Waarom Jon Bernthal de juiste keuze was voor Punisher

$config[ads_kvadrat] not found

Jon Bernthal on Road Trip with Dad & The Punisher

Jon Bernthal on Road Trip with Dad & The Punisher
Anonim

Marvel heeft Jon Bernthal uitgebracht als The Punisher, een rol die hij zal spelen in het tweede seizoen van Netflix Waaghals en vermoedelijk ook in andere Marvel-producties. Voor degenen die op de hoogte blijven, dat is Shane van De wandelende doden, de man die een onderdrukte woede zoals Ray Liotta in een stoomkamer ademt. Goede keuze.

Het doet geen kwaad dat Bernthal lijkt op de originele tekeningen van illustrator John Romita Jr. van Frank Castle, de schutterachtige psychopaat van de goede man. Maar het is de branie die het verschil maakt. Bernthal brengt een enigszins maffe, machismo in de rol, alsof hij bijna wordt meegesleurd door het enorme gewicht van zijn mannelijkheid. Dat is perfect voor een personage dat nooit echt wint, zelfs als hij wint.

Eerdere incarnaties van de Punisher zagen hem als een Terminator. Hij lijkt meer op Rambo met enkele ernstige psychische problemen - niet zozeer een badass-held in leer als een gek in leer met een enorm arsenaal. Zijn nihilistische kogelwoede hoort niet cool te zijn (hij is er niet in The Matrix), het zou angstaanjagend moeten zijn.

Daredevil bezit een niet-aflatend, blind geloof in rechtvaardigheid (snap je, omdat hij blind is). Zijn serie over Netflix, een heilig amalgaam van enkele van de beste komische verhalen van het personage, getrouwd met de tijdgeest van de hedendaagse prestige-televisie, ging over zijn interne conflict over wat hij zou moeten doen (legaal criminelen achter de tralies zetten) en wat hij moet doen (illegaal verslaan met kickass parkour).

Waar Daredevil backflips en cartwheels rond morele grijze gebieden loopt, loopt The Punisher rechtstreeks van punt A naar punt B en schiet punt B in het hoofd. Jon Bernthal is aan dit soort dingen gewend en klaar om te gaan.

$config[ads_kvadrat] not found