Hoe ESA's Schiaparelli Lander op Mars zal aanraken

$config[ads_kvadrat] not found

ExoMars Schiaparelli module to land on Mars (Streamed live)

ExoMars Schiaparelli module to land on Mars (Streamed live)
Anonim

De Schiaparelli Lander van het Europees Ruimteagentschap maakt nu een kleine baan rond Mars - klaar om binnen te komen voor de landing. Als het ruimteschip erin slaagt het oppervlak van de planeet veilig aan te raken, is het de allereerste keer dat een door ESA geleide missie op de Rode Planeet landt.

De lander maakte zich zondag los van de ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO) en gebruikte kortstondig zijn aangedreven stuwraketten om de koers te corrigeren en een vrije val naar het aardoppervlak te voorkomen. De twee ambachten zijn samen op aarde gelanceerd op 14 maart 2016, in samenwerking met het Russische Federale Ruimtevaartagentschap Roscosmos.

De echte test komt woensdag, wanneer Schiaparelli in de atmosfeer van Mars zal duiken en hopelijk veilig op zijn benen zal komen. De hele beproeving zal iets minder dan zes minuten duren en de lander zal naar verwachting om 10:48 uur Eastern Time landen.

Bekijk deze video, die het hele proces in realtime afbreekt:

Een lander op de rode planeet zetten is niet eenvoudig, vertelt Thierry Blancquaert, manager van het Schiaparelli-team van ESA, omgekeerde.

"De complicatie komt met de atmosfeer die voldoende compact is om een ​​sterke wrijving en opwekking van warmte te creëren tijdens de aerobraking, maar ook niet voldoende compact om voldoende te remmen op de parachute, dus we hebben het voortstuwingssysteem moeten toevoegen", zegt Blancquaert..

"Als je een andere landingsplaneet neemt, zoals Titan, was de atmosfeer erg dicht en daarom hebben we voldoende tijd om zelfs de wetenschap te doen tijdens de afdaling."

Een ruimtevaartuig door de atmosfeer van Titan brengen duurt uren. Blancquaert legt het daarentegen uit, het duurt slechts zes minuten tussen de tijd dat Schiaparelli de atmosfeer raakt tijdens de landing.

De Schiaparelli Lander is een test van ESA-technologie om rovers en wetenschappelijke instrumenten veilig en op Mars te krijgen. Als het werkt, is de landing proof-positief voor het ontwerp om de ExoMars rover naar de oppervlakte te krijgen in 2020, om te zoeken naar tekenen van leven.

De afdaling begint wanneer Schiaparelli de Mars-atmosfeer raakt, ongeveer 75 mijl in de lucht, met een snelheid van 13.000 mijl per uur. Een hitteschild aan de voorkant van het vaartuig zal werken om de afdaling te vertragen en de instrumenten binnenin te beschermen. Uiteindelijk zal het hitteschild letterlijk verdampen van de extreme temperaturen die worden veroorzaakt door de wrijving van het vaartuig met de atmosfeer van Mars.

Een paar minuten later reist de lander met ongeveer 1000 mijl per uur, zeven mijl van het oppervlak. Een parachute springt uit boven het vaartuig. Ongeveer 40 seconden later zal Schiaparelli de overblijfselen van het voorscherm verwijderen. De parachute vertraagt ​​de afdaling van de lander tot ongeveer 150 mijl per uur, op welk moment zowel de parachute als het achterscherm worden overboord gegooid.

Het vaartuig zal radar gebruiken om de afstand tot het oppervlak te berekenen, en de computerhersenen zullen negen hydrazine stuwraketten regelen om het nog meer te vertragen. De stuwraketten brengen Schiaparelli bijna tot een zweeftoestand, ongeveer zes voet van het oppervlak, en snijden ze vervolgens uit. Vanaf daar is het een korte en zachte vrije val, opgevangen door een kreukelzone op de bodem van de lander, ontworpen om de impact te nemen.

De volledige entry-, afdalings- en landingsequentie vindt automatisch plaats, op basis van instructies die het ExoMars-team vorige week naar het ruimtevaartuig heeft gestuurd, samen met bemiddeling door de interne computer van de lander.

Het team heeft een relatief vlak deel van Mars gekozen, zegt Blancquaert, in de hoop op een zachte landing. Maar de landingszone kon alleen worden verkleind tot een ovaal van ongeveer 60 bij 10 mijl, dus er is geen garantie dat een krater of grote rots geen ernstige belemmering zal vormen in het plan. De lander is ontworpen om te vechten zal rotsen tot een voet hoog, zegt hij.

Hoewel Schiaparelli's primaire missie is om het landingssysteem te testen, moet het ook een aantal zeer coole wetenschappelijke gegevens naar de aarde sturen. Een camera begint foto's te maken wanneer de lander zich ongeveer een halve mijl boven het oppervlak bevindt, zodat we afbeeldingen van de afdaling en landingsplaats kunnen krijgen. Het is echter een stormseizoen, dus er is geen garantie dat de foto's niet alleen Red Planet-zand zullen laten zien, zegt Blancquaert.

Eenmaal op het oppervlak meet de lander de windsnelheid, vochtigheid, druk en temperatuur met zijn overtollige batterijvoeding. Het testen zal gedurende twee dagen, misschien langer, zes uur per dag plaatsvinden en de gegevens worden via een ruimtevaartuig teruggezonden in een baan terug naar het commando van de missie. Het zal ook metingen verrichten van de magnetische velden van de Rode Planeet, wat een nieuw inzicht zou moeten verschaffen in hoe stofstormen zich vormen.

Stem af op de ESA-website om live verslag te doen van de landing van Schiaparelli op woensdag.

$config[ads_kvadrat] not found