Ontmoet de man met 's werelds beste verzameling fossiele kak

George Frandsen heeft het Guinness World Record voor de grootste verzameling fossiele kak, met meer dan 5.000 exemplaren.

Frandsen is curator van de Poozeum, een online opslagplaats voor alles wat oude kak uitmaakt. Zijn verzameling komt van over de hele wereld, variërend in grootte van nauwelijks een stipje tot meer dan vier pond, van 400 miljoen jaar oud tot een zeer jonge 10.000. "Veel nieuwer dan dat, ze zijn te fris," vertelt hij omgekeerde. Het is goed om grenzen te hebben.

Frandsen verzamelt fossiele drollen of coprolieten sinds hij op de universiteit zat. Hij had de opdracht gekregen om een ​​kleine fossielencollectie voor een natuurhistorische klasse te verzamelen en vond een exemplaar in een winkel die zijn interesse trok. "Ik had nog nooit van hen gehoord. Ik had er nog nooit een gezien. Ik wist niet dat ze bestonden. Dus het heeft gewoon iets in me veranderd. Het was zo'n fascinerend klein goudklompje. Het was grappig, het was interessant - alles waar 18-jarige jongens van houden."

Coprolieten kunnen ons fantastische dingen vertellen over dieren van de oude geschiedenis - zelfs dinosaurussen. Een paar Tyrannosaurus rex poept werden gevonden in Canada met bewaard gebleven stukjes vlees en botten binnen. Wetenschappers hebben van de fossielen geleerd dat het T. rex, in tegenstelling tot krokodilachtigen, slechts gedeeltelijk verteerd zijn maaltijden, die relatief snel door het dier hebben moeten reizen. Dit zou hebben betekend dat de tyrannosauriërs een indrukwekkend volume vlees hadden ingenomen om hun enorme lichamen te voeden - het zou ook een zegen zijn geweest voor mestkevers en andere aaseters. Ew.

Hoe wordt een drol een fossiel? Frandsen is blij dat je het vraagt. "Een zeer unieke reeks omstandigheden leidt tot een poep om gefossiliseerd te raken. Je moet een critter hebben, een soort van voorhistorische critter, dat doet zijn normale gang van zaken, en de drol moet ook in het sediment vallen en snel worden bedekt door modder of slib, water, "zei hij. De sleutel is dat het poep weggehouden wordt van elementen die het zouden desintegreren, inclusief het wegvangen van dieren en het weer. Bedenk hoe zeldzaam het zelfs voor botten en tanden is om door de eeuwen heen te worden bewaard; op deze manier is poep dat lang genoeg intact blijft om een ​​fossiel te worden, veel zeldzamer en specialer.

"Gedurende vele, vele duizenden jaren, of miljoenen jaren, lekken de mineralen uit tot drol en vervangen ze de dranksamenstelling door mineralen," zegt hij. "En dan heb je coproliet. En het fossiliseert ook de stukjes in de drol - dus als het dier een vis at en de drol vol visschubben en vinnen is en dat soort dingen, zal de drol ook die stukjes versteend materiaal erin hebben."

Post door poozeum.

Het is niet vies, tenminste niet meer. De bacteriën die de shit stink hebben gemaakt zijn allang verdwenen, en nu is het in feite een rots, behalve dat het een rots is die een klein stukje natuurhistorie bewaart. Frandsen beschrijft liefdevol de oude kak: "Het zijn kleine mini-tijdcapsules. Je kijkt naar een en leert over dierfysiologie, spijsvertering, voeding. Soms kun je stuifmeel vinden - je leert alles over hun ecosysteem en het dier zelf, allemaal vanuit deze kleine klier poep. Terwijl, als je een bot vindt, dat heel netjes is, maar het is gewoon een bot."

Terwijl eBay beweert duizenden coprolites te hebben voor de verkoop voor een klein deel van de veranderingen, is de overgrote meerderheid van die namaakgoederen, zegt Frandsen. "Het zijn helemaal geen coprolites. Het zijn stenen die geen waarde hadden totdat iemand zei: 'Hé, dat is waarschijnlijk een dinosaurusdrol.'"

Post door poozeum.

Hoe kun je de vervalsingen van de echte deal vertellen? Er zijn enkele chemische analyses die zullen helpen, maar je kunt veel vertellen over de vorm, zegt hij. Veel coprolieten scheppen op die afwijkende drolvorm, en de beste hebben "bij gebrek aan een betere term, de juiste sfincterstrepen." Het kroonjuweel van de collectie van Frandsen is een schoonheid van vier pond genaamd "Precious", waarschijnlijk afkomstig van een zeer grote krokodil tussen 23 en vijf miljoen jaar geleden. En goed, het is niet moeilijk om te zien wat het is.

Er zijn waarschijnlijk minder dan 10 echte, geverifieerde coprolieten van dinosaurussen gevonden, zegt Frandsen. Veel fossielen uit de tijd van de dinosaurussen behoren op de juiste manier tot de krokodilachtigen, en daar kunnen verschillende verklaringen voor zijn, waaronder misschien dat de kak van de dinosaurus minder solide was en aantrekkelijker voor aaseters.

"Dinosaurussen waren groot", zegt hij. "Daarom vind je geen enorme coprolieten - het heeft een spetterend effect. Een gigantische dinosaurus gaat kak, het valt, het breekt, beestjes komen het zoeken, beestjes komen het zoeken, het spoelt weg. Terwijl kleinere dieren, zoals een krokodil, ze erg laag bij de grond zijn. Ze zijn al laag, dus als ze kakken, hoeft het niet ver te gaan - een paar centimeter. En ze zijn, heel vaak, in het moeras, in de modder, dus het gaat en vestigt zich en raakt heel snel bedekt, zodat het niet wordt opgeruimd, het breekt niet."

Crocodilians hebben zeer zure magen die alles oplossen tot op het bot, waardoor ze vrijwel alles van voedingswaarde kunnen verteren. Het bewijs dat beestjes krokodillenmest niet als tussendoortje hebben gezien: een van de coprolieten van Frandsen vertoont aanwijzingen dat er een waterdiertje langs kwam, een hapje ging eten, toen dacht "nee" en eruit spuugde. (De technische term hiervoor is afgebroken coprophagie.) "Het is waarschijnlijk de beste bijtmarkering van coproliet die ooit is ontdekt," zegt hij. Zulke zaken zijn wetenschappelijk interessant omdat bewaarde tandenveranderingen zo zeldzaam zijn.

De collectie van Frandsen is op tournee en is momenteel te zien in het South Florida Museum. Hij heeft ook exemplaren gedoneerd aan musea voor wetenschappelijk onderzoek, of om ze te laten zien waar mensen enthousiast over zullen worden. Sommigen zijn in het National Poo Museum, dat verrassend genoeg geen coproliet had in zijn collectie. Wat is het kwaad in een beetje onbenullige humor als het mensen van alle leeftijden die zich bezighouden met wetenschap en natuurlijke geschiedenis, toch? "Ik krijg veel berichten van jonge kinderen die meer willen leren. En dat is echt cool."