Staat van de Unie: Waarom Trump's infrastructuurplannen niet optellen

President Donald Trump is nog steeds van plan een infrastructuurvoorzitter te worden. Zijn State of the Union-toespraak op dinsdagavond had uitgebreid zijn plan om meer dan $ 1,5 biljoen te committeren om de Amerikaanse wegen, bruggen en meer te herbouwen. Maar een hoogleraar economie en expert over de zogenaamde Trumponomics van de president vertelt omgekeerde er is weinig reden om te verwachten dat hij zo'n groot doel daadwerkelijk kan doormaken.

"Terwijl we onze industrieën herbouwen, is het ook tijd om onze afbrokkelende infrastructuur opnieuw op te bouwen. Amerika is een land van bouwers, "zei Trump vóór de gezamenlijke zitting van het Congres van de Verenigde Staten."We hebben het Empire State Building in slechts één jaar gebouwd - is het geen schande dat het nu 10 jaar kan duren om een ​​vergunning voor een eenvoudige weg te krijgen? Ik vraag beide partijen om samen te komen om ons de veilige, snelle, betrouwbare en moderne infrastructuur te bieden die onze economie nodig heeft en die onze mensen verdienen."

Trump ging verder met te zeggen dat hij het Congres wilde laten produceren met een rekening van minimaal $ 1,5 biljoen aan infrastructuurinvesteringen, met extra middelen van de staat en lokale overheden en de particuliere sector. Hij zei dat het allemaal in de naam is van het permanent vaststellen van het infrastructuurtekort, wat de steeds groter wordende kloof is tussen de verminderde infrastructuuruitgaven van de overheid en de stijgende kosten van wat er nodig is om te repareren en te vervangen wat nu in verval is.

"Elke rekening moet ook het toestemmings- en goedkeuringsproces stroomlijnen - tot maximaal twee jaar, en misschien zelfs één," voegde hij eraan toe en bracht zijn openlijke afkeer van regelgeving en administratieve rompslomp met zich mee. "Samen kunnen we ons bouwpatrimonium terugvorderen. We zullen glimmende nieuwe wegen, bruggen, snelwegen, spoorwegen en waterwegen over ons land aanleggen. En we zullen het doen met Amerikaans hart, Amerikaanse handen en Amerikaanse grit."

omgekeerde contact opnemen met L. Randall Wray, een professor economie aan het Bard College in New York en een senior wetenschapper aan het Levy Economics Institute van de universiteit, een niet-partijgebonden denktank. Hij bood zijn mening over de vraag of Trump dit kan bereiken. Zijn kijk is somber voor de president en zijn aanhangers.

Welke reactie heb je op de uitspraken van de president over infrastructuur in de staat van de Unie?

De infrastructuurkaart van de American Society of Civil Engineers legt de kloof vast op $ 2 biljoen uitgaven voor de komende 10 jaar. Dit is naar mijn mening een voorzichtige schatting als we willen concurreren met China en andere landen die de VS ver vooruit zijn. In ieder geval heeft de president geen tijdschema gespecificeerd en zijn aantal valt ver achter bij de geschatte behoeften van de ASCE. De president lijkt ook te vertrouwen op het gebruik van overheids- en lokale overheidsuitgaven, wat betekent dat de federale uitgaven ver onder de doelstelling van $ 1,5 biljoen zullen liggen. Maar de meeste nationale en lokale overheden worstelen nog steeds in de nasleep van de wereldwijde financiële crisis. En ze hebben hun eigen problemen met ondergefinancierde pensioenen en alle andere verantwoordelijkheden die de federale overheid hen heeft opgelegd sinds het tijdperk van "decentralisatie" begon onder de regering van Nixon. Van hen kan niet worden verwacht dat ze veel "hefboomwerking" bieden. Het is goed om wat "buy-in" te krijgen om ervoor te zorgen dat projecten nodig zijn, maar de formule zou ongeveer 90 procent federale dollars moeten zijn voor elke 10 procent van de staats- en lokale overheidsparticipatie.

Wat kunnen we realistisch verwachten, op basis van het record van Trump?

Helaas zal Trump een mislukte president zijn. Hij weet niet hoe hij via het Congres wetgeving moet krijgen; hij heeft de les niet geleerd dat voor kantoor lopen anders is dan leiden tijdens zijn ambt. Hij kan geen coalities bouwen. Er komt niets uit dit voorstel. En op dit moment is geen enkele partij in het Congres aan boord met een groot uitgavenprogramma, terwijl ze vechten om tekorten. Ze zullen meer soberheid bevorderen (met name de Democraten nu ze Trump's belastinghervormingen hebben om tegen te vechten) en zullen daarom vechten om de infrastructuurkloof te verbreden en niet te sluiten.

Wat kunnen we leren van de inspanningen van vorige presidenten om in infrastructuur te investeren?

Als we terugkijken naar het bestuur van Roosevelt, kunnen we zien hoe we de economie kunnen moderniseren. In de jaren dertig beschikte de VS over een infrastructuur uit de 19e eeuw. De New Deal-programma's brachten de VS in de 20e eeuw; vroege naoorlogse uitgaven (grotendeels gerechtvaardigd door de koude oorlog) zetten de stuwkracht in de jaren zestig voort. Daarna verloor de federale overheid de weg. We bevinden ons dus in een positie vergelijkbaar met die van Roosevelt - een infrastructuur van het midden van de 20e eeuw die totaal niet geschikt is voor de 21e eeuw. We hebben een inspanning nodig die vergelijkbaar is met Roosevelt's - met een alfabetische soep van programma's die begint met een nieuwe WPA die banen biedt en infrastructuur creëert. Het is zeer leerzaam om in het rapport uit 1941 van de National Resources Planning Board van Roosevelt naar een routekaart te kijken - het inventariseerde de behoeften in de VS en formuleerde vervolgens een plan.

Wat doet u met zijn oproep om het vergunningsproces voor nieuwe infrastructuurprojecten te stroomlijnen?

Ik sta sceptisch tegenover het voorstel om tijd te besparen bij het toestaan ​​van projecten. Projecten hebben een grondige beoordeling nodig; ze hebben vaak een grote impact op lokale gemeenschappen (inclusief in veel gevallen eigenaren van onroerend goed) en op de natuurlijke omgeving. Dit klinkt voor mij als een poging om een ​​democratisch proces te vermijden om ervoor te zorgen dat alle betrokkenen tijd hebben om mogelijke effecten te herzien en bespreken.