Simon Pegg gelooft dat superheldenfilms ons kinderachtig maken

Simon Pegg denkt dat superheld en 'geek'-films ons een beetje kinderachtig maken. Een interview met de veteraangenre acteur voor de Radio Times onthult dat hij zich zorgen maakt over de infantilisering van de maatschappij door de huidige hausse aan nerds. Meer dan dat, hij wordt beschouwd als "pensionering" van de geek cultuur, alsof dat een echt iets is om met pensioen te gaan.

In het interview betreurt Pegg de paradigmaverschuiving van moderne kaskrakers. Waar we eens waren De peetvader, we hebben nu Avengers: Age of Ultron en hij "weet niet of dat een goede zaak is."

Vóór Star Wars waren de films die kaskrakers waren The Godfather, Taxi Driver, Bonnie And Clyde en De Franse connectie - gruizige, amorele kunstfilms. Toen veranderde plotseling de taak in spektakel en veranderde alles … Ik weet niet of dat een goede zaak is.

… Vanzelfsprekend ben ik zelfverzekerd een fan van sciencefiction en genrebioscoop, maar een deel van mij kijkt naar de maatschappij zoals die nu is en denkt gewoon dat we door onze eigen smaak zijn infantilised. Nu consumeren we in essentie allemaal erg kinderachtige dingen - stripboeken, superhelden. Volwassenen bekijken dit spul en nemen het serieus.

Het argument van Pegg heeft een hoop gaten. Hoewel de grootste films van weleer rijk en stenig vertelden, waren ook zij spektakelstukken die bedoeld waren voor commercieel succes. Weg met de wind heeft meer gemeen met De Wrekers dan zou men denken.

Het is in zekere zin een soort van domheid, omdat het onze focus wegleidt van echte problemen. Vroeger gingen films over uitdagende, emotionele reizen of morele vragen waardoor je weg kon lopen en opnieuw kon evalueren hoe je je voelde over … wat dan ook.

Zo, heeft Simon Pegg er gewoon doorgeslapen De donkere ridder, een blockbuster-Batman-film met scherp commentaar op surveillance na 9/11 en stedelijk terrorisme? Of Watchmen, Kapitein Amerika: De Winter Soldaat, of zelfs X-Men en zijn gelijkberechtigde burgerrechten?

Pegg zit midden in het schrijven van de volgende Star Trek film die volgend jaar verschijnt. Weet hij het niet meer Star Trek 's belang als een vlammend toonbeeld van vooruitstrevende verhalen?

Soms (I) heb ik het gevoel dat ik grote dingen mis. En ik heb eerlijk gezegd onlangs gedacht dat ik me zou terugtrekken van het geekdom.

Ik ben het posterkind voor die generatie geworden en het is niet per se iets dat ik vooral wil zijn. Ik zou heel graag willen gaan en serieus acteren.

Het is gemakkelijk om Pegg te misgunnen omdat hij ondankbaar is, vooral voor degenen die hem tijdens zijn carrière op een voetstuk hebben grootgebracht. Hij vertegenwoordigde "die generatie" met zijn rollen in Spaced, Shaun of the Dead, en Het einde van de wereld als slackers gearresteerd in ontwikkeling. Dat is zijn publiek.

Er is geloof aan dat je niet wordt vervuld door je eigen werk als kunstenaar. Hij wil naar meer streven, en dat is oke. Hij heeft al rollen aangenomen die zijn normale ritme hebben verlaten, zoals zijn koelbloedige huurmoordenaar Kill Me Three Times.

Maar het is moeilijk om sympathiek te zijn wanneer hij actief deelnam, zoals het schrijven van een autobiografie getiteld Nerd doet het goed waar hij praat over kijken Star Wars een stel. Wat geeft?

Pegg's argument is verbroken en hij klinkt als een chagrijnige, ouder wordende oom bij Thanksgiving. Het is ook slechte timing Mad Max: Fury Road vernietigde gewoon elke notie van wat een kaskraker hoort te zijn. Het is kortzichtig, omdat Pegg te veel op de box-office woont als een indicator van culturele voorkeuren. Ja, mensen gaan naar de theaters voor superhelden, maar ze zullen ook kijken Nightcrawler thuis op aanvraag.

Misschien leef je echt lang genoeg om jezelf een slechterik te zien worden.