Waarom Aly Raisman's Floor Routine niet meer 'onmogelijk' is

Vier jaar geleden stond Aly Raisman aan de top van de wereld. Ze dirigeerde het Amerikaanse turnteam voor dames op de Olympische Spelen van 2012 in Londen en hinkte drie medailles - naast een teamgoud verdiende ze de eer om de eerste Amerikaanse vrouw te zijn die het podium betrad voor een vloerroutine. Haar was verteld dat het onmogelijk was haar tuimellijn te laten landen. Ze deed het hoe dan ook.

Deze week op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, leidde Raisman het Amerikaanse team opnieuw naar goud. Donderdag speelde ze een routine die moeilijker werd bevonden dan haar prestatie uit 2012 - maar verdiende een zilver. Raisman heeft gezegd dat zilver het doel was: haar teamgenoot Simone Biles is bijna onaantastbaar. "Alle, de meisjes zijn als," Simone is gewoon in haar eigen competitie, "vertelde Raisman USA Today. "Wie de tweede plaats behaalt, dat is de winnaar. Simone krijgt haar eigen super eerste plaats."

Hoe gaat een routine in zo'n korte tijd van "onmogelijke" naar verre tweede?

Laten we beginnen met de mechanica. De routine van Raisman - een duik van zeven seconden, een afronding, anderhalf stappen, afronding, achtervork, Arabische dubbele voorkant, perforatie-indeling - is moeilijk, niet door een bepaald onderdeel, maar door de combinatie van elementen samen gepropt. De meest indrukwekkende enkele vaardigheid, de Arabische dubbele voorkant, houdt in dat je jezelf naar achteren en omhoog laat schieten terwijl je 180 graden in de lucht draait, en dan twee voorwaartse salto's in de lucht voltooit voordat je landt. Het is absurd moeilijk, maar veel topsporters kunnen het consequent in competitie uitvoeren.

Het is de toevoeging van al die andere dingen, samengeperst in een beperkte vloeroppervlakte, dat zorgt voor zo'n buitengewone uitdaging. "Het is het moeilijkste deel van mijn routine, gewoon omdat ik me zorgen moet maken dat ik het hele ding in de vloer plaats; soms ga ik uit de grenzen, "vertelt ze het Wall Street Journal.

Biles maakt zich geen zorgen over het buitenspel gaan als ze "The Biles" uitvoert, haar kenmerkende zet waarbij ze zichzelf twee keer achteruit draait met haar lichaam volledig uitgestrekt, en de beweging met een halve draai beëindigt voor ze landt. Zij is de enige persoon ter wereld die de overstap in competitie doet. Omdat ze een buitengewoon moeilijke enkele beweging maakt, maakt ze zich minder zorgen om andere complexe bewegingen in combinatie te vernietigen.

Biles neemt drie stappen in haar afronding, bouwt vervolgens het momentum op over twee achterwaartse handspringen voordat hij in beweging komt, en landt met ruimte op de mat om te sparen. Raisman krijgt maar één stap en ze moet ervoor zorgen dat het een kleintje is als ze de set binnen de wettelijke grenzen wil beëindigen.

Over grenzen gesproken, de grenzen van het mogelijke verleggen, is de norm in de gymnastiek van dames geweest voor de hele geschiedenis van haar bestaan ​​als sport. Vergeet niet dat de Olympische Spelen een groot bedrijf zijn en waar er geld is, zijn er prikkels om atleten verder te duwen. Dat betekent betere, slimmere coaching en training. Het betekent ook betere uitrusting: je kunt er zeker van zijn dat de routine van Raisman vandaag nog steeds "onmogelijk" zou zijn zonder verende vloeren die hogere sprongen en zachtere landingen mogelijk maken.

De regels zijn ook veranderd om sporters te bevoordelen die zichzelf hoger duwen. Een halve eeuw geleden leken routines op de vloer op oefeningen in de dans, met de nadruk op stijl en gratie over acrobatiek. De overstap naar hoogvliegende tuimellijnen is geleidelijk aan gekomen, maar deze werd opgedreven door een herziening van het beoordelingssysteem in 2006, dat probeerde de objectiviteit te maximaliseren en schandalen te minimaliseren. Het resultaat is dat er punten worden toegekend voor kwantificeerbare zaken zoals technische moeilijkheid, meer dan subjectieve stijlelementen.

Simone Biles is geweldig, maar maak niet de fout haar onaantastbaar te noemen, of haar bewegingen onmogelijk. Ergens tuimelt en kijkt naar de volgende iteratie van Simone Biles, wachtend om de Biles eruit te laten zien als het gemakkelijkste ding ter wereld.