Wat is semantische satiation? Wanneer woorden worden herhaald, kunnen ze de betekenis verliezen

Het is een zeer bevredigend iets om te leren dat er een woord is voor een ervaring waarvan je niet wist dat die met een woord te beschrijven was. Leren dat bijvoorbeeld clinomanie een 'buitensporig verlangen is om in bed te blijven' en philocaly 'een liefde voor schoonheid' is, verrijkt je geest en je vocabulaire. Reddit heeft zich onlangs verenigd over deze ervaring bij de ontdekking van een fenomeen waar typisch gesproken wordt in taalklassen: semantische verzadiging.

Vanaf vrijdagmiddag had deze reddit-inzending die de semantische verzadiging definieerde 53.100 upvotes ontvangen op de subreddit r / todayilearned. Voor de niet-geïnformeerde, vindt semantische verzadiging plaats wanneer de ononderbroken herhaling van een woord uiteindelijk leidt tot het gevoel dat het woord zijn betekenis heeft verloren.

Als u bijvoorbeeld het woord 'paddestoel' gebruikt en dit vervolgens herhaalt als paddestoel, paddestoel, paddestoel en zo verder, de betekenis zal wegvallen en je zult niet langer een bolvormige schimmel visualiseren wanneer je het woord hoort. Probeer het:

mushroommushroommushroommushroommushroommushroom

Sommige experimenten hebben ook aangetoond dat het niet noodzakelijkerwijs zelfs de verbale herhaling is die een woord van zijn betekenis ontdoet - dat is een specifiek type van semantische verzadiging die 'betekenis verzadiging' wordt genoemd. In sommige gevallen ziet het gewoon een woord te vaak dat de lexicale definitie ervan wordt vergeten. Het is belangrijk om te onthouden dat semantiek de tak van taalkunde is die zich bezighoudt met betekenis en verzadiging is de voorwaarde om vol te zijn.

David Huber, Ph.D., professor in psychologie en hersenwetenschappen aan de Universiteit van Massachusetts, Amherst, onderzocht de semantische verzadiging in een studie van 2010, gepubliceerd in Cognitieve psychologie.

Amherst legt het uit omgekeerde dat als het op woorden aankomt, het verlies van associatie niet alles of een evenement is - het is meer een geleidelijk proces. Hij gebruikt een ander fenomeen, visuele habituatie genoemd, als een metafoor.

Stel je voor, Huber instrueert, je kijkt naar een foto van een ontrolde Amerikaanse vlag en je staart 10 seconden lang naar de ster van de lagere rechter. Als je vervolgens naar een witte muur kijkt en met je ogen knippert, zie je een 'nabeeld' bestaande uit een vlag met zwarte en groene strepen en zwarte sterren tegen een gele rechthoek. Als u dat echter niet doet en slechts een fractie van een seconde naar de vlag kijkt, wordt het nabeeld zwakker of ziet het nabeeld er hetzelfde uit.

"Onze experimentele resultaten suggereren dat een vergelijkbaar soort neurale gewenning de semantische verzadiging verklaart, behalve dat in dit geval de gewenning niet voor de kleuren van een vlag is, maar eerder voor de betekenis van een woord," zegt Huber. "Hoe snel deze verzadiging optreedt, hangt zowel af van hoe vaak het woord wordt herhaald (naar analogie, hoe lang je naar de vlag staart) en ook van de mate waarin je oplet terwijl je het woord herhaalt (naar analogie, hoe consequent je blijft je ogen gefixeerd op de ster rechtsonder)."

Eva Wittenberg, Ph. D., een professor in taalkunde aan de Universiteit van Californië, San Diego, theorizes dat hoe transparanter de morfologie, de minder waarschijnlijke verzadigingseffecten zullen optreden.

"Engels is behoorlijk saai als het gaat om morfologie," vertelt Wittenberg omgekeerde. "In het Engels worden woorden niet vaak gemanipuleerd."

Dat komt omdat woorden vaak uit twee delen bestaan. Blackberry, bijvoorbeeld, bevat twee grammaticale eenheden, die technisch bekend staan ​​als morfemen. 'Zwart' en 'bes' zijn beide transparant in hun betekenis - we weten wat elk van die woorden individueel betekent - dus worden ze transparante morfemen genoemd. De 'cran' in cranberry is ondertussen een betekenisloze eenheid. En omdat het zinloos is, redeneert Wittenberg dat het waarschijnlijk is dat een woord als 'cranberry' na herhaling zijn betekenis zou verliezen, dan een woord als 'blackberry'.

Huber wijst erop dat wetenschappers, door te begrijpen wat aan de basis ligt van semantische verzadiging, de diepere kwestie van kunnen onderzoeken hoe denken we. Hij zegt dat zijn studie minder een studie van woorden was, en meer een test van de algemene theorie van perceptuele verwerking. Deze theorie stelt voor dat neurale gewenning een list van een brein is die ons helpt een actuele situatie te begrijpen met minimale interferentie van dingen die in het recente verleden zijn gebeurd. Als dezelfde lexicale representatie (een woord) wordt gebruikt om herhaaldelijk een bijbehorende betekenis (de definitie) op te halen, is het minder verwarrend voor de hersenen om gewoon de betekenis te laten vervallen en het woord als een niet-factor te laten bestaan.

"Ik ben blij dat we lijden aan semantische verzadiging en andere vormen van neurale gewenning," zegt Huber, "want als we dat niet zouden doen, zou de wereld een verwarrende warboel zijn, waardoor alles vervaagt dat onlangs is gebeurd met de huidige situatie."