Amerika weer geweldig maken? DC's 'Legends of Tomorrow' zegt dat het nooit was

Superhelden zijn letterlijk 'social justice warriors' en DC's Legends of Tomorrow pakt dit concept aan in 'Night of the Hawk', een leuke, maar onsamenhangende ravotten door een klein stadje in Oregon in 1958. Met informatie verkregen in 'Marooned' leidt Rip Hunter de Legends om Vandal Savage te vinden, nu een Hitchcockean-schurk in het wit- omheinde voorstad.

Hoewel het een mix is ​​van Terug naar de toekomst en Een beetje twijfel gefilterd door het sci-fi superheldgenre is leuk, maar het donderdagnachtavontuur van Arrowverse stelt uiteindelijk teleur in zijn plotresoluties.

Legends of Tomorrow moet om vele redenen worden gevierd, zoals zijn fijn afgestemde balans van kamp en melodrama, en aan de oppervlakte is de diverse cast een groot pluspunt. Met een zwarte tiener (Jax), een Latina (technisch Egyptische) barista en een biseksuele ninja (Sara), Legends of Tomorrow is levendig, zelfs in een genre dat nog steeds moeite heeft om kleur toe te voegen voorbij de spandex. Gewapend met dit voordeel, Legends neemt Amerika van weleer op de proef en veroordeelt de houding van een "eenvoudiger tijd" die allesbehalve.

De aflevering is onsamenhangend en kan degenen die op een lastige manier het verleden onaangenaam vinden, frustreren - naar wat ik zeg goed. Wij moeten beschouw veel van de meningen van gisteren als grove, volledige stop, hoe "normaal" ze ook waren. Superhelden, die al lang voorstanders van vooruitgang zijn, zijn nooit verlegen om toxische sociale waarden aan te vechten, hoe onfatsoenlijk ze ook zijn.

Maar het ondermijnen van de goede bedoelingen van de show is zijn plot, die op onbevredigende wijze oplost. De ergste dader is Jax, de helft van Firestorm die cheerleader Betty oproept om verdwenen tieners te onderzoeken (natuurlijk het is vandaal Savage, wie natuurlijk, is het uitvoeren van experimenten). Tijdens hun date verwoest Jax Betty's auto die ontsnapt uit de monsters van Savage, wat eindigt met (zeer 2016) een witte agent die een jonge zwarte man overhaalt.

En dan is het voorbij. Na de verwachte superheldenredding injecteren de andere Legends Jax en de tieners met een tegengif. Jax lost Betty's auto op, ze krijgt herenigd met haar vriend (na dating Jax!) en iedereen loopt gewoon weg van de mensen die ze grondig hebben veranderd. Ik moet toegeven dat Sara en haar ontwaken van verpleegster Gail beter was behandeld dan Jax en Betty, maar niet veel.

ik wenste Legends of Tomorrow bracht een twee-parter in Pleasantville. Hoewel ik de tijdige beeldspraak en de ontmanteling van een onjuiste veronderstelling dat we ooit onschuldig waren bewonderde, kon ik niet van "Night of the Hawk" houden. Het is kort, lost de plot te snel op en windt langs rijke hoeken naar de complexe sociale spanningen van het verleden dat vandaag nog steeds resoneert. Legends of Tomorrow wil echt een kampioen zijn voor de vooruitgang van morgen, maar het mist voldoende tijd om het goed te doen.

Toch is het leuk om te weten dat zelfs DC het echte leven van Lex Luthor en zijn verheven ambitie om Amerika 'weer geweldig' te maken, tot zwijgen wil brengen. Was het echt geweldig? "Night of the Hawk" zegt iets anders.