Orgaandonoren die geen penis willen zijn Donoren zouden hun familie moeten vertellen

Eerder deze maand kondigde Johns Hopkins University plannen aan voor Amerika's allereerste golf van penistransplantaties. Als de 60 experimentele ingrepen soepel verlopen, kan penistransplantatie voor urogenitaal verwondingen de medische norm worden, wat goed nieuws is voor soldaten en een beetje zenuwslopend voor orgaandonoren. Die laatste groep zit met deze vraag in hun gedroogde mond: gaan ze mijn penis nemen?

De Living Legacy Foundation of Maryland is de orgel-inkooporganisatie die de Johns Hopkins University bedient. Als directeur van Community Services is het Litsa Williams 'taak om met deze zorgen om te gaan, maar tegen de tijd dat het probleem aan de orde is, is het te laat om de potentiële penisgever in het gesprek te betrekken. "De eerste discussie met het gezin gaat over de normale organen en weefsels," vertelde ze omgekeerde, erop wijzend dat genitaliën - samen met gezichten en handen - normaal gesproken geen deel uitmaken van die discussie.

Als het om donatie gaat, legt ze uit, zijn er de orgels die je ziet en degene die je niet ziet. Het "herstel" -proces voor de laatste - de gebruikelijke nieren, levers en harten - is behoorlijk gestroomlijnd. Als je als donor op je rijbewijs staat vermeld, zijn al je interne delen eerlijk, tenzij je anders hebt aangegeven (natuurlijk, nadat je familie de laatste duimen omhoog heeft gegeven). Met de juiste kleren aan, is een open grafkist begraven nog steeds volledig mogelijk.

Maar als het gaat om het doneren van het zichtbaar dingen die je familie zou herkennen als ze om welke reden dan ook zagen dat ze op een andere persoon werden overgeplant, de gesprekken worden een stuk lastiger. Die gesprekken zijn ook zeldzaam. Op dit moment zijn er relatief weinig mensen op zoek naar penistransplantaties en het vinden van een succesvolle donor vereist nog steeds het vinden van een immunologische match. "Hoogstwaarschijnlijk zal het enorme percentage mensen dat bereid is te doneren geen match zijn, dus zullen we meestal niet met de familie hierover praten," zegt Williams.

Bij de zeldzame gelegenheid dat een passende penisontvanger is gevonden, Williams 'team dan voorzichtig het onderwerp aansnijdt. "We leggen uit dat we hebben vastgesteld dat hun geliefde een match is, en wat dat zou betekenen", zegt ze. Af en toe - en alleen met toestemming - wordt het gezin ingelicht over de omstandigheden die leidden tot de behoefte van de ontvanger. Op dit moment zijn de oorzaken van genitale verwonding over het algemeen gevechtsgerelateerd. Gezinnen krijgen een overzicht van het herstelproces, dat tegelijkertijd met de operatie zou plaatsvinden.

Het is dan ook dat gezinnen horen over opties voor prothesen. Open kistbegrafenissen zijn nog steeds populair en gezinnen zijn gevoelig over hoe hun geliefden eruitzien. Gelaatsdonoren krijgen levensechte maskers - "Ze zijn echt ongelooflijk", zegt Williams - en penisdonoren krijgen een reconstructie "zodat het de manier waarop de kleding van de patiënt ligt niet beïnvloedt."

Welke penisdonatie er echt toe leidt, zegt Williams, is of je familie - je surrogaatbeslissers - denkt dat het iets is dat je zou hebben gewild. Zodra die beslissing is genomen en een overeenkomst is gevonden, heeft uw familie niet veel controle over wie het gaat. "Je kunt bijvoorbeeld niet zeggen: 'Ik wil alleen dat mijn orgaan wordt getransplanteerd naar iemand die een Ravens-fan is, of een katholiek', zegt ze, maar ze wijst erop dat een proces dat 'gerichte donatie' wordt genoemd het tot een goed einde brengt. mogelijk om prioriteit te geven aan mensen die je kent op de wachtlijst.

Penissen zijn de zetel van de mannelijkheid, maar zijn niet echt nuttig op een lijk. Terwijl sommige mannen zich misschien niet op hun gemak voelen als ze het verdere leven in gaan zonder het gereedschap voor spookachtige copulatie, vinden anderen het misschien nog meer levensbevestigend om te weten dat hun organen actie ondernemen lang nadat de rest van hun lichaam begraven is. Het aanmoedigen van orgaandonatie maakt allemaal deel uit van de taak van Williams, maar ze begrijpt waarom mannen vooral hun familiejuwelen kunnen beschermen. "Het moeilijkste deel van deze gesprekken is dat het geen gesprekken zijn die we ooit hebben gehad," zegt ze. "Maar we willen dat mensen weten dat ze niet naar de DMV gaan en dat ze zich hiervoor aanmelden."