'Ghostbusters' Reboot VFX: Slimer en Stay Puft als CGI

Toen regisseur Paul Feig een nieuw merk ging maken Ghostbusters film, een van de vele uitdagingen die hij tegenkwam, zou zijn om een ​​groot aantal bovennatuurlijke wezens te realiseren. De originele Ivan Reitman-films hadden verbluffend gebruik gemaakt van praktische en optische effecten om de geesten tot leven te brengen. Maar in 2016 waren natuurlijk geavanceerde computergegenereerde beeldtechnieken beschikbaar voor de filmmakers en vrijwel vereist voor een grote kaskraker.

Het effectenteam, geleid door visual effects supervisor Pete Travers, moest de spoken van het nieuwe maken Ghostbusters (inclusief Slimer en de Marshmallow Man) met twee doelen voor ogen: eer betuigen aan wat eerder was gekomen en profiteren van de nieuwste VFX-tools.

De oude school eren

De 1984 en 1989 Ghostbusters films waren kenmerken van het combineren van praktische poppenspel met hand-geanimeerde effecten, matte schilderijen en optische composities. Dat bood een sterke basis voor de visuele effecten van de bemanning van de film (de belangrijkste betrokken bedrijven waren Sony Pictures Imageworks, MPC en Iloura) om de geestenschoten op iets bekende wijze te gronden.

"Al onze effecten, waaronder spoken, het ectoplasma en protonstralen zijn sterk geïnspireerd door de originele film," vertelde Travers omgekeerde. "En er is een behoorlijke hoeveelheid praktische effecten in de film, niet om hulde te brengen, maar omdat het de beste manier was om het effect te bereiken. Als het niet kapot is, repareer het dan niet … in de post."

Geesten op de set

In Feig's film hebben de geesten dampsporen die uitstoten van de gloeiende wezens. Dit werden emanaties genoemd. "Elke keer dat we emanaties in de film hadden", legt Travers uit, "hadden we een 3D-weergave nodig om uit te zenden, daarom hadden alle spoken, inclusief de meer praktische geesten zoals Gertrued en de Subway Ghost, een vorm van 3D-representatie. Als het een praktische geest was, begonnen we altijd met roto-matie van de oorspronkelijke acteur."

Omdat de geesten moesten gloeien, betekende dat dat ze ook invloed hadden op hun omgeving, en dat was het moment waarop een aantal praktische oplossingen op tafel kwamen. Ten eerste had elke afbeelding van een spookkarakter op de set LED-lampjes van een of andere kleur die werden gebruikt om de scène te verbeteren. De oplossingen liepen uiteen van een cast-acteur (Gertrude en Subway Ghost werden gespeeld door respectievelijk acteurs Bess Rous en Dave Allen) die zouden worden uitgedost in LED's die in hun kostuums waren genaaid, of een pop met LED's, of zelfs een bal op een boom met LED's.

Sommige zeer creatieve oplossingen werden gebruikt om te helpen met de interactieve ghost-verlichting. "Toen de Rock Concert Ghost rondvloog in het concertgebouw, werd het vertegenwoordigd door een bestuurde drone bedekt met LED's," merkt Travers op. "Op deze manier kunnen eyelines voor de honderden extra's worden bewaard. Iedereen wist waar hij moest kijken. '

Dezelfde aanpak werd gevolgd voor de energiestromen die werden afgevuurd vanuit de protonpakketten van Ghostbusters. "We hebben een LED-kap toegevoegd aan de tip van geweren voor interactieve verlichting, die werd geactiveerd door de pistolen af ​​te vuren, zodat de acteurs baden in oranje licht wanneer ze de stroom afvuurden, zegt Travers. "Dit was ook geweldig omdat de acteur het effect kon voelen van het afvuren van het pistool."

Slimer en vrienden nemen een nieuwe vorm aan

Waarschijnlijk de meest bekende en populaire Ghostbusters-geest is Slimer, geliefd van de originele films en blijvend van de daaropvolgende cartoonverschijningen op zaterdagmorgen. Maar toen Slimer deze keer werd ontworpen, ontdekte de visuele effectbemanning dat er eerder veel versies van het personage waren geweest.

"Het eindresultaat," zegt Travers, "was een mix van al deze concepten plus enkele nieuwe details die alleen mogelijk is door de beschikbaarheid van nieuwe technologie. We hebben digitale haren en digitaal slijm toegevoegd, zijn naam is immers Slimer, die we op zijn lichaam zouden simuleren. Dus als hij rukte, vloeide het slijm weg. Kort gezegd: als het er grof uitzag, wisten we dat we klaar waren."

De prestaties van Slimer werden geïnformeerd door een opgezette marionet die werd gebruikt voor standaardblokkering en, na te zijn gedrapeerd in LED's, voor interactieve verlichting. "Toen het om de animatie ging," bespreekt Travers, "laten we de getalenteerde mensen van Sony Pictures Imageworks en MPC gewoon hun best doen. De enige criteria die we echt gaven, was dat we wilden dat Slimer deed alsof hij gek was, want hij kon binnen korte tijd een snel salvo van emoties verwerken."

"Ik vertelde hen," vervolgt Travers, "dat ik in de hoofdopnamen minstens één frame moest kunnen vinden waar hij gelukkig was, nog een woede, frustratie, verdriet allemaal binnen één shot. Hij is een walgelijk personage, maar je moet tegelijkertijd sympathie voor hem hebben. '

De film ziet ook de terugkeer van een ander klassiek Ghostbusters-personage in de vorm van de Stay Puft Marshmallow Man. Met een laatste slechterik die al deel uitmaakt van de verhaallijn, maakt Stay Puft plaats tijdens de Macy's Thanksgiving Day Parade in New York, waarin de geesten aan het plunderen zijn als reusachtige opblaasboten.

Interessant is dat het ontwerpen van die ballonnen een ongewoon vertrouwde oorsprong had voor Travers. "Wat we vonden was dat de originele parade ballonnen uit de jaren 1930 eng genoeg waren, bijna te eng. Dus al het ontwerp van de ballonnen komt rechtstreeks van foto's van echte ballonnen. We weten echt niet wat ze toen dachten, gezien hoe griezelig ze waren. Ik vermoed dat optochten niet voor kinderen waren in de jaren 30, of dat nachtmerries als een gezond deel van de kindertijd werden beschouwd. '

Feig vond toen een manier om Stay Puft op te nemen in de parade. "Op de set," vertelt Travers, "die zich in het financiële district van Boston bevond, gebruikten we ballonnen met een diameter van 16". Dit gaf ons een geweldige lichtreferentie voor de uiteindelijke digitale ballonnen.Imageworks, geleid door Daniel Kramer, creëerde de sequentie die zwaar leunde op uiterst getalenteerde fx-animators om de subtiele bewegingsdetails te creëren in de ballonnenbewegingen en de explosies."

Het was een verre schreeuw van hoe Stay Puft werd gerealiseerd in de originele Ghosbusters. Daar had supervisor van visuele effecten, Richard Edlund, een gekostumeerde artiest, gedwongen actieweergaven voor het perspectief, miniaturen en een reeks optische effecten opgenomen om de Marshmallow-man grote schade toe te brengen aan New York en hem vervolgens te vernietigen.

"We hebben allemaal enorm respect voor de originele film en de verantwoordelijken ervoor", zegt Travers. "We zouden hier niet zijn als het niet voor de pioniers zoals Richard Edlund was die ons hielpen onze industrie te smeden."