Konami heeft 'Metal Gear' nooit echt begrepen

Deze week tijdens Gamescom heeft Konami een nieuwe aangekondigd Metal Gear, de eerste die werd gemaakt zonder Hideo Kojima in het kielzog van zijn schijnbaar onaangename vertrek van het bedrijf vorig jaar. Het is nog niet goed gegaan.

Dubbed Metal Gear overleeft, het ontwerp is blijkbaar opgebouwd rond vier-speler online co-op actie met een beetje stealth naar binnen gegooid. Het is een vreemde maar niet helemaal ongekende zet, en een die vragen oproept over hoe de uitgever ziet wat misschien wel hun laatste grote geld verdienen franchise is.

Om de zaken nog vreemder te maken, Overleven is een bijna-maar-niet-vrij alternatief universum verhaal dat plaatsvindt direct na de gebeurtenissen van MGSV De proloog Getroffen gebieden, waar stafleden van Mother Base die vastzaten aan de smeulende ruïne van hun voormalige hoofdkwartier abrupt in wormgaten worden gezogen - waarschijnlijk omdat Konami een verhalend excuus nodig had voor de gekristalliseerde ondode monsters die aan de andere kant wachtten.

Metal Gear is natuurlijk geen vreemde voor rare shit. MGSV De belangrijkste plotstrengen draaiden rond spanningen van op spraak afgestemde parasieten die zich vastmaakten aan de stembanden van de slachtoffers en hen vermoordden als ze een bepaalde taal spraken. Het had zijn eigen vorm van zombies, ook in soldaten met een marionet (bestuurd door een ander type parasiet). De lijst van andere krankzinnige ontwikkelingen en ogenschijnlijk bovennatuurlijke gebeurtenissen die in de loop van de reeks zijn opgetreden, zijn te talrijk om op te noemen.

Het is geen onderwerp of de premisse die problematisch is (hoewel wormgaten een bijzonder lui zijn Deus ex Machina). In plaats daarvan is het wat Konami heeft getoond en gekozen heeft om met het ontwerp te doen, waardoor ik me afvraag of ze ooit echt begrepen wat Metal Gear was echt over.

Laten we eerst de voor de hand liggende oplossing kiezen: wat dan ook Overleven is, het is vanaf de grond opgebouwd als een online coöpspel voor meerdere spelers, en naar verluidt zal het niet worden verkocht als een volledig geprijsde release. Eerlijk gezegd klinkt dit alleen maar meer als Konami's kijk op Umbrella Corps dan Metal Gear gepast.

Verder in MGSV, Het privéleger van Big Boss is een anoniem bataljon. Afgezien van een paar statistieken, het vreemde extra vermogen en een dierenoproepteken, kunnen het net zo goed enen en nullen zijn - een opzettelijke beslissing, omdat spelers er elk moment een kunnen spelen, een enorme thematische kern die tijdens de open dagen weergalmt -wereld ontwerp.

Er is weinig te suggereren in wat is getoond Overleven te verwachten dat deze specifieke overlevenden van de Moederbasis anders zijn, en de trailer geeft het gevoel dat ze zichzelf kenmerken door actie in plaats van expositie. Eigenlijk is het raar hoe vreemd iedereen stom lijkt te zijn.

Toch, als Overleven is een spin-off voor meerdere spelers, mogelijk de enige manier waarop Konami kon nadenken om de reeks verder uit te breiden nadat Kojima het land in wezen MGSV Gebeurtenissen, zou het logisch zijn dat deze soldaten zich meer zouden gedragen Metal Gear Online karakters - dat wil zeggen, weinig meer dan avatars.

Daarin ligt het probleem. Konami lijkt poserend te zijn Overleven als een cool nieuw avontuur in een Metal Gear wereld, waar je online samenkomt met vrienden om door dit vijandige buitenaardse landschap te komen met badasswapens, gekke monsters, en, ja, waarschijnlijk enkele gigantische dinosaurusmechanismen. Ze konden het punt niet moeilijker missen.

In de loop van de jaren Metal Gear is gegaan van simplistische stealth naar opera-anime-getint drama; De anti-oorlogs-boodschap van Kojima is doorlopend gebleven. Hoewel de serie er nooit van bekend is dat ze schrik hebben voor geweld, zijn Solid Snake, Big Boss, Raiden en zowat alle anderen terughoudende soldaten, en meestal pionnen, gedwongen tot omstandigheden buiten hun macht en achtervolgd door de acties en de gevolgen van hun verleden.

Dat hield Kojima's games nooit tegen om spelers de mogelijkheid te geven om bloedvergieten te omarmen, maar dat deed ze schokkend. Het betekende verantwoordelijkheid. Het moet ook vanzelfsprekend zijn dat stealth een primaire pijler is; elke breuk daarvan - zoals in euforisch over de top van Platinum Metal Gear Rising, een bewijs dat de serie niet altijd zo dicht bij zijn kern hoefde uit te komen - moet komen van een geaarde, karaktergerichte plek.

Zonder een cruciaal gevoel voor context, de rode draad die elke verhaallijn, thema, ideologie en zelfs Kojima zelf bond met de gameplay van het handelsmerk van de serie, Metal Gear zou niet zoveel verschillen van andere actiespellen. (Stijgende lijn heeft zelfs langdradige codecs en een cutscène van een half uur die leidt tot het laatste bossgevecht, waarbij de schurk filosofisch denkt over zijn verdraaide kijk op Amerikaans exceptionaliteit.)

Wat doet Overleven hebben? Tot nu toe lijkt het alsof het gevechten van man tegen man, ruw melee en explosief zijn Avengers - Boogschieten - dit gaat niet om vermijden. Overleven in de terminologie van videogames betekent meestal iets dat vrij ver van verwijderd is Metal Gear, en misschien lijkt het erop dat het werd overgedragen als een nieuwe IP die plotseling zonder veel nadenken in elkaar geslagen werd.

Om dat allemaal opzij te poetsen, zoals Overleven zeker hints, is om de meest oppervlakkige aspecten van de serie te selecteren om een ​​spel rond te bouwen. Het is mogelijk dat dit slechts een geval van slechte marketing is, maar als je kijkt naar Konami's staat van dienst met het verlammen van hun meest geliefde series met identiteitscrises, lijkt dat op zijn best onwaarschijnlijk.

Het is moeilijk te geloven dat de ontwikkelaars echt denken dat versnelling, multiplayer, rare vijanden of zelfs het uiterlijk van een Metal Gear de serie aantrekkelijk maakten. Maar als het waar is, zijn ze één flagrant feit vergeten: Metal Gear is niet Metal Gear zonder zijn persoonlijkheid. Geen enkele hoeveelheid aanpassingen aan de reeksen kan dat veranderen.