Luiheid leidde tot uitsterven van Homo Erectus, controversiële theorieën

In de moderne maatschappij kun je lui zijn en niet veel consequenties hebben. Wil je niet koken? Bestel Naadloos. Wilt u niet verplaatsen? Bel een Lyft. Maar volgens een controversiële nieuwe studie, kan hetzelfde niet worden gezegd homo erectus, een oud familielid van onze soort. In de studie beweren wetenschappers dat H. erectus uitgestorven omdat het bestond in een constante staat van meh.

Studeer coauteur en de archeoloog van Australië, National University, Ceri Shipton, Ph.D. uitgelegd in een verklaring op vrijdag dat de "luie" manier H. erectus Gereedschappen en verzamelde middelen speelden een rol bij het uitsterven van de soort. Hij zegt: "Ze lijken zichzelf echt niet te hebben aangedrongen" en betoogt dat de vroege mensen "niet hetzelfde gevoel van verwondering hadden als wij". Deze bewering is om een ​​aantal redenen problematisch.

Het papier, gepubliceerd in PLOS One eind juli is een analyse van enkele stenen werktuigen te vinden op het Arabische schiereiland, maar, zoals critici hebben opgemerkt, het laat niet zien dat de gereedschappen toebehoorden aan H. erectus. Chris Stringer, Ph.D., een onderzoeksleider in menselijke oorsprong bij het Natural History Museum London, die niet werd geassocieerd met het papier, vertelt omgekeerde dat de bewering dat H. erectus was lui "lijkt een grote extrapolatie uit slechts één regio" en betoogt dat "zonder menselijke fossielen en onnauwkeurige dateringen, we niet eens zeker weten welke soort de gereedschappen heeft gemaakt." Shipton heeft niet onmiddellijk geantwoord op omgekeerde Verzoek om commentaar.

De kop lijkt een lange afstand te zijn van het werkelijke PLoS-papier, en hoe dan ook, welke soorten maakten de gereedschappen?

- Chris Stringer (@ ChrisStringer65) 11 augustus 2018

Ondertussen studeerden co-auteur en University of Oxford postdoc Huw Groucutt, Ph.D. nam naar Twitter om uit te leggen dat het commentaar dat Shipton in de verklaring van de universiteit gaf, niet overeenkwam met zijn eigen interpretatie van de bevindingen.

Opgemerkt moet worden dat deze opmerkingen over luiheid slechts een collega's gedachten over de betekenissen van de Saffaqah bevindingen zijn …. ze vertegenwoordigen niet de opvattingen van de meerdere andere auteurs van de krant, waaronder ik.

- Huw Groucutt (@huw_groucutt) 12 augustus 2018

De krant stelt dat het nieuwe veldonderzoeken beschrijft op een site genaamd Saffaqah in Centraal-Arabië en heeft als doel om "vast te stellen hoe homininen zich aan dit gebied aanpassen." Analyse van het ontwerp en het gewicht van stenen werktuigen zoals vlokken, handassen en hakbijten gevonden in Saffaqah toonde aan dat de hominins die ze gebruikten "sterk en bekwaam" waren, maar ook "technologisch conservatieve en gebruikte strategieën met de minste inspanning voor inkoop van hulpmiddelen en gereedschapstransport." Met andere woorden, er waren betere rotsen om te bouwen, maar de hominins die de Saffaqah-voorwerpen maakten keken naar de rotsen in de buurt van hun kamp en besloten dat ze goed genoeg waren.

De homininen worden in de krant beschreven als 'Acheulean', wat betekent dat ze stenen werktuigen hebben gemaakt - met name de handassen die archeologen eerder hebben geassocieerd met H. erectus. Vanuit het oogpunt van Shipton suggereert de slechte kwaliteit van deze tools dat hun makers - wat hij betoogt - zijn H. erectus - waren niet geneigd om technologisch vooruit te gaan.

"Om hun stenen werktuigen te maken, gebruikten ze alle stenen die ze konden vinden in hun kamp, ​​die meestal van relatief lage kwaliteit waren voor wat latere stenengereedschapmakers gebruikten," zei Shipton. "Op de plek waar we keken, was er een grote rotsachtige rots van kwaliteitssteen op korte afstand bij een kleine heuvel … Ze wisten dat het er was, maar omdat ze genoeg toereikende middelen hadden, schenen ze te hebben gedacht: 'waarom moeite doen?' ”

Hoewel het ontwerp van deze hand-assen typisch geassocieerd is met H. erectus, critici beweren dat deze studie niet genoeg bewijs levert om te zeggen H. erectus maakte de Saffaqah gereedschappen, laat staan ​​dat ze lui waren. Gevraagd of hij het eens is met de inschatting van Shipton dat de oude mensen lui waren en of het billijk was om die conclusie te trekken uit de kwaliteit van de tools, George Washington University hoogleraar menselijke afkomst Bernard Wood, Ph.D. vertelt omgekeerde "Nee" en "nee"

De interpretatie van Shipton is ook in strijd met een andere controversiële H. erectus studie die beweert dat, werkelijk, deze jongens zeilden de wereld rond en praatten met elkaar - wat niet bepaald lui lijkt. Maar de meeste wetenschappers zijn ook niet aan boord van die hypothese.

Dit laat ons eigenlijk waar we begonnen: we weten dat deze oude mensen leefden tussen 1,89 miljoen en 143.000 jaar geleden, waarschijnlijk een cross-over hadden met het oude Homo sapiens en in de loop van hun bestaan ​​werden ze langer, magerder en groter dan hun voorouders. De rest blijft een mysterie. Of ze lui waren of niet, staat ter discussie, maar ze worden grotendeels beschouwd als de vroege menselijke soort die het langst leefde. Als dat het geval is, dan, jammer genoeg of niet, moeten ze iets goed hebben gedaan.