Nee, 'Die Hard' is geen kerstfilm

Een van de betere tradities rond de feestdagen, naast het normale saaie kerstliedje, is om je favoriete kerstfilms uit te zetten en ze na een jaar op de plank weer te bekijken. Een Charlie Brown Christmas, Alleen thuis, Kerst vakantie, Een kerstverhaal en zelfs Elf zijn allemaal definitieve eindejaarsfilms die de kerstgeest in verschillende tijdperken en genres benadrukken. Afstoffen van deze dvd's is extra speciaal omdat deze specifieke films pas echt op of rond 25 december kunnen worden genoten - wat voor een soort horlogebandjes dan ook Het is een geweldig leven in juli? Ze zijn de perfecte combinatie van de vakantie met een klein stukje popcultuur. Maar voor elke vermelding van George Bailey of Kevin McCallister rond Kersttijd is er altijd een raadselachtige uitloper voor me: John McClane. Sinds wanneer Die hard word een gerespecteerde kerstklassieker, en waarom? Alleen vragen omdat, yo, Die hard is absoluut zeker niet een kerstfilm.

Wat definieert een goede kerstfilm eigenlijk? Het spreekt voor zich dat genoemde film ergens na Thanksgiving zou moeten plaatsvinden en dichtbij de kerstvakantie zou zijn.Wat nog belangrijker is, is dat de film en de thema's iets te maken hebben met de fundamentele thema's van Kerstmis: familie, dankbaarheid, sentimentaliteit, nostalgie voor het jaar dat dat was. Een beetje geweld is toegestaan, om elke schmaltz te compenseren. Een kerstfilm per definitie zou de vakantie moeten opmerken, en de personages zouden zich moeten bekommeren om hun relatie ermee.

Die hard kan eruitzien alsof het al deze bases omvat, maar nee. Ondanks alle leuke Xmas betekenaars dat Die hard gooit daarheen, het is maar een halfslachtige achtergrond voor het geschut, explosies en op Twinkie gebaseerde komische opluchting. Dit wil niet zeggen dat Die hard is geen rad action-film. Eigenlijk, Die hard is een van de beste actiefilms uit de jaren 80, wat het de facto tot de GEWELD maakt. Dit wil zeggen dat het verhaal van de film die plaatsvindt op kerstavond en op kerstochtend willekeurig is in de plot: een groep terroristen die de werknemers van de Nakatomi-compagnie gegijzeld nemen om miljoenen dollars aan toonderobligaties te stelen van de bedrijfs kluis. Alleen omdat een film op 25 december plaatsvindt, is het op zich geen kerstfilm. Volgens die definitie hoeft een dag van de dag van de arbeid alleen plaats te vinden op de eerste maandag in september en zijn er personages die hun vrije dag vermelden.

Er zijn veel details die ervoor zorgen dat kijkers geloven dat dit een kerstfilm was. Afgezien van de actie die begon op de 24e, snoof regisseur John McTiernan in tal van andere verwijzingen naar een vreedzame vakantie naast de terroristische chaos. Maar ze komen neer op oppervlakkigheden bij het plotten en karakteriseren. Hier, kijk maar naar deze lijst:

• Jingle klokken luiden over de soundtrack.
• McClane's limobestuurder luistert naar "Christmas in Hollis."
• McClane fluit "Jingle Bells".

• McClane trekt "Nu heb ik een machinegeweer, ho-ho-ho" op een dode terrorist.
• Reginald VelJohnson's personage Sgt. Powell fluit "Let It Snow".
• Theo, de tech-guy-terrorist, begint te reciteren "'Twas the Night Before Christmas" terwijl het politie-SWAT-team Nakatomi Plaza probeert te bestormen.
• Hans Gruber zegt de regel: "Het is Kerstmis, Theo. Het is de tijd van wonderen, "zoals de terroristen problemen hebben om de kluis kapot te maken.
• Sommige onvolledige graffiti op de muren zegt "Merry Chris …" wanneer Hans op zoek gaat naar de bomexplosieven.

• Theo zegt "Merry Christmas" nadat ze de kluis hebben gebroken.
• De inpakpapiertape McClane blijft aan zijn rug hangen om een ​​geweer te verbergen met kerstthema.
• McClane zegt, "Merry Christmas, Argyle," aan het einde van de film.
• Vaughn Monroe's vertolking van "Let It Snow" speelt aanvankelijk over de aftiteling.

Heel veel herinneringen, toch? Maar geen van hen beweegt de actie, verhoogt de spanning, of onthult iemands karakter - of heeft zelfs echt interactie met de vakantie zelf. Wat doen de personages erin Die hard meer te weten komen over Kerstmis, of er baat bij hebben om dit trauma tijdens de vakantie te overleven? Kan zijn het is om je geliefden te accepteren ondanks hun fouten. Maar dit besef heeft niets te maken met de vakantie zelf, en alles met het feit dat McClane ongeveer twaalf terroristen heeft gevleid om zijn vrouw te redden, ook al hebben ze moeilijke tijden doorgemaakt.

Mensen zeggen graag Die hard is een kerstfilm omdat het voelt alsof ze ergens mee weg komen. Ze beseffen dat echte kerstfilms misschien te sentimenteel en sacharine zijn, een hoop kinderlijk spul en Liefde eigenlijk -style kiddy crap voor kinderen van Kiddie. Die hard fans zien liever shit blow up en laten personages "Yippee-ki-yay, klootzak!" tegen elkaar schreeuwen voordat je cadeaus opent. Maar nee, dit zou verkeerd zijn. Het lijkt een beetje op hoe David Cronenberg erop staat dat al zijn films komedies zijn. Dat soort flippante factoïde is leuk voor een paar of een paar citaten, maar alle lichaamsgerus, verminking en seks in zijn films kunnen niet verhullen dat zijn verklaring complete onzin is. Mensen kunnen tegenwoordig geen ironie herkennen en plotseling moeten we allemaal lachen terwijl we kijken Videodrome. Maar ik dwaal af.

Als Die hard is een kerstfilm vanwege zijn verwijzingen naar de vakantie, dan is dat ook zo De peetvader, Eyes Wide Shut, Wegdoen, Batman Returns, Gemene meiden, Dodelijk wapen, 12 apen, Brazilië, deze jaren Carol, en meer. Het is waanzin om te denken dat een van deze legitiem als kerstfilms kan worden beschouwd, en hetzelfde geldt ook voor Die hard. Yippee-ki-yay, allemaal. Zoek een echte kerstfilm om te bekijken.