Geluid van motorboten benadrukt zoveel vis dat ze kwetsbaarder zijn voor roofdieren

De Ambon-damselfish is in nood: de gele vis is bijzonder kwetsbaar voor predatie in de puberteit en lawaaierig water maakt het veel erger. Nieuw onderzoek suggereert dat de vis twee keer zoveel kans heeft om op te raken als het geluid van nabijgelegen motorboten het water vervuilt.

De studie, met auteurs afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, Australië en Canada, werd deze week gepubliceerd in Natuurcommunicatie.

We weten al geruime tijd dat lawaai van menselijke activiteiten het zeeleven negatief beïnvloedt. In een extreem voorbeeld zijn spitse walvissen af ​​en toe massaal gestorven in nabijheid van zee-sonar-experimenten. Maar het bewijzen van het verband tussen oorzaak en gevolg is een uitdaging, zelfs als je te maken hebt met een aantal walvissen die op een strand zijn gestrand.

In veel gevallen is het effect van ruis op het leven in de zee subtiel, en het is erg moeilijk om te laten zien wat de effecten op populatieniveau kunnen zijn. Dat maakt deze studie bijzonder interessant - terwijl de geluidsbron die het onderwerp van het experiment was (motorbootruis) heel gewoon is en misschien goedaardig lijkt, het effect op de predatie was dramatisch.

De onderzoekers onderwierpen juveniele Ambon-damselfish aan motorbootgeluid tijdens een reeks experimenten, zowel in tanks als in testriffen in het open water aan de Australische kust.

De Ambon-juffer brengt zijn jonge leven door met zweven in de zeestromingen en vindt dan als een jongere een geschikt rif om zich te vestigen. In dit stadium is het bijzonder kwetsbaar omdat het wordt blootgesteld aan een verscheidenheid aan nieuwe predatoren op hetzelfde moment.

De wetenschappers testten de relatie tussen de vis en de duistere dottyback, die een hinderlaagtechniek gebruikt om zijn maaltijd te vangen. Zowel het opgenomen scheepsgeluid als de werkelijke motoren in de buurt verhoogden het succes van de duistere dottyback in het doden van de Ambon-damselfish.

De onderzoekers maten ook het metabolisme van de damselfish, wat aantoont dat ze veel meer zuurstof verbruikten als het geluid van motorboten het water vult. Dit verhoogde stressniveau zou kunnen verklaren waarom de vis minder goed in staat is om roofdieren in lawaaierig water te vermijden.

"Door ruis geïnduceerde stress kan de kans verminderen dat prooien de aanpak van predatoren detecteren en dus niet reageren met een adequaat snelle schrikreactie", schrijven de auteurs. Bij gesimuleerde aanvallen had de Ambon-damselfish zes keer minder kans om te schrikken in lawaaierig water.

De duistere dottyback, aan de andere kant, leek niet te worden gehinderd door de motoren boten, althans niet op een manier die zijn vermogen om de moord te doden beïnvloed.

Hoewel het heel duidelijk is wie de winnaar is en wie de verliezer is wanneer je door mensen veroorzaakt lawaai in deze specifieke relatie injecteert, is het onmogelijk om te extrapoleren en te raden hoe motorboten andere soorten in andere omstandigheden kunnen beïnvloeden.

Maar het is duidelijk dat er meer aandacht moet worden besteed aan de manier waarop zelfs kleine bronnen van geluid het zeeleven kunnen beïnvloeden. "Onze studie suggereert dat een gemeenschappelijke geluidsbron in het mariene milieu het potentieel heeft om de demografie van vissen te beïnvloeden, waarbij de nadruk wordt gelegd op de noodzaak om antropogeen geluid op te nemen in beheersplannen."