Kan Superman's nieuwe kracht worden toegeschreven aan slecht tandheelkundig werk?

In de lopende Waarheid verhaallijn die momenteel aan de gang is in Action Comics, Superman heeft een nieuwe kracht in zijn arsenaal: het vermogen om radiogolven te horen. Terwijl de held met hoofdletters moest blootstellen aan een enorme dosis kryptoniet om dit vermogen te verwerven, beweren vele IRL-mensen dat ze het op een andere manier hebben bereikt - namelijk naar de tandarts gaan.

De hypothese dat tandvullingen radiogolven kunnen oppikken en in een begrijpelijk geluid kunnen omzetten, blijft onbewezen maar blijft bestaan. Nee, onze mond is geen radio, maar radio's zijn verrassend simplistische machines.

Het idee van de onopzettelijke radio-implantatie lijkt te duren omdat het een oppervlakkig soort zin heeft: radiogolven communiceren met metaal en mensen horen kaakbotvibratie. Het heeft ook een woordvoerster van beroemdheden in Lucille Ball, die alles vertelde over haar toestand De Dick Cavett Show in 1974, navertellen een verhaal waarin "de muziek werd luider en luider, en ik besefte dat het was in mijn mond! "Een vergelijkbare, gefictionaliseerde scène speelde zich af in een aflevering van Gilligan's Island waar Gilligan's mond verandert in een radio-ontvanger nadat hij in zijn hoofd is geraakt. Om welke reden dan ook, mensen waren hier echt in geïnteresseerd in de jaren '60 en sindsdien is er een verzameling anekdotisch bewijs online.

Al deze verhalen suggereren dat het lichaam kan fungeren als een soort antenne voor radiogolven, en de metalen vullingen van de mond kunnen die golven in een soort geluid vertalen.

Hier is het gedeelte dat zinvol is: je hebt je radiosignalen, die bijvoorbeeld door een lokaal radiostation worden uitgezonden en door antennes in de hele regio worden opgepikt. In theorie kan een ontvangende antenne elk metaal of elke geleidende substantie zijn, inclusief, ja, een metalen vulling. Het geleidende, dat wil zeggen met water gevulde lichaam van een mens zou op legitieme wijze het vermogen van een vulling kunnen versterken als iemand dicht genoeg bij een zender zou kunnen staan.

Het opnemen van het radiosignaal is het conceptueel gemakkelijke gedeelte. Maar om die radiogolven daadwerkelijk in geluid te veranderen, hebt u twee andere elementen nodig: een demodulator, die de radiogolven omzet in een werkelijk audiosignaal dat we kunnen horen, en een transducer die als een luidspreker fungeert. De menselijke kaak kan mogelijk de laatste truc uithalen, dus demodulatie is hier het echte probleem. Hoe wordt audio-informatie door een vulling uit een radiogolf getrokken? Realistisch gezien is het dat niet. Hoewel het mogelijk is dat een vulling een signaal kan oppikken en dat een mens dat signaal op een bepaald niveau kan voelen of horen, is het hoogst onwaarschijnlijk dat iemand de nieuwste Taylor Swift-jam door een kies kan krijgen. Dit is helaas waar de theorie zijn benen verliest.

Superman blijft, net als Lucille Ball, super.

Kunnen onze lichamen radiogolven ontvangen? Zeker. Kunnen die golven ervoor zorgen dat ons waardeloze metalen tandheelkundige werk trilt? Waarschijnlijk niet, maar het is niet onmogelijk. Maar het allerbelangrijkste is: kunnen we echte geluiden of muziek onderscheiden van die vibraties? Absoluut niet - dat is waar Kryptonite binnenkomt.