Mary G. Ross: 4 vrijgegeven ruimteconcepten uit haar tijd bij Skunk Works

Hoewel de bijdragen van Mary G. Ross aan lucht- en ruimtevaartonderzoek enorm waren, zijn veel van hen nog steeds onbekend. Een groot deel van haar carrière werd doorgebracht in Skunk Works, het meest geheime project van Lockheed's Advanced Development Programme, waar de meeste van de theorieën en papers die ze produceerde nog steeds worden geclassificeerd. Ze maakte echter deel uit van vijf belangrijke projecten tijdens haar tijd in het geheime programma dat nu openbaar is. Deze projecten en hun kernbegrippen geven aanwijzingen over de mate van haar invloed bij het vaststellen van de belangrijkste principes van ruimtevaart die vandaag worden gebruikt.

In 1942 werd Ross, die lid was van de Cherokee Nation, aangenomen als een wiskundige bij Lockheed, maar het bedrijf zou haar later naar UCLA sturen voor een certificering in engineering. Na de Tweede Wereldoorlog werden veel vrouwen die door bedrijven werden ingehuurd om mannen in een gevecht te vervangen, uiteindelijk vrijgelaten nadat soldaten terugkeerden. Ross behield haar positie bij Lockheed en in 1953 trainde het bedrijf haar als de enige vrouw van de 40 ingenieurs in haar toenmalige gesloten Lockheed Advanced Development Projects, gewoonlijk bekend als Skunk Works.

Op donderdag vierde Google wat de 110ste verjaardag van Mary G. Ross met een herdenkingskrabbel zou zijn geweest. Ross was een Indiaanse ingenieur die enkele van de eerste concepten voor flyby-missies langs Venus en Mars ontwikkelde en de weg vrijmaakte voor moderne verkenning van de ruimte. Terwijl zoveel van haar onderzoek nog steeds wordt geclassificeerd, krabben deze vijf rollen het oppervlak van het enorme werk van Ross in het brengen van meer mensen naar de ruimte.

1. Ze ontwierp raketten

Haar voornaamste taak bij Skunk Works was om te werken aan 'voorlopige ontwerpconcepten voor interplanetaire ruimtevaart', waarmee ze prototypen opstelde en ontwierp voor bemande en onbemande voertuigen die in een baan om de aarde draaien.

Haar eerdere werk bij Lockheed heeft mogelijk invloed gehad op deze opdracht, aangezien zij voor het eerst werd ingehuurd door het bedrijf om de effecten van druk op het P-38 Lightning-jagersvliegtuig te bestuderen toen het de geluidsbarrière naderde. Als het eerste vliegtuig dat meer dan 400 m.p.h. ging, kreeg Ross de taak om zijn aëro-elasticiteit onder hoge druk te verbeteren. Het begrijpen van deze dynamieken heeft bijgedragen aan haar ontwerpen voor voertuigen die bestand zijn tegen de druk om de atmosfeer van de aarde te verlaten.

2. Ze werkte aan civiele en defensieprojecten

Ross heeft misschien het concept van een ruimtekracht ontwikkeld, lang voordat de Trump-regering er een had voorgesteld. Volgens documenten werkte Ross aan Lockheeds 'vroegste studies van satellieten in een baan om defensie en civiele doeleinden.'

Toen vicepresident Mike Pence het nieuwe plan voor een Space Force, een voorgestelde zesde tak van het Amerikaanse leger, schetste, maakte hij notitie van de "geavanceerde constellatie van militaire satellieten" die al worden ingezet. Ross was een van de eerste ingenieurs die het doel en de uitvoering van defensiesatellieten conceptualiseerde, wat een steeds gewilde strategie is geworden van ruimteagentschappen, zowel buitenlandse als binnenlandse.

3. Ze heeft geholpen met het bouwen van de Agena-raket

Tegen 1958 concentreerde het werk van Ross zich op defensiesystemen, waar ze de haalbaarheid van toekomstige ballistische raketten evalueerde. Gedurende die tijd richtte ze zich op de verdeling van de druk bij het lanceren van raketten, die ook onderzoek leende aan het Agena-raketproject. Haar begrip van voertuigflexibiliteit hielp bij het bouwen van de Agena-raketten die van pas kwamen tijdens het Apollo-maanprogramma van de jaren zestig en zeventig.

"Vaak waren we 's nachts tot 23.00 uur aan het werk." Ross zei over haar werk aan het project. Ze concentreerde zich op de operationele vereisten van de Agena, wat bemande ruimtevaart mogelijk maakt voor de volgende twee decennia.

4. Ze heeft interplanetaire flyby-missies gepland

Een van de meest bekende en belangrijke innovaties van Ross zijn haar voorlopige ontwerpconcepten voor flyby-missies naar Venus en Mars. Deze zijn te vinden in Lockheed's derde planetaire vluchthandboek, dat zij heeft geschreven, dat ruimtevaart verklaart, specifiek voor Venus en Mars. Het handboek gaat zelfs zo ver om te beschrijven hoe vluchten van 1960 tot 2006 kunnen worden gepland door te kijken naar planetaire omloopgegevens.

"We namen de theoretische en maken het echt," zei Ross. Hoewel er nog zoveel onbekend is over de omvang van haar werk Skunk Works, vormt haar publieke onderzoek de basis voor ruimtevaart die nog steeds wordt toegepast.