3 dingen die we over de toekomst van Apple weten na WWDC

Toen Apple eerder dit jaar zijn eerste dip in kwartaalomzet liet zien - de eerste in 13 jaar, 13 procent minder dan in het tweede kwartaal van 2016 - was het geen verrassing dat iemand oplette. Apple had al een tijdje geen revolutionair product uitgebracht, wat het vroeger wel deed, nou ja, veel.

Dus de ogen waren gericht op Tim Cook tijdens zijn keynote op maandag tijdens de Worldwide Developers Conference in San Francisco. Wat we hebben is veel van dezelfde Apple die we hebben gezien.

Het is niet zo dat Apple helemaal niet aan het innoveren is; er zijn een paar opwindende software-aankondigingen gemaakt en het lijkt erop dat het bedrijf A.I. serieuzer met de introductie van Siri op laptops. Maar in vergelijking met de machine learning focus van Google, Facebook's virtual reality-weddenschappen in Oculus, of de augmented reality-belofte van Magic Leap, ziet Apple er stagnerend uit en zit vast in het uitgeputte verdienmodel van de verkoop van iPhones (er zouden slechtere miljarden plaatsen kunnen zijn om vastzitten).

Er waren veel kleine verbeteringen aan de vier belangrijkste platformen van het bedrijf - watchOS, tvOS, iOS en de nieuw benoemde macOS - maar er komen drie veranderingen die aantonen dat Apple nog steeds hetzelfde bedrijf is dat consumenten kennen en toont de onwil van het bedrijf om verandering.

3. Apple wil nog steeds iPhones verkopen

Een van de meer wilde geruchten die vóór WWDC werden verspreid, was de mogelijkheid dat Apple iMessage op Android zou uitbrengen. Helaas is dat niet gebeurd, ook al heeft iMessage verschillende echt coole nieuwe functies.

Gezien de slechte staat van berichtenuitwisselingsapps van Google, zou Apple mogelijk een heel nieuw segment van gebruikers kunnen laten verslaafd raken aan zijn iMessage-service en mogelijk zelfs wat omzetten naar iPhones. Nu speelt Apple gewoon andere berichtenservices om dat gat te vullen van Facebook Messenger naar de binnenkort te lanceren A.I. van Google. berichten-app Allo.

Het laat zien dat Apple erg onwillig is om van een hardwarebedrijf naar een servicebedrijf te verhuizen, en dat is waar bijna elk ander technologiebedrijf zich nu op verplaatst en Apple beweert dat het wil verhuizen.

2. Apple is nog steeds de leider in privacy - voor beter of slechter

Telkens wanneer Google een zoek- of tekstsuggestie geeft die precies aansluit bij wat gebruikers op dat moment nodig hebben, is het een erkenning dat gebruikers een groot deel van de privacy opgeven om dat systeem te laten werken.

Apple gokt dat haar gebruikers die handel niet hoeven aan te gaan via een technologie die differentiële privacy wordt genoemd, die lokale bestanden gebruikt om machine learning te implementeren en wanneer Apple toegang moet hebben tot grotere datasets van andere iPhone-gebruikers, worden de persoonlijke gegevens door elkaar geschud.

Het is niet duidelijk dat dit soort machine learning zo krachtig kan zijn als die van Google, maar het laat zien dat Apple niet terugdeinst voor dit privacyprobleem - zelfs als dit ten koste gaat van de aangeboden diensten.

1. Apple vindt het nog steeds leuk om geld te verdienen met apps

Voor WWDC maakte Apple een onverwachte aankondiging van de kernfunctionaliteit van zijn app store: ontwikkelaars kunnen nu gebruikers in rekening brengen op basis van een abonnementsmodel, waardoor app-bedrijven een derde weg vinden om geld te verdienen via de winkel, mee te doen aan in-app-aankopen en direct betalen om de app te downloaden.

Veel ontwikkelaars worstelen echter met beweren dat dit niet genoeg is om te doen herleven wat een verslappende app-economie is geworden. Apps zouden volgens marktonderzoeksbureau App Annie in 2020 $ 101 miljard per jaar kunnen genereren, maar dat wordt bijna volledig gegenereerd door de selecte paar apps aan de top. Zoals Bernie Sanders misschien beweert, nemen de 1 procent van de apps aan de top alle winsten en krimpt de middenklasse app-economie.

Abonnement-apps zijn een goede stap om de apps van de middenklasse een boost te geven, maar het is misschien niet genoeg, en het is niet zozeer een erkenning dat er helemaal iets mis is.