Hebben astronomen net buitenaardse megastructuren ontdekt bij een verre ster?

Op dinsdag, De Atlantische Oceaan gerapporteerd over een nieuw onderzoek uitgevoerd door astronomen van de Yale University die mogelijk misschien, misschien twijfelachtig, het bestaan ​​van intelligent buitenaards leven kunnen aangeven. De studie heeft het internet verlicht, wat passend is, omdat het over een ster gaat.

KIC 8462852, dat tussen de constellaties Lyra en Cygnus zit, werd ongeveer zes jaar geleden door de Kepler Space Telescope gezien. Astronomen terug op de grond merkten dat er ongewone activiteit was in het licht dat rond de ster werd uitgezonden, in tegenstelling tot nergens anders dan 150.000 geobserveerde sterren. Rond KIC 8462852 pikte Kepler dalingen op in de helderheid, waarschijnlijk als gevolg van objecten in een baan om de aarde.

"We hadden nog nooit zoiets als deze ster gezien", vertelde Tabetha Boyajian, de hoofdonderzoeker van het onderzoek De Atlantische Oceaan. "Het was echt raar. We dachten dat het slechte gegevens of beweging op het ruimtevaartuig waren, maar alles controleerde."

Maar KIC 8462852 is niet jong - het is een volwassen ster. De zwaartekracht zou het stof en het puin er inmiddels toe hebben aangezet. Dus wat is in vredesnaam allemaal van deze vreemde puinhoop van materie een baan omheen?

Betreed Jason Wright, de astronoom van de Penn State University, wat suggereert dat het onregelmatige lezen een product kan zijn van orbitale megastructuren, in wezen enorme buitenaardse satellieten. Megastructuren zouden volgens Wright "erg groot" zijn - en waarschijnlijk gemaakt van zeer dunne materialen om de beperkingen te compenseren die worden opgelegd door het lanceren en besturen van grote objecten. De suggestie van Wright was, in zekere zin, het redeneren van het Razor van Occam: Astronomische verklaringen konden geen verklaring zijn voor de helderheid die met maar liefst 22 procent daalde. Om een ​​idee te krijgen van hoe extreem dat getal is, zou een planeet ter grootte van Jupiter ongeveer 1 procent van het licht blokkeren - en planeten worden niet veel groter dan dat.

Wright bestudeert al geruime tijd megastructuren. Gevraagd waarom, hij is zichzelf wegcijferen, zeggende "voornamelijk vanwege het feit dat niemand anders het deed." Toen hij de gegevens van de Yale-onderzoekers zag, dacht hij dat hij eindelijk had kunnen vinden wat hij was - in plaats daarvan uniek - op zoek naar. Hij zegt dat als dit megastructuren zijn, deze hoogstwaarschijnlijk bestaan ​​uit zonnepanelen die worden gebruikt voor intense energiebehoeften. Andere mogelijkheden zijn gigantische telescopen die worden gebruikt voor interstellaire observatie, bakens die fungeren als oriëntatiepunten voor reizigers, of structuren om andere doelen te bereiken die we niet eens kunnen overwegen. De megastructuren kunnen zelfs op dit moment in aanbouw zijn, wat logisch zou zijn als je bedenkt hoe raar en niet-uniform de lichtpatronen zijn.

Elk van die zou duiden op het bestaan ​​van een intelligent buitenaards ras.

Wright waarschuwt echter dat de kans dat buitenaards leven verantwoordelijk is voor deze lichtpatronen "erg laag" is. Het is veel waarschijnlijker een andere verklaring. Wright zegt dat hij een hypothese heeft uitgezet onder vele anderen, en goede wetenschap vereist een verantwoordelijke mate van scepticisme voor elk van hen.

Het eigenlijke papier, onlangs geüpload naar de ArXiv-repository door de Yale-onderzoekers, noemt zelfs het buitenaardse leven niet. Het loopt door een reeks "natuurlijke" theorieën die de ongebruikelijke lichtactiviteit verklaren - alles van vreemde rotsopbouw, tot grootschalige effecten (zoals degene die onze maan vormde) tot problemen met de instrumenten van Kepler. De sterkste theorie is ook het meest onwaarschijnlijke: dat een andere bewegende ster een stel kometen in het systeem van KIC 8462852 heeft getrokken, waardoor een verduisterend patroon in het licht is ontstaan. Dat zou een extreem toeval zijn.

Wright werkt momenteel samen met de hoofdauteur van de Yale-paper, Tabetha Boyajian, en de directeur van het SETI Research Center van de University of California, Berkeley, Andrew Siemon, om een ​​voorstel op te stellen voor het wijzen van een radio-gerecht op de ster en op zoek te gaan naar radio golven geassocieerd met intelligente buitenaardse activiteit. Als ze voldoende voorlopig bewijs vinden, gaan ze over op het gebruik van krachtiger apparatuur om hun vermoedens te bevestigen.