Pterosaurisme verdringt de oorsprong van de veren met 70 miljoen jaar

Vooruitgang in wetenschappelijke technologie doet het beter dan wat we weten over pterosauriërs, de reptielen die nauw verwant zijn aan dinosaurussen die de eerste waren van de gewervelde dieren op aarde om klapvliegen te bereiken. Ze worden al lang beschreven als bedekt met kortgeknipte vacht - denk Petrie binnen Het land voor de tijd. Een maandag vrijgegeven onderzoek beschrijft echter pterosauriërs met een twist - in plaats van een bontachtige vacht alleen, droeg ze ook meerdere soorten veren.

Deze bevinding, online gepubliceerd maandag in Natuur Ecologie & Evolutie, verdaagt aantoonbaar de oorsprong van veren met ongeveer 70 miljoen jaar en rust pterosauriërs uit met veertypes waarvan wetenschappers eerder dachten dat deze enkel thokteren bij theropod-dinosaurussen en moderne vogels. Theropoden, tweebenige vleesetende dinosaurussen, zijn geëvolueerd tot de 13.000 soorten vogels die vandaag de dag leven.

"We wisten dat pterosauriërs al een tijdje pluis of pels hadden, en het was een goede kans dat ze sommige functies met dinosaurussen zouden delen omdat de twee groepen afkomstig waren van een gemeenschappelijke voorouder," coauteur en professor aan de universiteit van Bristol van de paleontologie van gewervelden Michael Benton, Ph.D., vertelt omgekeerde. "We geloven dat we bewijs hebben dat de oorsprong van eenvoudige veren ver terug in de tijd verschuift."

Wetenschappers hebben geweten over de pelsachtige bekleding van pterosauriërs, technisch bekend als pycnofibres. Het idee, dat nog steeds sterk is, met enkele critici, was dat de hagedissen waren versierd met een soort van pycnofibre, en deze waren fundamenteel anders dan de veren die we tegenwoordig over vogels zien. Benton en zijn collega's leveren echter bewijs dat pterosauriërs ten minste vier soorten veren hadden: eenvoudige filamenten (de vachtachtige haren), bundels van filamenten, filamenten met een bosje tot halverwege, en donsveren.

Deze voorbeelden van vier veertypes werden gezien nadat het team met krachtige microscopen op twee exemplaren van twee anurognathide pterosauriërs met korte staart, die tussen 165 en 160 miljoen jaar geleden in China leefden, gebruikte. Afgezien van de pelsachtige haren leken de drie soorten filamenten vertakt te zijn onder de lens van microscopische en spectroscopische beeldvormingstechnieken - een onderscheidend morfologisch kenmerk van veren en het belangrijkste argument dat deze als zodanig worden geclassificeerd. De wetenschappers waren ook in staat om de melanosomen in de veren op te nemen, wat suggereert dat deze twee pterosauriërs roodharigen waren.

Het team betoogt dat deze verschillende bedekkingen waarschijnlijk een rol hebben gespeeld bij de regulatie, detectie, signalering en aerodynamica van warmte. Vertakkingen kunnen, zoals Benton uitlegt, meer worden opgeblazen dan veren met enkele draad. Pterosauriërs hielden waarschijnlijk, net als vogels, vast aan dat pluis om warm te blijven.

Het is eigenlijk niet zo moeilijk om je voor te stellen hoe deze verschillende verencombinaties werkten - Benton legt uit dat we gewoon een kijkje moeten nemen naar vogels die vandaag leven.

"Als je naar een kip kijkt, dan heeft hij pluizige veren op zijn borst en complexe vluchtveren op zijn vleugels", zegt Benton. "Dus, het is meer een punt dat pterosauriërs niet alleen eenvoudige enkelstrengsstructuren hadden, maar velen vertoonden vertakking. Moderne vogels hebben ook verschillende soorten veren."

Wat voor toekomstig onderzoek zal ophelderen is of veren voorouderlijk zijn voor zowel dinosaurussen en pterosauriërs, of onafhankelijk zijn geëvolueerd in beide geslachten. Omdat deze vier soorten pycnofibre niet anatomisch verschillen in veren van vogels en dinosauriërs, plaatst dit team zijn weddenschap op de eerste. Het kan zijn dat er een evolutionair beginpunt is voor veren, en het kenmerk werd onderdrukt bij andere soorten oude wezens zoals gepantserde dinosaurussen en sauropoden. Hoe dan ook, dit betekent dat alle pterosauriërs in de popcultuur onnauwkeurig zijn in uiterlijk - en een vleugje pluizig pluis nodig hebben.