Wake Up Call from Stoughton
Inhoudsopgave:
Wereldwijd zijn de honingbijpopulaties in gevaar - en het is een slechte situatie voor de mens. Bedreigingen als gevolg van klimaatverandering, giftige pesticiden en ziekten hebben allemaal bijgedragen aan een steile daling van de bevolkingsdichtheid bij de honingbij sinds 2006. En als een derde van het voedsel dat we eten een direct gevolg is van insectenbestuiving - ook door honingbijen - kunnen er serieuze gevolgen voor ons zijn als de soort uitsterven.
Onlangs hebben we meer ontdekt over een bekend, belangrijk bijbeensignaal dat bekend staat als het dorso-ventrale abdominale trilling (DVAV) -signaal. Dit signaal staat bekend als de "wake-up call" bij de honingbij en dit vertelt andere bijen om zich voor te bereiden op een toename van de werklast, vooral met betrekking tot foerageren. We hebben een sensor op afstand ontwikkeld waarmee we honingbijenkolonies konden monitoren zonder de korf te openen. Door de frequentie en sterkte van het DVAV-signaal in de bijenkorf te begrijpen, kunnen imkers en onderzoekers mogelijk beter de gezondheid van bijenkolonies wereldwijd volgen.
Zie ook: Kijken naar een constant veranderende Honeybee Swarm Illustreren de "Hive Mind"
In veel landen (en in het bijzonder in Europa) bestaat de boshabitat die bijen nodig hebben niet meer, dus de meerderheid van de honingbijen overleven alleen dankzij de imkers, die dozen en bijenkorven leveren om in te leven. het monitoren van honingbijenkolonies is essentieel voor hun overleving.
Problemen kunnen zich snel voordoen in een kolonie, met verwoestende effecten. Terwijl commerciële imkers hun best doen om bijenvolken in bijenkorven te controleren, is het controleren van de populatie van elke bijenkorf een bijna onmogelijke taak, omdat sommige professionals meer dan 1.000 kolonies hebben om voor te zorgen.
Recent onderzoek heeft zich gericht op het vinden van manieren om de bijenpopulaties te monitoren zonder de netelroos fysiek te hoeven openen. Dit zal de imkers helpen om de veiligheid van hun kolonies beter te controleren en kan helpen de bijenpopulaties te ondersteunen.
We zijn vooral geïnteresseerd in het onderzoeken van de trillingen die het gevolg zijn van honingbijen in netelroos om hun gedrag van bijenkorven beter te begrijpen. Door de trillingen te detecteren en te meten die door de honingraat worden verzonden door individuele bijen, kunnen we de berichten bestuderen en decoderen die honingbijen elkaar sturen.
Bee communicatie
Het DVAV-signaal is een bekende vorm van honingbij-communicatie die andere bijen in de bijenkorf vertelt om zich voor te bereiden op een verhoogde werklast. Dit signaal duurt één seconde en komt voor wanneer een honingbij een ontvangende bij met haar voorpoten vastpakt en ritmisch haar buik heen en weer schudt, meestal 20 keer per seconde.
Met behulp van een accelerometersensor (die de snelheid meet waarmee het lichaam van de bij vibreert) met geautomatiseerde opnamesoftware, konden we continu de activiteit in de bijenkorf volgen. Ons onderzoek wees uit dat we het DVAV-signaal in de bijenkorf kunnen oppikken wanneer honingbijen in de buurt van onze sensor passeren. Als we dit weten, kunnen we onze beoordeling van de gezondheid van de kolonie verfijnen, omdat specifieke gezondheidsstoornissen zullen worden weerspiegeld in veranderingen in de algehele DVAV-activiteitenniveaus van de bijenkorf.
Deze "wake-up call" was tot nu toe niet bekend om enige vibratie in de honingraat te produceren, maar we hebben nu de bijbehorende golfvorm in bijzonder detail vastgelegd. Met aanvullende video-analyse konden we bevestigen dat dit het DVAV-signaal was dat onze sensor aan het detecteren was. Hieruit konden we vervolgens software voor het automatisch leren maken om elk voorkomend geval van DVAV's automatisch te detecteren en te loggen uit de gegevens die onze sensor oppikte.
We controleerden dit signaal in drie kasten in het VK en Frankrijk voor maximaal 16 maanden. We vonden dat het signaal heel gebruikelijk en zeer herhaalbaar is. Het gebeurt onverwachts vaker 's nachts, met een duidelijke afname in de richting van het midden van de middag - een trend die tegengesteld is aan de amplitude (sterkte of luidheid) van de signalen. We ontdekten ook dat honingbijen dit signaal gewoonlijk rechtstreeks op de kam zullen produceren.
Dit, naast ander onderzoek, suggereert dat het DVAV-signaal mogelijk niet alleen functioneert als een wake-up-oproep. Dit signaal kan bijvoorbeeld een manier zijn voor bijen om de inhoud van de honingraat te onderzoeken om de niveaus van opslag van honing en pollen of de aanwezigheid van eieren te controleren. De amplitude van het signaal, dat veel varieert tussen dag en nacht, kan wijzen op de context waarin het bericht wordt geproduceerd. De verbeterde nachtfrequentie is zowel een nieuwe ontdekking als, op dit moment, een verbazingwekkend mysterie.
Dit nieuwe inzicht in het DVAV-signaal zal wetenschappers helpen om het opnieuw te creëren, zodat we kunnen proberen te communiceren met de bijen. Door een precieze replica van DVAV-signaalgolven in de honingraat te sturen (iets dat niet mogelijk was vóór onze studie), kunnen onderzoekers betekenisvolle berichten overbrengen naar de kolonie. Hierdoor kunnen ze controleren of de verbeterde kolonie-activiteit is bereikt en kunnen ze ook de specifieke functies van het DVAV-signaal beter begrijpen.
Zie ook: World Bee Collapse kan tot een vicieuze mijt en een overdreven idee komen
Ons nieuwe onderzoek bouwt voort op het werk van Karl von Frisch, die de betekenis van de honingbij-"waggeldans" heeft gedecodeerd. Von Frisch ontdekte dat honingbijen het gebruiken om elkaar op de hoogte te stellen van nectar in het gebied, en het geeft zeer nauwkeurige instructies over waar te vinden het. De waggeldans wordt vandaag nog steeds besproken als een voorbeeld van verbluffende verfijning in insectcommunicatie. De ontdekking leidde ook tot een verschuiving in ons denken over andere levensvormen en hoe deze onze levens beïnvloeden.
Met het huidige bewijs dat we hebben over het schadelijke effect van de mensheid op aarde, is het waarschijnlijk dat de impact van de maatschappij op de planeet alleen maar erger zal worden. Ondanks onze wens om bedreigde diersoorten te beschermen, nemen we vaak beslissingen ten bate van de mensheid die schadelijk zijn voor het milieu. Door een ander fascinerend element van honingbijcommunicatie te benadrukken, hopen we dat ons werk het denken van de mensheid zal helpen veranderen en duurzaamheid van de planeet tot de topprioriteit zal maken.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation van Martin Bencsik en Michael Ramsey. Lees hier het originele artikel.
Wollige apen lopen het risico te uitsterven - hoe wetenschappers van plan zijn ze te redden
In de afgelopen 50 jaar hebben habitatverlies, stroperij en smokkel voor adoptie als huisdier Colombia's wollige apenpopulaties gedecimeerd, waardoor de soort steeds moeilijker te vinden is. Daarom hebben wetenschappers een manier bedacht om de soort te redden van uitsterven.
Verbetering van de darmbacteriën bij kinderen zou hen van ondervoeding kunnen redden
Ondervoeding is geen epidemie die alleen door staven van Plumpy'Nut kan worden opgelost. Onderzoekers zijn zich er steeds meer van bewust dat effectieve behandelingen rekening moeten houden met de microbiota - de darmbacteriën. Een studie die vrijdag in het tijdschrift Science is gepubliceerd, betoogt dat de sleutel tot het redden van kinderen van ondervoeding en verhongering is ...
Vroege Amerikanen hebben Pumpkins van uitsterven kunnen redden
Een recent gepostuleerde theorie suggereert dat de pompoen uitgestorven zou zijn, zo niet voor Noord-Amerikanen. Onderzoekers van de Pennsylvania State University, University of Cambridge, en het Smithsonian Institution in Washington, D.C., gepubliceerd aan de Proceedings van de National Academy of Sciences van de Verenigde Staten van A ...