ALLEEN MAAR IMPOSTER ZIJN! - Among Us
Niet alles in de ruimte is zoals het lijkt. In feite zijn de meeste dingen in de ruimte, aantoonbaar, niets zoals ze lijken. Sterren zijn niet schattig en twinkelen van dichtbij - het zijn gewelddadige ballen van alles vernietigend licht en energie. Pluto is misschien een inconsequente 'dwerg'-planeet, maar het oppervlak is een botklinkende negatieve 380 graden Fahrenheit. En zo gebeuren niet alle supernova's eigenlijk supernova's.
Zoals gemeld in een nieuwe studie die vorige week werd gepubliceerd in Maandelijkse mededelingen van de Royal Astronomical Society, hadden astronomen van de Universiteit van Washington bestudeerd wat ooit werd gedacht als een supernova in het nabijgelegen sterrenstelsel NGC300, alleen om erachter te komen dat ze naar een bedrieger staarden.
Ja, dat klopt - ruimte ging gewoon allemaal Man in het ijzeren masker op jou.
Het verhaal begint al in mei 2010, toen een amateur-Zuid-Afrikaanse astronoom een object ontdekte dat SN 2010da heette. Alle tekens wezen erop dat het een gewone oude supernova was - de ultraheldere explosie die het gevolg is van een stervende ster. Meestal verdwijnt een supernova binnen een paar weken uit het zicht, waardoor een zwart gat of een neutronenster achterblijft. Maar in dit geval de supernova in kwestie niet vervagen, treuzelen opvallend als huisgasten langer dan welkom.
De astronomen ontdekten al snel dat het niet echt een supernova was, maar een regelmatige ster die een enorme uitbarsting van activiteit had moeten uitzenden - met andere woorden, een bedrieger. Dit was raar, maar niet helemaal ongewoon; het was zeker niet de eerste keer dat astronomen supernova bedriegers hebben vastgesteld, die meestal massieve sterren blijken te zijn in een dubbelstersysteem.
Ondanks deze schijnbaar bevredigende conclusie, eindigde het mysterie hier niet. De onderzoekers van de Universiteit van Washington ontdekten al snel iets heel vreemds aan SN 2010da toen ze Chandra X-ray Observatory-telescopen naar hun melkweg richtten: het spuugde een aantal röntgenstralen op, die supernova-bedriegers niet mogen doen.
Het team piekerde over verklaringen. Wist materiaal van de ster een nabijgelegen stofwolk en veroorzaakte het een aantal vreemde reacties? Nee; deze röntgenstralen waren te krachtig om dat het geval te zijn geweest.
In plaats daarvan ontdekten ze dat de röntgenstralen kenmerkend waren voor wat je zou kunnen vinden van een neutronenster - de zeer dichte kernresten van een supernova.
Een paar jaar later keken astronomen nogmaals naar SN 2010da, deze keer met behulp van de Hubble-ruimtetelescoop. Ze zagen nog steeds die bizarre röntgenstralen die uit het object straalden. De nieuwe gegevens suggereerden echter dat er een begeleidend stuk was met deze puzzel. Maar in plaats van een binaire sterstructuur, theoretiseerden ze dat SN 2010da gepaard was met een neutronenster zelf.
"Als de metgezel van deze ster echt een neutronenster is, zou dat betekenen dat de neutronenster ooit een gigantische, massieve ster was die in het verleden zijn eigen supernova-explosie onderging," zei Breanna Binder, een postdoctoraal astronomieonderzoeker aan de universiteit van Washington en een co-auteur van de nieuwe studie. "Het feit dat deze supernova-gebeurtenis de andere ster niet heeft verdreven, die 20 tot 25 keer de massa van onze zon is, maakt dit een ongelooflijk zeldzaam type binair systeem."
Omdat er vóór 2010 geen röntgenstraling van de locatie van SN 2010DA was, theoretiseren Binder en haar collega's dat de neutronsterren met bijbehorende neutronensterren tekenen waren dat de neutronenster metgezel "aan het draaien was", voor het eerst sinds zijn vorming. De röntgenstralen werden geproduceerd toen het materiaal van de bedriegerster werd overgebracht naar de neutronenster.
De onderzoekers moeten nog veel over SN 2010da weten, maar vanaf nu is dit zeker een ontdekking van één miljoen. Er is nog nooit een bedriegersupernova zoals deze geweest, en het is vrij onwaarschijnlijk dat we binnenkort in een andere dergelijke stunt zullen vallen.
Video: deze onderzoekers hebben ontdekt hoe lang het duurt om een lego te kakken
Een algemene angst voor ouders is dat hun kind kleine voorwerpen inslikt. Meestal gaat het om munten, maar onderzoekers wilden de gaten opvullen en een ander speeltje bekijken: Lego's. Terwijl ze hun lichamen op het spel zetten, slikten zes wetenschappers de hoofden van Lego en maten hoeveel tijd het kostte om ze uit te poepen.
Astronomen hebben net een Wieg van Baby Jupiter Exoplaneten ontdekt
De exoplaneet onderzoeksgemeenschap kan opgewonden raken; er zijn twee nieuwe baby-Jupiter-achtige planeten, die zich vormen en vormen rond de ster HD 100546, 320 lichtjaren van de aarde verwijderd. En de kleine bundels van vreugde zien er gezond uit. Een team van astronomen, geleid door Thayne Currie bij de Subaru Telescope aan de Mauna K ...
Wetenschappers hebben honderden melkwegstelsels achter de melkweg ontdekt
Je kent het gevoel wanneer je door een straat rijdt op zoek naar een plek waar je nog nooit bent geweest, en je kunt hem gewoon niet vinden? Je weet dat je op de juiste plek zit, en het zou hier moeten zijn, maar als je als een gek door het blok heen en weer rijdt, is het nergens te bekennen? Plots kijk je omhoog en het blijkt dat het bij is ...