Hoe Codeine en Promethazine, elementen van Lean, Doe een lichaam raar

Laten we praten over mager. Lil Wayne is blijkbaar terug op de drukte, hoewel de codeïne en promethazine-gestookte aanvallen hem in de spoedafdeling belandden in 2013. Op zichzelf zijn deze stoffen al inactief als ze in volume worden ingenomen. Samen vertragen ze je met een een-tweetje dat een hypnotiserende en euforische paarse waas veroorzaakt en de lichaamsfuncties kan vertragen totdat ademhalen moeizaam gaat.

De meeste recepten voor de cocktail, die in de jaren tachtig populair werd in de rapscene, vragen om drie componenten: Sprite of Mountain Dew als een mixer, een Jolly Rancher als een optionele smaakboost en de belangrijkste gebeurtenis, hoestsiroop - bij voorkeur paars - met codeïne en promethazine om de rand van de werkelijkheid te doven door hun gecombineerde euforische en dissociatieve effecten. Het algehele slaperige gevoel vindt zijn auditieve equivalent in A $ AP Rocky's "Purple Swag" of vrijwel elk nummer van Future, met name "Codeine Crazy" of "Dirty Sprite".

Codeïne behoort tot een brede familie van geneesmiddelen die bekend staan ​​als opiaten - de harder slaan neven en nichten zijn morfine en methadon - die worden beschouwd als verdovende middelen, of psychoactieve stoffen die slaap veroorzaken. Het is echt een effectieve pijnstiller en hoestonderdrukker, waardoor het ideaal is voor het behandelen van de hoofdpijn die gepaard gaat met verkoudheid - en voor het opwekken van een lichaamshoogte. Sizzurp-geïnduceerde euforie wordt verondersteld te worden geactiveerd wanneer codeïnemoleculen binden aan mu-opioïde receptoren in de hersenen, de beloningsroute op gang brengen en de overdracht van dopamine verhogen, wat kan voelen, om een ​​wijze hedonist te citeren, erg naïef.

Helaas is codeïne ook erg verslavend, en bij doses die hoog genoeg zijn, kan het ook de ademhaling vertragen totdat het stopt, omdat het inwerkt op de hersenen die de ademhaling regelen. Dat is waarom het niet wordt aanbevolen voor mensen met ademhalingsproblemen, zoals astma of de neiging tot hyperventilatie. (Bonus: het heeft ook een constiperend effect, daarom wordt het soms gebruikt om diarree te behandelen.)

De andere grote speler in lean is promethazine, een antihistaminicum dat gewoonlijk wordt gebruikt om allergiesymptomen zoals jeuk en loopneuzen te behandelen. Het wordt in de hoestdrankmix gegooid vanwege de kalmerende eigenschappen - het wordt soms voorgeschreven voor slapeloosheid - die zouden moeten voorkomen dat mensen er te veel van krijgen. In kleine doses is het volkomen veilig, maar omdat het werkt als een kalmerend middel door het centrale zenuwstelsel te vertragen - wat, weet u, alle lichaamsactiviteiten bestuurt - het is gevaarlijk om het te combineren met iets dat al neukt met je ademen. Het verhoogde risico op aanvallen, helaas voor Weezy, is gewoon een erg ongelukkig neveneffect.

Het effect van Lean op de producenten en het publiek wordt grotendeels beschouwd als de drijvende kracht achter gehakte en geschroefde hiphop, die ontstond met en betwistbaar gedoode DJ Screw in het midden van de jaren '90 in Houston. In zijn boek Elke song ooit, criticus Ben Ratliff somt het genre effectief op - en daarmee de gecombineerde effecten van te veel codeïne en promethazine - noemt het "verwoestende muziek, griezelig op drift".