Datinge app-gebruikers kunnen profiteren van de Occasionele White Lie, Study vindt

Bijna een kwart van de jonge volwassenen is op zoek naar liefde via datingwebsites of apps.

Deze relatief nieuwe vorm van verkering kan u toegang geven tot een groot aantal potentiële partners. Het biedt ook een unieke reeks uitdagingen.

Je hebt bijvoorbeeld waarschijnlijk gehoord van - of hebt persoonlijk meegemaakt - een datum die online was gepland maar ging niet goed vanwege een van de volgende redenen: hij was korter dan zijn profiel zei dat hij was, ze zag er anders uit dan dat ze deed het op haar foto's, of hij was spraakzaam over tekst, maar het was als tanden trekken tijdens het avondeten.

Met andere woorden, iemands profiel - en de berichten die vóór een datum zijn verzonden - kan mogelijk niet vastleggen wie een persoon werkelijk is.

Zie ook: Tinder verbetert uw kansen op casual seks niet, Study Reveals

In een recent artikel vroegen mijn collega Jeff Hancock en ik me af: Hoe vaak zitten mensen die daten-apps gebruiken? Over wat voor dingen liegt ze?

"Mijn telefoon stierf in de sportschool"

Onze studies zijn enkele van de eersten om deze vragen te beantwoorden, maar anderen hebben ook misleiding in online daten onderzocht.

Voorgaand onderzoek was grotendeels gericht op het datingsprofiel. Onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat mannen de neiging hebben om hun lengte te overschatten en te liegen over hun beroep, terwijl vrouwen hun gewicht onderschatten en de neiging hebben om minder nauwkeurige foto's te hebben dan hun tegenhangers.

Maar profielen zijn slechts een aspect van het online dateringsproces. Pas na het verzenden van je match zul je beslissen of je hem of haar wilt ontmoeten.

Om te begrijpen hoe vaak mensen logen tegen hun partners en wat ze hebben vervalst, evalueerden we honderden sms-berichten die werden uitgewisseld nadat de daters recht vegen, maar voordat ze elkaar ontmoetten - een periode die we 'de ontdekkingsfase' noemen. We hebben een online steekproef van meer dan 200 deelnemers geworven die ons hun berichten van een recent datinggesprek hebben gegeven en de leugens hebben geïdentificeerd, waarbij sommige deelnemers uitlegden waarom deze berichten misleidend waren en geen grappen.

We ontdekten dat leugens kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdtypen. De eerste soort waren leugens met betrekking tot zelfpresentatie. Als deelnemers zich aantrekkelijker wilden presenteren, lachten ze bijvoorbeeld over hoe vaak ze naar de sportschool gingen. Of als hun partij religieus leek te zijn, zouden ze kunnen liegen over hoe vaak ze de Bijbel lezen om het te laten lijken alsof ze dezelfde interesses hadden.

Het tweede soort leugens had betrekking op beschikbaarheidsbeheer, met daters die beschrijven waarom ze elkaar niet konden ontmoeten, of excuses geven voor radiostilte, zoals liegen over het verlies van hun telefoonservice.

Deze misleidingen worden "butler leugens" genoemd omdat ze een relatief beleefde manier zijn om communicatie te voorkomen zonder de deur volledig te sluiten op de verbinding. Als je ooit hebt ge-sms't: "Sorry dat ik weg ben gegaan, mijn telefoon is dood", toen je gewoon niet wilde praten, heb je een butler gelogen.

Butler-leugens maken je geen slecht persoon. In plaats daarvan kunnen ze je helpen valkuilen te voorkomen, zoals er altijd beschikbaar of wanhopig uitzien.

Zie ook: "Paradox of Choice" Theorie brengt de fundamentele tekortkoming van Tinder aan het licht

Doelgerichte of doordringende leugens?

Hoewel bedrog ten aanzien van zelfpresentatie en beschikbaarheid de meeste leugens vertegenwoordigden, constateerden we dat slechts zeven procent van alle berichten als fout werd beoordeeld in onze steekproef.

Waarom zo'n lage misleiding?

Een robuuste bevinding van recente misleidende onderzoeken suggereert dat de meerderheid van de mensen eerlijk is en dat er slechts een paar vruchtbare leugenaars in ons midden zijn.

Liegen om te lijken als een goede match of liegen over je verblijfplaats kan volledig rationeel gedrag zijn. In feite verwachten de meeste mensen dit online. Het is ook een voordeel om een ​​beetje te liegen: het kan ons doen opvallen in de datingspool terwijl we voelen dat we trouw zijn gebleven aan wie we zijn.

Eerlijke en doordringende leugens - het vermelden van je liefde voor honden, maar in feite allergisch voor ze zijn - kunnen het vertrouwen ondermijnen. Een te grote leugens kunnen problematisch zijn om "die ene" te vinden. Er was nog een interessant resultaat dat spreekt over de aard van misleiding tijdens de ontdekkingsfase. In onze studies werd het aantal leugens verteld door een deelnemer positief geassocieerd met het aantal leugens waarvan zij dachten dat hun partner dat vertelde.

Dus als je eerlijk bent en weinig leugens vertelt, denk je dat anderen ook eerlijk zijn. Als je liefde zoekt maar liegt om het te krijgen, is de kans groot dat je merkt dat anderen ook tegen je liegen.

Daarom is het normaal om kleine leugens over liefde te vertellen, en we doen het omdat het een doel dient - niet alleen omdat we het kunnen.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door David Markowitz. Lees hier het originele artikel.