In DNA-analyse van het oude Europa verdwijnen de scheppers van Stonehenge

Niemand weet zeker wie Stonehenge bouwde, de iconische ring van gigantische stenen in het zuidwesten van Groot-Brittannië: sommige hypotheses koppelen de constructie aan de oude Keltische hogepriesters bekend als Druïden, terwijl anderen de Saksen, Denen, Romeinen, Grieken en Egyptenaren betrekken. Wie het ook was dat het zo'n 5.000 jaar geleden bouwde, we weten nu dat één ding waar is, dankzij een baanbrekend paar studies over vroege Europese migratie gepubliceerd in Natuur: Ze verdwenen snel nadat het was gebouwd.

In de twee kranten, die woensdag zijn gepubliceerd, hebben de onderzoekers de migratie van verschillende groepen mensen in Europa in kaart gebracht met behulp van DNA dat is geëxtraheerd uit honderden monsters van oude menselijke botten als leidraad. In de genen van botten rond Stonehenge en aangrenzende gebieden, observeerden ze iets vreemds: rond 4.500 jaar geleden leken de mensen die in Stonehenge woonden te verdwijnen.

"Er was een plotselinge verandering in de bevolking van Groot-Brittannië," zei David Reich, Ph.D., een hoofdauteur van een van de kranten en een bevolkingsgeneticus aan de Harvard Medical School, in een verklaring op woensdag. "Het was een bijna complete vervanging."

De onderzoekers waren oorspronkelijk van plan om uit te zoeken hoe en wanneer mensen in het prehistorische Europa - inclusief de makers van Stonehenge - rondliepen met hun nieuwe schat aan genetische gegevens uit de botten van 1336 personen. In 2014 hadden ze alleen het genoom van 10 oude Europeanen en een stoffige stoffige artefacten om mee te werken; de nieuwe gegevens, die laten zien hoe die genen werden doorgegeven in zowel chronologische als geologische termen, geven een veel nauwkeuriger - en vaak verrassend - beeld.

Over het algemeen vonden ze dat de prehistorische Europeanen rondliepen - veel. "Er was een mening dat migratie een zeer zeldzaam proces is in de menselijke evolutie," zei Reich, erop wijzend dat de nieuwe bevindingen die veronderstelling stelden: "de orthodoxie - de veronderstelling dat de huidige mensen direct afstammen van de mensen die altijd hebben geleefd in datzelfde gebied - is bijna overal fout."

Dat leek te kloppen voor het neolithische volk, afkomstig uit de steppen van Centraal-Azië ten noorden van de Zwarte en Kaspische zeeën, die uiteindelijk de mensen in het gebied rond Stonehenge "hebben vervangen".

In de studie richtten de onderzoekers zich eerst op het uitzoeken van wat de verspreiding van de zogenaamde "Bell Beaker-cultuur" - de creatie van klokvormige potten die waarschijnlijk begonnen was met vroege Iberiërs - in heel oud Europa had veroorzaakt. In het verleden waren ze er nooit zeker van of het kwam door de daadwerkelijke migratie van de mensen die deze potten maakten, of dat ze gewoon ideeën uitwisselden met de mensen om hen heen.

Bell-bekers bereikten uiteindelijk Stonehenge en de gegevens tonen aan dat ze daar terecht zijn gekomen omdat de mensen die ze hebben gemaakt (voornamelijk afstammelingen van de Steppe-mensen die in het huidige Nederland en Duitsland woonden) naar het gebied zijn gemigreerd - en vervolgens zijn vervangen 90 procent van de populatie.

"Deze vervanging is bijna absoluut in termen van het Y-chromosoom, dat wordt overgedragen door de vaderlijke lijn, wat wijst op een extreme reproductieve vooroordeel, en daarom een ​​voorheen ongehoorde sociale dominantie," zei Carles Lalueza-Fox, Ph.D., a co - auteur van een van de studies en een paleogeneticus van het Instituut voor Evolutiebiologie in Barcelona, ​​in een verklaring op woensdag.

Wat er gebeurde met de "pre-Beaker" Britse bevolking, die waarschijnlijk Stonehenge heeft gebouwd, blijft voorlopig een raadsel; een mogelijkheid is dat de nieuwe migranten nieuwe ziekten met zich meebrachten en de plaatselijke bevolking hebben gedood. Om erachter te komen wat er is gebeurd, werkt het Reich al aan experimenten om te bepalen hoeveel van die individuen het in Engeland hebben overleefd en hebben vastgehouden.

De oprichting van Stonehenge kan nog steeds een mysterie blijven, maar de identiteit van de mensen die in de buurt woonden, wordt tenminste iets minder duister. Wat wel duidelijk is, is dat de mensen die momenteel in het huidige Europa leven niet noodzakelijkerwijs de mensen vertegenwoordigen die er in het verleden hebben gewoond: vroege Europeanen hebben zozeer rondgereisd dat het twijfelachtig lijkt dat een groep heel lang op één plek is gebleven. Groot-Brittannië's Cheddar Man, die begin februari de woede van veel Britten heeft opgewekt, illustreert dit perfect door te laten zien dat de eerste Britten geen blauwogige en lichte huid hadden maar blauwe ogen en donker Gevestigd, wat suggereert dat reeds mensen van Europa, Afrika en elders reeds 10.000 jaar geleden al aan het trekken waren.