen, omdat je net zo oud bent als George Clooney. Je hebt altijd een soort Emmy gewild. Dus wat te doen?

Als Glenn Close, Viola Davis, Geena Davis, Candice Bergen, Kerry Washington, Juliana Margulies, Christine Baranski, Eliza Coupe en een litanie van anderen een indicatie zijn, ga je een teefadvocaat spelen die een zo-zo moeder / echtgenote is en af ​​en toe doodt voor sport.

Waar komt het concept van de teefjurist vandaan? Niet te verwarren met de werkende personages in de wet - zie Ally McBeal of Drop Dead Diva - de teefadvocaat is een uiterst specifiek, bijna superheldenachtig personage dat eerst meedogenloos is, professioneel zonder fouten en als laatste worstelt met haar vrouwelijkheid. Ze maken voor een aantal van de hoogst gewaardeerde shows op televisie (De goede vrouw, Schandaal en Hoe weg te komen met moord leiden momenteel de lading) wanneer ze in wezen allemaal hetzelfde karakter hebben.

Hier zijn de belangrijkste eigenschappen van de teefjurist:

1. Haar carrière kost haar altijd om te falen in een ander deel van haar leven, meestal als een vrouw of moeder.
2. Ze is wreed en hard, maar ook moeder en koestert.
3. Wanneer ze seks heeft, gebeurt er bijna altijd iets slechts of een negatieve consequentie van deze actie.
4. Ze ziet er geweldig uit, maar niet zo geweldig als haar jongere protégé costar.
5. Op een gegeven moment zal iemand haar een "pistool", "handvol", "teef," etc. etc. noemen.

1. Haar ambitie is vaak haar grootste tekortkoming.

Voor de duidelijkheid, dit is geen reflectie op de actrices die deze rollen op zich nemen - de teefadvocaat kan de beste optie zijn voor veel actrices die niet willen worden gedegradeerd tot bij de superhelden blockbusters als een slepende teefmatriarch.Juridische procedures zijn televisiesnoepjes - de personages zijn rijk en verkopen de ambitieuze levensstijl waar adverteerders van houden, de verhaallijnen zijn gemakkelijk verteerbaar en er is voldoende ruimte voor seks en moord. (Opgemerkt moet worden dat Taraji P. Henson een honorary bitch advocatenmedaille krijgt voor haar rol als uitvoerend rijk.)

Deze rol is bijna altijd complementair aan een cast van jongere cursisten of protégés om het sex-appeal voor vers vlees te bieden, zodat wanneer de teefadvocaat seks heeft en haar eigen lichaam onthult, de clickbait-sites het progressief kunnen noemen. Deze jongere, vaak shirtless B-personages kunnen ook worden gebruikt als garenballen voor de hoofdrolspeler. Ze worden rond geslagen en gemanipuleerd door de bijna bovennatuurlijke juridische helderheid van de teefjurist.

Dan is er de houding van de teefadvocaat in haar beroep. Ze is meedogenloos en op een manier die het dichtst in de buurt komt van de laatste seizoenen van Huis, kent op onverklaarbare wijze de oplossing voor bijna elke juridische slijk. Ze is gewoon dat goed - maar maak je geen zorgen, ze werd zo goed ten koste van alle andere bepalende kenmerken van de vrouw.

Zelfs als personages erin De goede vrouw af en toe een oordeel vellen, dit is de uitzondering op de regel en komt bijna altijd voort uit het investeren van te veel tijd en energie in de traditionele rollen van het moederschap of partnerschap. Zie karakter Patty Hewess de achilleshiel van het feit dat ze niet in staat is om een ​​zaak te winnen en haar gekwelde zoon op hetzelfde moment op te voeden schadevergoeding, Annalise Keating die haar huwelijk opoffert en een diepe moederlijke band met haar student Wes op investeert Hoe weg te komen met moord (of het feit dat elke keer dat Olivia Pope de POTUS aansluit op Schandaal * een code rode nationale crisis barst uit).

In een cultureel landschap dat vereist dat vrouwen alles hebben, wordt de teefadvocaat herhaaldelijk het plezier ontzegd, en vaak gedemoniseerd door haar carrière voor een meer traditionele rol te zetten. Wanneer ze in dezelfde positie als een advocaat worden geplaatst, gaan mannelijke hoofdrolspelers verder Pakken, Franklin en Bash en bijna elke incarnatie van Wet en orde en CSI, dezelfde toewijding aan het werk wordt bijna nooit als problematisch ervaren.

Waarom is deze rol zo'n aantrekkingskracht voor excellente actrices die de middelbare leeftijd naderen of voorbij zijn? Legale fuck-ery biedt een zeer specifieke aantrekkingskracht op tv, ongeacht het geslacht van de hoofdrolspelers. Shows die vrouwelijke advocaten als secundaire personages kenmerken, hebben meer kans om geseksualiseerd te worden - kijk niet verder dan de roddelende, provocerend geklede wandelende B-plots in Pakken voor bewijs - maar door het sterke vrouwelijke karakter te bieden in combinatie met een cast van sexy onderdanjes, kunnen netwerken hun cake en schoenlepel een paar nutteloze seks-scènes laten maken in elke aflevering.

Het probleem is niet de teefjurist per se, hoewel de beperkingen en gepercipieerde empowerment van het personage zeker nadelen heeft. Er is een duidelijke vraag naar sterke vrouwelijke personages bij televisie, en de teefadvocaat laat netwerkdoelgroepen en leidinggevenden toe om het op twee manieren te hebben: een vrouw is aan de macht, maar kan zich nog steeds kleden naar de negens, een ambitieuze levensstijl verkopen en gestraft worden voor haar seksualiteit in de klassieke tv-traditie. Het is een goede zaak dat deze rollen bestaan ​​voor krachtpatsers zoals Margulies, Washington en Davis, maar het gebruik van deze rol als de enige optie als het verbindende weefsel tussen de oorspronkelijke doorbraak van de actrice en hun Oscar-bod tijdens het einde van hun leven is indicatief dat er nog steeds sprake is van veel te wensen over het ontwikkelen van rollen voor vrouwen boven de veertig op televisie.

Maar dan is er het prestige. Als je een actrice bent die meer dan veertig jaar vasthoudt aan een Emmy, is er geen betere levenshap dan het aangaan van de rol van advocaat, vraag Margulies, Close, Davis en Washington, en dat is net in de afgelopen tien jaar.

De teefadvocaat is een uitstekende tool om de "actrices van een bepaalde leeftijd" te krijgen die nooit als zodanig de schermtijd mogen worden genoemd die ze rijkelijk verdienen, terwijl mannelijke acteurs van dezelfde leeftijd nog tot ver in de jaren vijftig in actiefilms spelen. Voor veel actrices biedt het een vlezige tweede act aan hun carrière en stelt ze hen in staat om met meer succes terug te keren naar de soorten rollen waar ze in uitblinken, en stelt ze meestal een paar verplichte "comeback" -magazine covers in. Helaas is het een van de weinige rollen die beschikbaar zijn om dit soort carrière te maken, en met ten minste drie zeer succesvolle teefadvocaten voor juristen die momenteel op netwerk-tv werken, is er niet veel ruimte aan tafel.

Doe nu opnieuw mee met onze visualisatie. Stel je een televisielandschap voor dat vrouwen boven de veertig niet zomaar advocaten mogen spelen die vreselijke moeders en echtgenoten zijn omdat ze het aandurfden om ambitie te hebben, maar een leidende rol in elke show. Stel je voor dat ze hun Emmy's claimen zonder hun showrunners te bedanken voor "eindelijk een echte rol voor vrouwen schrijven wanneer er vijftienhonderd vergelijkbare, subtiel gemarginaliseerde personages op elk moment in de lucht zijn. En visualiseer alsjeblieft Glenn Close on schadevergoeding. Serieus, Glenn Close; kus mijn mond.