Moet netneutraliteit door het congres gaan? Niet precies

Op donderdag stemde de FCC met 3-2 om titel II-verordeningen in te trekken, in de volksmond bekend als de regels voor netneutraliteit.

Als reactie op de beslissing bereiden internetactivisten en wetgevers zich voor op wat een lang en ingewikkeld gevecht kan worden om het internet te beschermen.

Het besluit van donderdag is een groot probleem, omdat het internetproviders in essentie meer keuzevrijheid geeft om de manier te beheersen waarop we het web ervaren. ISP's zouden kunnen beginnen met het hanteren van verschillende tarieven voor verschillende niveaus van online toegang tot inhoud, diensten en streaming, en op hun beurt zouden websites ook verschillende tarieven kunnen vragen voor verschillende zichtbaarheidsniveaus, waardoor de mogelijkheid voor kleine sites om te concurreren wordt geminimaliseerd.

Het is belangrijk om twee dingen te onthouden. Ten eerste: dit zijn regels, geen wetgeving, dus het nieuwe plan van de FCC - ten onrechte het "internetvrijheidsplan" genoemd - hoeft niet door het Congres te worden goedgekeurd. Twee: de voorschriften zijn niet automatisch van kracht geworden. Ze moeten worden aangemeld bij de federale registrar, die waarschijnlijk een paar maanden in beslag zal nemen en 60 dagen na publicatie van kracht wordt.

"Arbitrair en grillig"

Zodra zij do in werking treden, zal er waarschijnlijk een hele reeks rechtszaken worden aangespannen tegen de FCC, om een ​​hele reeks verschillende redenen. Pro-internet non-profitorganisaties, zoals Fight for the Future, zouden het juridische argument kunnen claimen dat de nieuwe regels, die een plan intrekken dat slechts twee jaar geleden werd geïmplementeerd, federale wetten overtreden omdat ze 'willekeurig en wispelturig' zijn.

Individuele staten kunnen de FCC uitdagen

Het "internetvrijheidsplan" voorkomt dat staten en gemeenten binnenkomen en hun eigen regelgevingsregels voor internet creëren in plaats van die welke zijn vastgelegd door de FCC. Hetzelfde was het geval onder titel II (het vorige FCC-plan dat zojuist was ingetrokken), behalve dat de FCC onder titel II aanzienlijk meer autoriteit had. Door de bevoegdheden van titel II over ISP's in te trekken, heeft de FCC er ook voor gekozen zijn eigen bevoegdheden in te trekken. Staten zouden nu kunnen beweren dat de FCC volgens het nieuwe plan niet echt het recht heeft om zijn regelgeving over staten op te leggen. Hoe is dat voor ironie?

Die valse commentaren zouden terug kunnen komen tot de FCC

De procureur-generaal van New York, Eric Schneiderman, is van plan een rechtszaak aan te spannen tegen de FCC, die de legitimiteit van de nieuwe voorschriften betwist. Hij citeerde de miljoenen valse opmerkingen die vóór de stemming van donderdag werden voorgelegd aan het webgebaseerde reactiesysteem van de FCC. Veel daarvan gebruikten echte namen en de persoonlijke gegevens van honderdduizenden New Yorkers alleen. Toen het kantoor van Schneiderman zijn onderzoek startte, kreeg het nooit enige medewerking van de FCC, en de stemming ging toch door. Hij beweert dat het besluit donderdag niet geldig is, omdat het de uitkomst is van een corrupt proces, onder andere. Kijk eens naar deze vent:

Het congres moet dit gewoon uitvogelen

Aan het eind van de dag zijn experts het erover eens dat het Congres eigenlijk alleen maar concrete, genuanceerde wetgeving specifiek voor het internet hoeft te maken, en ons moet ontdoen van het heen en weer van regelgevende instanties gecontroleerd door Democraten of Republikeinen. Sommige democratische wetgevers zijn overgestapt op het indienen van wetgeving die de laatste beslissing van de FCC zou wissen, maar het is onwaarschijnlijk dat ze doorgaan in een door de Republikeinen gecontroleerd congres. Toch, aangezien dit een zelden tweeledige kwestie lijkt te zijn, als burgers met hun congresmensen de oorzaak van netneutraliteit blijven nemen, zouden we op zijn minst enige discussie over wetgeving kunnen zien die de besluiten van de FCC zou ondermijnen.