Hoe hoog worden en naar muziekspelen luisteren Uw Dopamine beloningssysteem

Veel headers die koptelefoons dragen zouden beweren dat de lijzige twang van slacker rock het best gefilterd kan worden door een waas van potrook, en EDM's dreun pulseert harder met MDMA-versterking. Vraag een muziekliefhebber met een glaasje ogen naar Coachella, Bonnaroo, Governor's Ball of Electric Zoo - nou ja, de jongere kinderen - en zij zullen je vertellen dat drugs muziek maken beter doen klinken. Maar wat ze echt bedoelen is dat het voelt beter. Voor de geest van de festivalganger zijn drugs en muziek twee wegen die op dezelfde bestemming zijn gericht: plezier. Er is een wetenschappelijke basis voor dit stukje amateur-neurale mapping.

Top 40- en bong-hits veroorzaken verschillende hoogtepunten, maar er is veel overlap in de processen die ze in de hersenen veroorzaken. Als een 2015-paper over de neurologische basis van plezier, gepubliceerd in het tijdschrift neuron, bevestigd, als je hersens op medicijnen en hersens op muziek neemt en ze door een MRI laat lopen, is de kans groot dat de gebieden die oplichten heel dicht bij elkaar in een deel van de hersenen zijn, direct achter de oogkassen, de orbitofrontale cortex. Deze regio is betrokken bij "het coderingsplezier van seksueel orgasme, drugs en muziek".

Maar wat is plezier precies? Terwijl je je afstemt en afhaakt tijdens een optreden, ervaar je een stortvloed aan neurotransmitters, vrijgegeven aan het einde van een waterval van neurologische gebeurtenissen die bekend staat als het 'beloningssysteem', dat je hersenen vertelt om de rest te vertellen je lichaam dat alles geweldig voelt.We hebben veel beloningsroutes, maar degene met dopamine, een neurotransmitter die lange tijd betrokken is bij de hedonistische inspanningen van de hersenen, is vaak betrokken bij het plezier dat wordt veroorzaakt door stoned concert-gaan. Muziek triggert een traag, beheersbaar druppeltje dopamine. Geneesmiddelen geven een stroom vrij. Samen overspoelen zij de plezierzone.

MDMA veroorzaakt een piek in het dopaminegehalte in de hersenen, evenals serotonine en norepinephrine. Er wordt gedacht dat drie neurotransmitters de vreugde, het zelfvertrouwen en het algemene genot opwekken die gepaard gaan met rollen. Voeg muziek aan de mix toe en de niveaus nemen toe. Een kleine studie uit 2008 gepubliceerd in de Brain Research Bulletin ontdekte dat muizen gedoseerd met MDMA hogere niveaus van dopamine en serotonine hadden nadat ze waren blootgesteld aan muziek (in het bijzonder, De allerbeste Euphoric House Breakdown door het U.K.'s Telstar Records).

De drukte van dopamine maakt ook marihuana en muziek tot zo'n perfect paar. Of je nu vaagt, een waterpijp pakt, of dabbing, de vrolijkste effecten van wiet zijn producten van THC's vermogen om de cannabinoïde-receptoren van de hersenen te binden, en hen ertoe te bewegen het beloningssysteem te schoppen. Van onkruid wordt ook gedacht dat het het vermogen van de mens om subtiele veranderingen in geluid en instrumentatie te detecteren verbetert en zelfs een soort van synesthesie induceert.

Dopamine wordt ook vrijgegeven als reactie op opiaten zoals cocaïne, waarvan DrugAbuse.com ontdekte dat het vorig jaar vooral veel werd gebruikt bij Coachella (ze ontdekten dit natuurlijk via Instagram-posten); in feite is de 'verslavende' reputatie van de drugs het gevolg van hun vermogen om te veel dopamine vrij te geven, waardoor de hersenen geen andere keus hebben dan te snakken naar de hel uit wat het ook heeft vrijgegeven. Dito heroïne, de gestoorde opiaat-nicht van cocaïne, de inspiratie en oorzaak van het aflopen van vele grootheden van de jazzmuziek.

LSD, waarvan wordt gedacht dat het de emotionele aantrekkingskracht van muziek versterkt, werkt via enigszins verschillende plezierpaden. Wetenschappers gokken erop dat het psychedelische medicijn, dat de effecten van serotonine nabootst, een ander geluk-inducerend (en potentieel beloningsgerelateerd) chemisch product in de hersenen, nuttig zou kunnen zijn in psychedelisch geassisteerde psychotherapie. In 2015 publiceerden onderzoekers van Imperial College London en de Beckley Foundation, twee psychedelische krachtpatsers, een kleine studie die aantoont dat LSD onze emotionele reactie op muziek, althans van de "klassieke, neo-klassieke, ambient en new-age", verbetert. genres. In het bijzonder waren de emoties 'wonder', 'transcendentie', 'kracht' en 'tederheid', die samen als een moodboard voor Burning Man leidden, verhoogd naar zuur.

Natuurlijk verhogen de vaak prestatieverhogende effecten die drugs hebben op ons gehoor (en de perceptie in het algemeen) alleen het aantal dat we van muziek krijgen. Maar genieten gaat uiteindelijk niet over wat we voelen maar hoe we voelen over wat we voelen.

Er is een reden waarom ons vermogen om muziek te waarderen en te maken de hele millennia bewaard is gebleven: Morten Kringelbach, een psychiater uit Oxford en een expert in plezier, heeft gesuggereerd dat het vermogen van onze hersenen om muziek te maken en te maken de evolutie overleefde vanwege het plezier dat het veroorzaakte, dat op zijn beurt weer hebben een aantal cognitieve gezondheidsvoordelen gehad voor muzikanten van grottijd. Wat onze voorouders in de grond vatten, was een manier om het beloningssysteem te spelen. Hun afstammelingen, de muziekminnende stoners van Coachella Valley, de Black Rock Desert en Chicago's Union Park, hebben net ontdekt hoe ze hun terugkeer kunnen verdubbelen.