Hoe Charlie Brown de aluminium kerstboom heeft gedood en het milieu heeft geholpen

Wanneer Een Charlie Brown Christmas 50 jaar geleden debuteerde, doodde het de aluminium kerstboom. Waarom? Omdat Charlie Brown hen haatte en Amerikanen dol zijn op het krijgen van hun decoraties van geanimeerde vakantiespecials. (Of het was een rage, en zoals alle rages was het nummer van deze sucker hoger.) Hoe dan ook, de klatergoudboom piekte in de vroege jaren zestig en stortte neer in '66, vervangen door het authentieke of een meer levensechte simulacra. Maar laten we zeggen dat Charlie Brown een hand speelde bij het kappen van de aluminiumboom - deed hij de omgeving iets goeds?

De milieu-impact van kerstbomen in de kiem smoren is een kleverig bedrijf, aangezien spelers aan beide zijden van de kunstmatige en reële kloof opscheppen dat hun enige echte weg is naar milieuvriendelijke decoratie. Wanneer The New York Times In 2010 waagde het zich aan dit debat en concludeerde dat echte bomen over het geheel genomen een groenere optie zijn dan plastic hergebruiken: ja, je knipt elk jaar een boom en vermoedelijk ergens heen om het op te rapen. Maar tijdens het leven van de boom, neemt het koolstof uit de atmosfeer, en in de dood kan het worden gemolken in plaats van veevoeder.

Dus waar laat dat aluminium achter? Het is iets moeilijker te schatten dan de natuur tegen plastic, vooral dankzij recycling. Eenmaal uit de grond is het recyclen van aluminium nogal efficiënt - nadat je die Coors hebt gesmoord, komen delen van het blik zo snel als 60 dagen later in de schappen van de pakketwinkel terecht. Maar als je vanuit het niets een aluminium boom maakt, moet je het aluminium - dat niet alleen netjes in de grond ligt - krijgen, maar vertrouwt het op een smerig industrieel proces dat de bauxietmijnbouw wordt genoemd.

Bauxietbesmetting doodt dieren in het wild, en waar ongereguleerd, kan ook schadelijk zijn voor de mens. In reactie op een enorme Chinese vraag naar aluminium, bauxiet mijnbouw is booming in Maleisië, met de neveneffect van coating steden in rode stof en mogelijk spiking tarieven van luchtwegproblemen. Dat wil niet zeggen dat alle bauxiet onverantwoord wordt gedolven, maar zelfs oude littekens van ertsmijnbouw kunnen gevaarlijk zijn - in Arkansas bijvoorbeeld zijn mensen verdronken met zwemmen in met water gevulde bauxietkuilen.

Om rauw bauxiet in een boom te veranderen, is ook energie nodig. Niemand heeft de energievergelijkingen voor aluminiumbomen tegen het echte werk bestudeerd, maar een onafhankelijke studie uit 2011 wees uit dat de beslissing tussen plastic en de natuur in wezen verwaarloosbaar was, op milieugebied. Het kost zes keer zoveel energie om een ​​nepboom te maken dan om er een te laten groeien, maar als je het langer dan negen jaar bewaart, wordt het hele proces een wasbeurt.

Er zijn gefluister van een heropleving van de aluminiumboom, althans op plaatsen als Manitowoc, Wisconsin - ground zero voor de klatergoudboom, dankzij een bedrijf genaamd Aluminum Specialty. Als je deel wilt nemen aan deze retro-toekomstige Yuletide-traditie, raden we je aan er eentje van eBay te recyclen, hoewel ze je een paar glimmende centen terugzetten. Zo niet, ga met Charlie Brown en kies de echte conifeer.