Mark Ruffalo komt terug als de Hulk in 'Oneindig IJsbeer'

$config[ads_kvadrat] not found

"Take that Universal, now what you gonna do?!": Mark Ruffalo on his Hulk standalone movie plan

"Take that Universal, now what you gonna do?!": Mark Ruffalo on his Hulk standalone movie plan
Anonim

Ondanks wat Robert Downey Jr. zegt, heeft Marvel nog geen officiële bevestiging gegeven van de betrokkenheid van Mark Ruffalo in Captain America: Civil War. Droog je ogen echter, want Ruffalo's volgende functie laat hem ook dezelfde destructieve rol spelen - zonder de twijfelachtige wetenschap en CGI. Oneindig veel ijsberen, dat tegenwoordig in de schouwburg verschijnt, volgt het verhaal van manisch-depressieve vader Cameron (Ruffalo) die probeert een relatie met zijn ex-vrouw Maggie (Zoe Saldana) nieuw leven in te blazen door de voogdij over hun kinderen te nemen terwijl ze zijn problemen met geestelijke gezondheid overwint. In wezen gaat hij zijn groenste personage aanpakken in een indie-context.

Ja, het is beschreven als een 'onuitwisbaar intiem portret' van het gezinsleven, met Ruffalo uitgekozen voor zijn briljante weergave van een bipolaire vader. Maar eigenlijk, benadert hij niet hetzelfde onderdeel op een kleinere schaal?

Banner, het alterego van de Hulk, wordt geplaagd door dezelfde zorgen als Cameron. Tijdens zijn moeilijke jeugd vermoordt zijn vader zijn moeder in een jaloerse woede omdat ze meer van Bruce houdt dan van hem. Het resultaat? Bruce's eigen gekoesterde gevoelens van wrok en ontoereikendheid leiden zijn mutatie. Een explosie van straling en hij regelt voor altijd zijn gemoedstoestand, dus hij gaat niet tekeer en vernietigt een hele stad. Op dezelfde manier is Cameron op het punt zijn familie te verliezen als hij zijn escalerende situatie niet aanpakt. Terwijl The Hulk in zijn stand-alone films en in het The Avengers-ensemble zijn best doet om de levens van Betty Ross en Natasha Romanoff te redden. Cameron doet hetzelfde met de vrouwen in zijn leven.

Simpel gezegd: de stralingstransformatie van de Hulk is een hyperbolische analogie - gerealiseerd door dure digitale tovenarij - voor de strijd van Cameron. En Ruffalo wil nog steeds elke nuance uit dit soort rol uitwringen. Misschien was het de gelegenheid om dezelfde innerlijke onrust te onderzoeken in een realistische omgeving die hem aansprak. Of misschien gewoon de kans om de manische depressie van The Hulk te spelen zonder het vervelende groene scherm?

$config[ads_kvadrat] not found