Adam Hassler wandelt terug naar een minder gefocuste 'Wayward Pines'

Het tweede seizoen van Wayward Pines is een duidelijk ander dan het eerste jaar van de show. De angstaanjagende, David Lynch-achtige sfeer is weg, in het voordeel van een meer algemene zombieshow in een Orwelliaanse setting, maar het verwijst naar de tijd van Ethan Burke wanneer deze de kans krijgt. Vorige week hebben de showrunners Pam vermoord, en nu dwaalt Adam Hassler (Tim Griffin) terug samen met een onaantastbare Xander (Josh Helman), beide met de wetenschap dat de Aberraties meer dan dieren zijn - ze zijn een bijenkorfgeest en de vervangers voor de mensheid op de nieuwe aarde.

Hassler, de voormalige baas van Ethan bij de geheime dienst, veroordeelde Ethan en zijn familie naar de stad, ondanks protesten tegen Pilcher in een flashback tijdens seizoen 1 (die de serie slim herhaalde in zijn inhaal proloog). Hassler werd vermist als onderdeel van een verkenningsploeg die door Pilcher was gestuurd, maar hij was de laatste overlevende die werd gevonden door Xander, die eind vorige week ook buiten de omheining van de stad was opgesloten. Wakker wordend in een kuil ontdekt Xander dat de Abbies niet slechts wilde roofdieren zijn. Ze zijn methodisch, en er is iets om van te leren - als ze maar dichtbij genoeg kunnen komen, dat is het.

Terug in de stad wordt Xander verwelkomd als een held ondanks de inspanningen van Jason (Tom Stevens) en zijn partner Kerry (Kacey Rohl) om hem te doden vanwege zijn verraad als inwonende man voor Ben. Ben is nu dood, er is geen opstand om voor te vechten. Xander heeft geen andere keus dan zijn hoofd omlaag te houden en ijs met maïssmaak te scheppen.

De stad heeft bijna geen eten meer. De show raakt uit de originaliteit van het seizoen 1 en wendt zich tot andere post-apocalyptische shows zoals Battlestar Galactica en De wandelende doden om zichzelf te onderhouden. De cast van Wayward Pines wordt druk; terwijl minderjarige gezichten opeens belangrijker worden, zoals de twee broers en zussen die werken voor de vrouw van Yedlin, Rebecca (Nimrat Kaur), naar het centrum van de show wezen om de behandeling door de stad van haar puberende vrouwen als babyfabrieken uit te leggen. Het is geweldig dat Wayward Pines onderzoekt andere hoeken van zijn gecompliceerde wereld, maar hoe het gaat is niet bijzonder aantrekkelijk of aangrijpend. We snappen het, het is rotzooi dat kinderen gedwongen worden om kinderen te krijgen. Maar kunnen we de belangrijkere thema's van vrije wil en bevrijding verkennen dan met "Ik wil niet"?

Wayward Pines is nog steeds een goede show, maar het is meer bijten dan het kan kauwen in een serie gebouwd op mysterie en spanning. We weten iets meer over de wereld binnen en buiten de omheining - Hassler geeft aan dat de scoutinginspanningen hebben bewezen dat Wayward Pines alles is wat overblijft van de beschaving - maar het zou geweldig zijn als de show iets meer kan doen om die wereld aantrekkelijk te maken.