Washington Measles Emergency: Waarom het verbieden van vaccinvrijstellingen niet genoeg is

De mazelenuitbarsting in de staat Washington is in een tweede maand afgenomen, van een volksgezondheidsprobleem op provinciaal niveau naar een noodtoestand in de hele staat die de anti-vaxxers van de overheid onder de microscoop heeft gebracht. Terwijl mazelen door niet-geïmmuniseerde kinderen scheuren - grotendeels het gevolg van ouders met religieuze of filosofische opvattingen die tegen vaccinatie zijn - is het debat over niet-medische vrijstellingen (NME's) met vaccins opnieuw uitgebarsten.

Het staat vast dat negen van de tien niet-gevaccineerde mensen die worden blootgesteld aan mazelen de ziekte oplopen. Ondertussen is het mazelen-, bof- en rubellavaccin (MMR) bijna 97 procent effectief in het voorkomen van mazelen, wat zeer besmettelijk is en fataal kan zijn voor kleine kinderen. Maar in sommige staten kunnen ouders die sceptisch staan ​​tegenover het BMR-vaccin vanwege de niet-bewezen link naar autisme en andere gezondheidsproblemen, NME's verkrijgen. Dit zijn ontheffingen voor de volksgezondheid waardoor hun kinderen de vaccins kunnen overslaan, maar nog steeds openbare en particuliere scholen bezoeken.

Landelijk ligt het NME-percentage rond de twee procent, maar in de staat Washington is dat ongeveer vier procent. In Clark County, ground zero voor de uitbraak van mazelen, gaat het over zeven procent. Maandag, in reactie op de verslechterende crisis in de regio, stelde Amerikaans vertegenwoordiger Paul Harris uit Vancouver een wetsvoorstel voor om NME's volledig te verwijderen, waarbij ouders werden verplicht om hun kinderen te vaccineren of een medisch vrijstelling als ze hun kinderen op school willen inschrijven.

Dit lijkt misschien de meest eenvoudige en gezonde manier om toekomstige noodsituaties te voorkomen, maar deskundigen op het gebied van volksgezondheid en sociologie vertellen omgekeerde het is niet zo simpel.

Wat er daadwerkelijk gebeurt wanneer NME's worden verbannen

Op dit moment zijn er drie staten die "persoonlijke" vrijstellingen voor vaccins hebben verboden: Californië, West Virginia en Mississippi. Californië heeft ze in 2015 verwijderd, in de nasleep van een uitbraak van mazelen in Disneyland het jaar daarvoor. Senaat Bill 277 maakte het illegaal om zich in te schrijven voor een openbare of privéschool zonder volledig geïmmuniseerd te zijn, zelfs als ouders bezwaar hebben op filosofische gronden.

Er was een vermindering van NME's nadat ze in Californië waren verboden, zegt Alison Buttenheim, Ph.D., die de effecten van deze wet bestudeert in haar rol als hoogleraar gezondheidsbeleid aan de Perelman School of Medicine van de Universiteit van Pennsylvania. Als gevolg daarvan vertelt ze omgekeerde, de totale vaccinatiegraad in de staat verhoogd tot 95 procent - een ideaal percentage om de volksgezondheid te beschermen. Echter, legitiem medisch vrijstellingen later bijna verdrievoudigd en nog steeds hoog blijven in Californië, waardoor verdenkingen worden gewekt bij sommige artsen. Het is niet genoeg om simpelweg wetgeving te gebruiken om NME's te verbieden, omdat onvermurwbare ouders altijd een maas in de wet zullen vinden.

Helaas zijn de medische uitzonderingen in Californië sterk geclusterd, wat suggereert dat bepaalde gemeenschappen nog steeds een groot risico lopen op uitbraken.

"Het is een ding om te zeggen dat 'Washington een dekking van 88 procent heeft en Californië een bereik van meer dan 90 procent heeft', zegt Buttenheim. "Maar als we nog steeds eindigen met districten en gemeenschappen waar die drempel veel lager is, dan zullen we nog steeds uitbraken hebben."

Het gaat om meer dan alleen het verhogen van de vaccinatiegraad

Om het probleem van antivaccinatie op de juiste manier aan te pakken, stelt de University of Colorado, de socioloog van Denver, Jennifer Reich, Ph.D., moeten volksgezondheidsfunctionarissen de kwestie centraal stellen: de manier waarop ouders hun kinderen willen vaccineren. Wetten die NME's verbieden, kunnen het percentage gevaccineerde kinderen doen toenemen, maar ze laten belangrijke zorgen - zoals de emotionele redenen waarom mensen vaccinatie weigeren - onaangetast. En dat kan ruimte laten voor andere groepen om te prooien op de bestaande onzekerheden van de ouders over vaccins.

"Als je als enige doel hebt om meer mensen te laten vaccineren, deed het dat waarschijnlijk vrij goed. Ik weet niet dat de wet zelf een mechanisme is waarmee we mensen overhalen. Ik denk dat het heel anders is om een ​​gesprek te hebben dat het duidelijker maakt hoe vaccins worden getest, hoe ze worden gecontroleerd, "vertelt ze omgekeerde.

Harris 'rekening heeft al tegenstand ondervonden van het National Vaccine Information Centre, een beruchte anti-vaccin groep die zegt dat het verbod de ouders "extreem onderdrukt" heeft laten voelen, zoals de AP rapporten. Het argument dat een verbod op NME's eigenlijk een aanval op ouderlijke rechten is, is gevaarlijk, waarschuwt Buttenheim, omdat het gemakkelijk is om dat idee te verspreiden naar mensen die vaccin zijn. aarzelend maar nog niet vastberaden tegen vaccins.

"Ik denk dat een ding dat we kunnen zeggen, is dat het elimineren van ze allemaal samen waarschijnlijk niet optimaal is om alle redenen die we in Californië zien. Mijn idee is dat veel ouders in Californië die nooit aandacht hadden besteed aan de kwestie van de vrijstelling van vaccins voordat de SB277 dit hoorde en dachten: 'Wauw! Dat gaat echt te ver. Ze nemen echt ouderlijke rechten en ouderlijke beslissingen weg en sluiten deze kinderen uit van school. '

De verspreiding van dergelijke gevoelens kan jaren van werk ongedaan maken door sceptische mensen ervan te overtuigen dat volksgezondheidsorganisaties hun belang in hun hart hebben, zegt Oakland University bio-ethicus Mark Navin, Ph.D. Als het verwijderen van NME's wordt geïnterpreteerd als een "dwingend" beleid dat de keuze beperkt, zegt hij, kan het een politiek verzamelpunt worden dat uiteindelijk wordt gebruikt of misbruikt voor politiek gewin.

"We moeten daar erg gevoelig voor zijn als we nadenken over beleidswijzigingen die de rechten van ouders afschaffen, vooral als het gaat om niet-medische vrijstellingen," vertelt Navin omgekeerde. "President Trump in de campagne zei dat hij zich inzet voor een robuust ouderlijk recht om niet-gevaccineerde kinderen naar school te sturen. Ik wil immunisatiebeleidsdiscussies niet besmetten met politieke polarisatie. Dat maakt me de stuipen op het lijf. '

Dit is al gebeurd in Italië, waar een populistische regering zich op anti-vaccin-sentiment heeft gericht om de zaak te bevorderen. In september heeft de regering haar vaccinatiewetgeving teruggedraaid, waardoor kinderen naar school kunnen gaan, mits ouders bevestigen dat hun kinderen zijn gevaccineerd, New York Times gerapporteerd.

Het ideale NME-beleid ontwerpen

Het ideale beleid moet de vaccinatiegraad verbeteren, de autonomie van de ouders behouden en degenen die op het hek staan ​​over vaccins aanmoedigen om de technologie te omarmen om hun kinderen te beschermen. Het is een lastige balans. Een gemeenschappelijke benadering onder beleidsmakers is om het proces om een ​​NME te krijgen net vervelend genoeg te maken om mensen die onzeker zijn over vaccins af te schrikken - maar is niet zo hardhandig dat het mensen het gevoel geeft dat ze gedwongen zijn hun kinderen te vaccineren. Buttenheim noemt dit de 'gedoefactor'.

Het NME-beleid dat sinds 2015 in Oregon van kracht is, probeert al een rompslomp op te leggen. Iedereen die een NME probeert te krijgen, moet eerst een vaccinatiecertificaat ontvangen door een reeks video's te bekijken over de voordelen van vaccins. Toen het voor het eerst werd geïntroduceerd, daalde het aantal NME's, maar sindsdien zijn ze weer gaan stijgen. Misschien, zegt Buttenheim, was de rompslomp niet hoog genoeg.

"Waarom verwachten we dat dat werkt?" Zegt ze. "Is het zoiets als," Oh vergeet het maar. Ik ga mijn kind vaccineren. Ik wil niet door dit ding video-module gaan? "Waarschijnlijk niet, want als je je kind echt niet wilt vaccineren, is de horde van het kijken naar een video van acht of twaalf minuten waarschijnlijk niet zo hoog."

Zowel Buttenheim als Navin denken dat het misschien de moeite waard is om financiële prikkels voor vaccinatie te overwegen, zoals recent onderzoek heeft gesuggereerd. Deze wetten zouden ouders die hun kinderen niet vaccineren aansprakelijk houden voor de financiële kosten die mogelijk door een mogelijke uitbraak kunnen worden gemaakt. De huidige uitbraak in Washington heeft al honderdduizenden dollars gekost.

Financiële prikkels hoeven echter niet bestraffend te zijn. Er is ook het idee dat staatsgezondheidsafdelingen of schooldistricten financieel kunnen beloning schooldistricten om de vaccinatiegraad hoog te houden.

"Scholen kunnen veel doen," zegt Buttenheim. "Ik heb schoolverpleegsters, ouders en functionarissen geïnterviewd op verschillende soorten scholen in Californië, en de houding van een schoolverpleegkundige en het beleid dat hij of zij invoert om kleuterscholen te beheren, kan een enorm effect hebben op de vraag of inkomende ouders zeggen: 'Oh, dit is iets wat we doen of dit is iets wat we niet doen.'"

Voor Reich's punt zal dit beleid waarschijnlijk niet veel doen aan het aanpakken van de emotionele redenen waarom ouders hun kinderen niet vaccineren. Maar ze kunnen de vaccinatieschubben net genoeg geven om de immuniteit van de kudde te handhaven - het idee dat als de meerderheid van de mensen wordt gevaccineerd, de rest als gevolg daarvan wordt beschermd, zelfs als je een paar overlopers hebt. Het probleem in Washington is dat de snelheden van NME's omhoog zijn gegroeid naar wat Buttenheim 'uitroeiingsgebied' noemt, en dat de immuniteit van het virus onderontwikkeld is.

Een hard-line NME-beleid lost het anti-vaccinatieprobleem niet 's nachts op. Maar het kan ambtenaren van de volksgezondheid tijd kosten om creatief na te denken over hoe mensen de beslissing nemen om vaccins te vermijden en hoe we de meeste mensen weg kunnen slepen naar hun levensreddende kracht.

Voorlopig is het wetsvoorstel van Washington, waarin wordt voorgesteld NME's te verwijderen, gepland voor een openbare hoorzitting op 8 februari, wanneer de rest van de staat nadenkt over het beste soort beleid om deze tragische uitbraak aan te pakken.