Waarom de Dragonfly-missie van NASA groot zou kunnen zijn in de jacht op buitenaardse wezens

Op woensdag onthulde NASA de twee finalisten voor haar New Frontiers-programma, wat gevolgen kan hebben voor werkelijk wetenschappers die op zoek zijn naar buitenaards leven (in tegenstelling tot wat er in het Pentagon gaande is).

Hier zijn de twee New Frontiers-finalisten die NASA woensdag aankondigde:

• Dragonfly, die een "drone-achtige rotorcraft" zal gebruiken om de prebiotische chemie en potentiële leefbaarheid van verschillende locaties op Titan, de grootste maan van Saturnus, te bestuderen.

• CAESAR, "een missie om een ​​monster terug te sturen uit de kern van een komeet", in de woorden van de NASA.

Beiden ontvangen $ 4 miljoen om aan hun idee te werken en in 2019 zal NASA er een kiezen om te bouwen. Het winnende project kan tot $ 1 miljard aan financiering krijgen van de NASA en zal ergens in het midden van de jaren '20 van de vorige eeuw van start gaan.

Waarom de Dragonfly-missie groot zou kunnen zijn voor astrobiologie

Tussen de twee finalisten zou de Dragonfly-missie vooral groot kunnen zijn voor astrobiologen. NASA beschrijft het als "een drone-achtige rotorcraft die de prebiotische chemie en bewoonbaarheid van tientallen locaties op Saturnusmaan Titan zou verkennen", wat, ja, betekent dat het op tekenen van leven zou lijken. De hoofdonderzoeker is Elizabeth Turtle van het Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory (APL).

Het is de bedoeling dat Dragonfly elke dag honderden kilometers van een bepaalde plek op Titan "springt" Titan dag, wat overeenkomt met eens in de 16 dagen van de aarde. Hypothetisch zou Dragonfly dit ongeveer twee jaar doen, verschillende metingen aan het oppervlak van de maan.

"Titan is een oceaanwereld en de enige maan in ons zonnestelsel met een dichte atmosfeer, die een aardeachtige hydrologische cyclus ondersteunt van methaanwolken, regen en vloeistof die over het oppervlak stroomt om meren en zeeën te vullen", aldus de Dragonfly-onderzoekers. schreef op hun site over de missie. "Het overvloedige complexe organische materiaal dat op Titans oppervlak toegankelijk is, maakt het een ideale bestemming om de omstandigheden te bestuderen die nodig zijn voor de bewoonbaarheid van een buitenaardse omgeving en de soorten chemische interacties die plaatsvonden voordat het leven zich op aarde ontwikkelde."

Een beetje hoop voor Enceladus

Het is ook vermeldenswaard dat een van de twee concepten die zijn gekozen om "middelen voor technologische ontwikkeling te ontvangen" Enceladus Life Signatures and Habitability (ELSAH) is, die zich lijkt te richten op het vinden van biosignaturen op de vreemdste maan van Saturnus. Volgens een persbericht van NASA probeert de missie "kosteneffectieve technieken te ontwikkelen die de besmetting van ruimtevaartuigen beperken en zo levensdetectiemetingen mogelijk te maken op door kosten gematchte missies." Zoals we weten van de Cassini-missie van NASA lijken Enceladus en zijn onderaardse oceaan hebben alle juiste ingrediënten om het leven te herbergen.

Wat deze projecten ook vinden, één ding is zeker: ze hebben al een betere kans om tekens van leven te vinden dan politici.