The First Scandinavians Were A 'Melting Pot' of Ancient Humans

Scandinavië is het meest bekend vanwege de omhelzing van zacht socialisme en popicoon Robyn. Maar in tijden van vroeger werd de regio bedekt door een gigantische ijskap. Toen, ongeveer 23.000 jaar geleden, begon het ijs te ontdooien en onthulde bewoonbaar land dat zich al snel vulde met planten en dieren. Ongeveer 11.300 jaar later begonnen mensen, die het spoor van de flora en fauna volgden, het schiereiland te koloniseren. Dat is waar ons heldere beeld van deze nek van de wereld duister begint te worden. We hebben alleen een ongrijpbaar gevoel van wie deze eerste Scandinaviërs waren en hoe ze daar terechtkwamen.

Nu gelooft een internationaal team van wetenschappers dat de eerste menselijke kolonisten een smeltkroes waren van jagers-verzamelaars die via twee verschillende migratieroutes naar Scandinavië kwamen. In een krant die dinsdag is gepubliceerd PLOS Biologie, het team legt uit dat deze Mesolithische mensen naar een van de laatste plaatsen in Europa zijn gemigreerd om bewoonbaar te worden voor mensen na het Last Glacial Maximum van wat nu het hedendaagse West-Europa en Rusland is.

Deze etnisch verschillende groepen beginnen zich te verbroederen met elkaar en hun gecombineerde genen zorgen ervoor dat latere generaties kunnen gedijen in extreme koude omstandigheden in de regio.

"Onze bevindingen zijn belangrijk voor de menselijke genetica, archeologie en antropologie, en het zal interessant zijn om te zien wat vergelijkbare benaderingen ons kunnen vertellen over de post-glaciale populatiedynamiek in andere delen van Europa en de rest van de wereld", studeert co-promotor auteur Torsten Günther, Ph.D., een bioloog aan de Universiteit van Uppsala, verklaarde in een verklaring vrijgegeven dinsdag.

Het team veronderstelde dat mensen uit West- en Oost-Europa elkaar waarschijnlijk in Scandinavië zijn tegengekomen omdat archeologen vergelijkbare steenartefacten en -gereedschappen in alle drie de regio's hebben gevonden. Ze testten dit idee door de genomen te sequencen van de genomen van zeven overblijfselen van jager-verzamelaars die in Scandinavië waren opgegraven (die tegenwoordig uit Denemarken, Noorwegen en Zweden bestaat). Deze overblijfselen dateren tussen 9.500 en 6.000 jaar oud en analyse onthulde, gedeeltelijk, dat Scandinavië op dit moment meer divers was dan andere delen van het Mesolithische Europa.

"Het genetische patroon laat zien hoe Scandinavië na de ijstijd werd gekoloniseerd, zowel door migranten uit zuidwest-Europa direct naar Scandinavië en kort daarna door een tweede migratie van wat nu Rusland is", schreef Mattias Jakobsson, Ph.D. geneticus aan de Universiteit van Uppsala, verteld De Kopenhagen Post. "De laatste ging ten noorden van de ijskap en langs de Atlantische kust."

De genomische gegevens lieten ook zien dat de nakomelingen van deze verschillende migratiegroepen zich hadden aangepast aan de koude omstandigheden met weinig daglicht van hun thuis op hoge breedtegraad. De Mesolithische Scandinaviërs bevatten een gen genaamd TMEM131, dat betrokken is bij langdurige aanpassing aan de kou, en lichtere ogen en haar dan de mensen die er voor het eerst zijn gemigreerd - wat wordt gezien als een andere aanpassing aan lage lichtniveaus.

Deze eigenschappen komen nog steeds tot uiting in de blonde, blauwogige mensen die tegenwoordig in Scandinavië wonen en die er uiteindelijk zo uitzagen omdat hun voorouders voedsel naar een hella koude plek volgden.