Heeft Anthony Weiner een seksverslaving? We weten het niet.

Anthony Weiner is net betrapt door opnieuw foto's van zijn pik te sturen. Hoewel het lijkt alsof we Weiner veilig kunnen aannemen - een eenmalige politieke superster die zijn carrière steeds opnieuw en opnieuw heeft gesaboteerd door dick-foto's te sturen naar willekeurige vrouwen op internet die zijn vrouw niet zijn, Huma Abedin, adviseur van Hillary Clinton - heeft een sextingsverslaving, we kunnen het niet echt zeker zeggen. We proberen de diagnose leunstoel niet te oefenen - het is onverantwoordelijk en niemand van ons heeft een Ph.D. in de psychiatrie of een medische graad. Het is ook uiterst moeilijk om een ​​sextingsverslaving te diagnosticeren, omdat artsen nog steeds niet zeker weten of sexting-verslavingen gelijk zijn echt.

Sekseverslaving is over het algemeen moeilijk te diagnosticeren en kan zelfs moeilijker te behandelen zijn. De film Schaamte, met in de hoofdrol Michael Fassbender, pakte dit probleem aan: Verslaving kan ervoor zorgen dat seks zijn genot verliest, vooral als het wordt gebruikt als een hulpmiddel om aan andere psychologische behoeften te voldoen. Het feit dat Weiner zo schijnbaar gefocust is op hoe groot zijn pik is, zou kunnen aangeven hoeveel nadruk hij legt op hoe hij in het openbaar wordt geportretteerd en degenen uitdaagt die zijn mannelijkheid in vraag kunnen stellen.

Maar de opkomst van het tumescente alter-ego van Weiner, Carlos Danger, toonde een moderne draai aan seksverslaving. Het rare aan een verslaving aan sexting is dat het niet alleen een verslaving aan seks vormt, maar ook aan internet, dat pas ongeveer 40 jaar geleden in de beschaving opdook. Zonder een mobiele telefoon of Twitter zou Anthony Weiner zijn probleem waarschijnlijk hebben verborgen, mogelijk niet alleen zijn politieke carrière maar ook zijn huwelijk reddend. Het is een moderne aandoening die een intramurale behandeling en uitgebreide therapie vereist. Weiner heeft naar verluidt gezocht naar behandeling voor zijn eerdere twee strafbare feiten. In feite is de posterjongen voor verslavingsverslaving bij het Centrum voor Internetverslaving - je raadt het al - Anthony Weiner.

Maar experts blijven verdeeld over de vraag of sexting-verslaving echt is of niet. Sommigen zeggen ja, wat aangeeft dat het voortkomt uit "een laag zelfbeeld, een verstoord lichaamsbeeld, onbehandelde seksuele disfunctie of een eerdere seksuele verslaving lopen meer risico om problemen met sexting en pornoverslaving te ontwikkelen." Weiner heeft geen geregistreerde geschiedenis van pornoverslaving problemen, maar hij heeft wel een raar frequent verlangen naar het tonen van zijn rotzooi aan vrouwen op internet - en lijkt nooit zijn les te leren.

Anderen zijn er niet zo zeker van. EEN Washington Post artikel uit 2013 herinnert ons eraan dat de American Psychiatric Association - de groep die bepaalt wat officieel een psychische aandoening is - heeft vermeden sexting te categoriseren, ter illustratie van zijn strijd om verslavingen te classificeren. Weer anderen denken dat het echte probleem is dat Weiner een ego heeft dat zijn penis ver overstijgt, een geval van narcisme dat tot op het bot is uitgegroeid tot regelrecht dom.

Weiner constante ontkenning van zijn gedrag is verdacht. Wanneer nieuws over zijn sexting-escapades openbaar wordt, beweert hij dat hij een "mangoest" is die besmet raakt of dat hij eenvoudig onschuldige "passende" teksten naar een vriend stuurt. Nog gekker is het feit dat zijn vrouw niet lijkt te weten van Weiner's pikbewegingen totdat ze media-veevoeder worden. Liegen is reden voor een therapeutische interventie, en Weiner heeft dat goed gedaan.

Weiner onvermogen om het sturen van opnames van zijn kruis via internet te controleren, is indicatief voor een groter probleem. Sexting, in en van zichzelf, is niet een probleem: het is perfect menselijk om een ​​erotische foto of vuile tekst te sturen naar iemand op wie je je seksueel aangetrokken voelt. Maar voor iemand die vanaf maandagochtend vroeger getrouwd was en in een machtspositie zat, heeft sexting duidelijke sociale gevolgen, en voor iemand die een beetje blij lijkt met de verzendknop, heeft Anthony Weiner enkele behoorlijk grote problemen om daar mee om te gaan zijn niet zijn stijve.