Welke maand heeft de meeste verjaardagen? Waarom de winter het broedseizoen is

Lijkt het ooit alsof je bent uitgenodigd voor een heleboel zomerverjaardag-bijeenkomsten? Voor een goede reden. In de Verenigde Staten vinden de meeste geboorten plaats tussen juni en begin november. Tel terug negen maanden, en je zult zien dat de meeste opvattingen in de herfst en de winter plaatsvinden.

Wat gebeurd er? Is de frisse herfstlucht of de vreugde (of angst) van het vakantieseizoen aanleiding tot meer onbeschermde geslachtsgemeenschap? Of is het iets anders helemaal?

Het blijkt dat de voortplanting seizoensgebonden is in alle levende organismen, van planten tot insecten, tot reptielen, tot vogels en zoogdieren - inclusief menselijke wezens. De ultieme verklaring voor dit fenomeen is een evolutionaire.

De omgeving van de aarde is seizoensgebonden. Boven of onder de evenaar, is het jaar gestructureerd door de winter, de lente, de zomer en de herfst. In equatoriale regio's, de natte en droge seizoenen accentueren het jaar. Organismen hebben strategieën ontwikkeld om zich te reproduceren in de tijd van het jaar dat hun reproductieve succes gedurende de hele levensduur zal maximaliseren.

Mensen zijn geen uitzondering en onderhouden deze evolutionaire uitkomst: seizoensgebondenheid van de geboorte. Onderzoekers, waaronder wij, hebben recentelijk gewerkt om meer te begrijpen waarom geboorten seizoensgebonden zijn, omdat deze patronen een grote impact kunnen hebben op uitbraken van kinderziekten.

Geboortepieken over de hele wereld volgen

De eerste studies die de menselijke geboortegeslachtheid aantonen, dateren uit het begin van de 19e eeuw.

In sommige landen kunnen lokale gebruiken de seizoensgebondenheid van de geboorte verklaren. In de jaren negentig lieten onderzoekers bijvoorbeeld zien dat het traditionele juli-augustus-huwelijkseizoen in katholieke gemeenschappen in Polen in de lente tot veel geboorten leidde. Maar het huwelijksseizoen drijft de seizoensgevoeligheid niet overal, en er is slechts een kleine correlatie tussen huwelijken en geboorten op de meeste locaties, negen tot vijftien maanden later. Dus, bruidsbanken zijn niet het volledige verhaal.

Er is een duidelijk patroon van geboorten over de breedte. Hier in de VS hebben staten in het noorden een geboortepiek in de vroege zomer (juni-juli), terwijl staten in het zuiden een paar maanden later (oktober-november) een geboortepiek ervaren.

Wereldwijd volgen populaire verjaardagen een soortgelijk patroon met pieken die eerder in het jaar optreden naarmate het noorden verder van de evenaar komt - zo is Finland eind april, terwijl Jamaica in november is. En in de VS ervaren staten verder naar het zuiden, zoals Texas en Florida, geboortepieken die niet alleen later in het jaar, maar ook meer uitgesproken zijn dan die in het noorden.

Dus wat beïnvloedt de conceptie?

Onderzoek toont aan dat de seizoensgebondenheid van geboorten correleert met veranderingen in lokale temperatuur en daglengte. En regio's met extreme temperaturen hebben typisch elk jaar twee geboortepieken. Gegevens uit de vroege jaren 1900 vertoonden bijvoorbeeld twee uitgesproken geboortepieken per jaar in West-Groenland en Oost-Europa.

Plattelandsbevolking heeft de neiging om een ​​dramatischere seizoensgebonden geboortepuls te hebben dan stedelijke populaties, waarschijnlijk omdat plattelandsbewoners mogelijk meer onderhevig zijn aan omgevingsomstandigheden, zoals veranderingen in temperatuur en daglengte. Omgevingsfactoren zoals deze kunnen het seksuele gedrag van mensen beïnvloeden.

Bovendien, zoals bij andere dieren, kunnen deze veranderingen in het milieu seizoensgebonden veranderingen in de vruchtbaarheid veroorzaken. Dit betekent dat, in plaats van alleen een toename in de frequentie van geslachtsgemeenschap, de vrouwelijke en / of mannelijke vruchtbaarheid gedurende het jaar kan veranderen, als een endogeen biologisch fenomeen, waardoor mensen meer geneigd zijn om op bepaalde tijden zwanger te worden - met de voorwaarde van geslachtsgemeenschap, natuurlijk.

Biologen weten dat de vruchtbaarheid van niet-menselijke zoogdieren wordt beïnvloed door de lengte van de dag, wat kan werken als een reproductiekalender. Herten gebruiken bijvoorbeeld de kortingsdagen van de herfst als een signaal voor de reproductie van de timing. Vrouwtjes zwanger worden in de herfst en dragen hun zwangerschap door de winter. Het doel is om te bevallen op een moment dat er veel middelen beschikbaar zijn voor pasgeborenen - het is evolutionair gunstig om in de lente geboren te worden.

Dus dieren met lange zwangerschappen hebben de neiging kortedagfokkers te zijn, wat betekent dat ze alleen broeden in de korte dagen van herfst en winter; ze zijn zwanger door de winter en bevallen in de lente. Overwegende dat dieren met korte perioden van de dracht langdurende fokkers zijn; ze zwanger worden in de lange dagen van de lente of zomer en, omdat hun zwangerschap kort is, hebben hun jongen diezelfde lente of zomer. Veel soorten paren alleen en zijn alleen in staat om zwanger te raken tijdens een bepaalde tijd van het jaar - bijvoorbeeld die lange of korte dagen - en de lengte van de dag zelf bepaalt hun hormonen en het vermogen om zwanger te worden.

Mensen zijn misschien niet zo anders dan andere zoogdieren. Daglengte heeft de potentie om de vruchtbaarheid van de mens te beïnvloeden, en het lijkt de patronen van de seizoensgebondenheid van de geboorte op sommige plaatsen te verklaren, maar niet op andere. In aanvulling op de lengte van de dag hebben onderzoekers aangetoond dat de sociale status en veranderingen in de levensstandaard ook van invloed zijn op de seizoensgebondenheid van de geboorte. Er lijkt geen enkele bestuurder te zijn voor geboorteseffectiviteit bij mensen, met een reeks sociale, ecologische en culturele factoren die allemaal een rol spelen.

Wat heeft het geboorte seizoen te maken met ziekte?

Bosbranden hebben brandstof nodig om te verbranden. Na een grote brand moet het aanmaakhout worden bijgevuld voordat een ander vuur zich kan verspreiden.

Ziekte-epidemieën zijn niet anders. Besmettelijke ziekten bij kinderen vereisen gevoelige kinderen voor een pathogeen om zich door een populatie te verspreiden. Zodra kinderen zijn besmet en herstellen van ziekten zoals polio, mazelen en waterpokken, zijn ze immuun voor het leven. Dus om nieuwe epidemieën op gang te brengen, moet er een nieuwe groep gevoelige kinderen en kinderen in de bevolking zijn. Bij afwezigheid van vaccinatie is het geboortecijfer in een populatie een belangrijke bepalende factor voor hoe vaak epidemieën van kinderziektes kunnen voorkomen.

Baby's worden geboren met maternale immuniteit: antistoffen van moeders die helpen beschermen tegen infectieziekten zoals mazelen, rode hond en waterpokken. Deze immuniteit is meestal effectief gedurende de eerste drie tot zes maanden van het leven. Veel besmettelijke ziektes die kinderen in de VS treffen, hebben de neiging om hun hoogtepunt te bereiken in de winter en de lente maanden. Dat laat baby's geboren in het Amerikaanse geboorteseizoen van zomer en herfst ontvankelijk worden omdat hun maternale immuniteit drie tot zes maanden later afneemt, net wanneer veel infectieziekten in de winter en het voorjaar opvallen.

Bij mensen is het gemiddelde geboortecijfer uiterst belangrijk voor het begrijpen van ziektedynamiek, waarbij veranderingen in het geboortecijfer bepalen of een epidemie elk jaar of om de paar jaar zal optreden en hoe groot een epidemie kan zijn. Polio-epidemieën in de eerste helft van de 20e eeuw zorgden bijvoorbeeld elke zomer voor duizenden kinderen die verlamd waren door polio in de VS. De omvang van polio-uitbraken werd gedicteerd door het geboortecijfer. Hierdoor werden polio-uitbraken extremer na de babyboom van de Tweede Wereldoorlog, toen het geboortecijfer toenam.

Op dezelfde manier beïnvloedt de timing en sterkte van geboortepieken ook de tijdspanne tussen epidemieën. Belangrijk is dat, ongeacht hoe vaak een epidemie voorkomt - zoals geboorten - het altijd seizoensgebonden is. Geboorten hebben aangetoond dat ze de seizoensgebonden timing van virale uitbraken bij kinderen rechtstreeks veranderen.

Komt het aantal kinderen dat in de zomer wordt geboren voort uit seizoensgebonden kinderziekten? Verstoort het verstoren van patronen in geboorten de patronen van seizoensuitbraken? We weten dat de verandering in het gemiddelde geboortecijfer de omvang van kinderziekte-epidemieën kan wijzigen, zoals werd waargenomen bij polio tijdens de babyboom. Theoretische modellen suggereren dat veranderingen in de seizoensgebondenheid van de geboorte de omvang en frequentie van uitbraken van kinderziekten kunnen veranderen. Maar het blijft een open vraag of de veranderingen in de seizoensgebondenheid van de geboorte die in de afgelopen 50 jaar zijn opgetreden, in feite kinderziekten hebben veranderd; meer onderzoek is nodig op dit gebied.

Het verliezen van onze seizoensgebonden verbinding

Eén ding is dat alle onderzoekers op dit gebied het met elkaar eens zijn: mensen beginnen seizoensgebonden seizoensafhankelijkheid te verliezen op het noordelijk halfrond. (Vanwege een gebrek aan gegevens is het momenteel onbekend wat er gebeurt in landen ten zuiden van de evenaar, zoals die in Latijns-Amerika en Afrika.)

Er zijn twee bewijzen om dit te ondersteunen. Ten eerste is de kracht van de geboortepuls - van juni tot november in de VS - decennialang afgenomen; en ten tweede hebben locaties met twee geboortepieken per jaar er nu maar één.

Dit verlies aan seizoensgevoeligheid van de geboorte kan gedeeltelijk te wijten zijn aan sociale factoren, zoals zwangerschapsplanning en de toenemende loskoppeling van mensen met de natuurlijke omgeving en dus de seizoenen. De oorzaak van deze verandering is waarschijnlijk verbonden met industrialisatie en de stroomafwaartse maatschappelijke effecten ervan, waaronder werken binnenshuis, minder seizoensgebonden banen, toegang tot gezinsplanning en moderne huisvesting en kunstlicht die de natuurlijke daglengte versluiert die de vruchtbaarheid zou kunnen beïnvloeden.

Wat ook de oorzaak van de seizoensgebondenheid van de geboorte is, één ding blijft duidelijk, althans hier in de VS - op dit moment blijft het de beste tijd voor de conceptie.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Micaela Martinez en Kevin M. Bakker. Lees hier het originele artikel.