Wat is de empathische kloof? Waarom je erger bent in het maken van beslissingen dan je denkt

We leven in een tijdperk van informatie. In theorie kunnen we met één druk op de knop alles over alles of iedereen leren. Al deze informatie zou ons in staat moeten stellen om op elk moment supergeïnformeerde, datagedreven beslissingen te nemen.

Maar de wijdverspreide beschikbaarheid van informatie betekent niet dat u het ook echt gebruikt, zelfs als u het hebt. Decennia van onderzoek in psychologie en gedragswetenschappen blijkt dat mensen in een aantal gevallen gemakkelijk gegevensarme snelle oordelen vellen. Mensen vormen in de loop van milliseconden blijvende indrukken van anderen, beoordelaars oordelen leraren in minder dan een minuut en consumenten nemen beslissingen over winkelen op basis van weinig overleg. Zelfs stembeslissingen kunnen schijnbaar worden voorspeld uit voorafgaande indrukken die zijn gevormd tijdens ongelooflijk korte perioden.

Zie ook: Onderzoek naar besluitvorming onthult nog een goede reden om een ​​powerdutje te nemen

Als deze bevindingen u opmerkelijk lijken, suggereert recent onderzoek door mijn collega en mij dat u niet de enige bent. De directheid van menselijk oordeel verrast mensen over het algemeen. Individuen kunnen niet anticiperen op hoe weinig informatie zij en anderen gebruiken bij het nemen van beslissingen.

En deze disconnect kan implicaties hebben in het dagelijks leven. Immers, het erkennen van hoeveel - of weinig - informatie die mensen gebruiken om oordelen te vellen en beslissingen te nemen, zou kunnen beïnvloeden hoeveel je probeert te delen met anderen. Een sollicitant moet een idee hebben van hoeveel van haar CV toekomstige werkgevers daadwerkelijk zullen lezen, zodat ze haar inspanningen dienovereenkomstig kan prioriteren.

En het zou helpen wanneer u beslist hoeveel informatie u moet verzamelen wanneer u uw eigen beslissingen neemt. Hoe lang moet u een abonnementsservice uitproberen voordat u besluit of u het leuk vindt om te betalen? Hoeveel tijd zou je een liefdesrelatie moeten dateren voordat je besluit om de knoop te binden?

Voorspellingen en realiteit vergelijken

In ons onderzoek hebben mijn co-auteur Ed O'Brien en ik getest of mensen correct kunnen anticiperen op de hoeveelheid informatie die zij en anderen gebruiken bij het maken van verschillende beoordelingen. We constateerden consequent dat mensen verbaasd waren over hoe snel ze oordelen en hoe weinig informatie ze gebruiken.

In één onderzoek vroegen we deelnemers om zich prettige of onaangename interacties met iemand anders voor te stellen. Ter vergelijking: we hebben een andere groep deelnemers gevraagd te voorspellen hoeveel van die interacties ze zouden moeten ervaren om het karakter van iemand te bepalen. We ontdekten dat mensen geloofden dat ze veel interacties nodig hadden om dit oordeel te vellen, terwijl de eerste groep eigenlijk maar weinig mensen nodig had.

In een andere studie vroegen we MBA-studenten om applicaties te schrijven voor hypothetische managementposities en vervolgens aan echte HR-mensen om hun materiaal te lezen. Onze aanvragers schreven en deelden veel meer materiaal dan de professionals in de zorg om te lezen.

We hebben ook mensen die nog nooit getrouwd waren gevraagd om te voorspellen hoe lang, na het ontmoeten van hun toekomstige echtgenoot, ze zouden moeten beslissen dat deze persoon "degene" is. Volledig 39 procent van deze nooit-gehuwden dacht dat ze dit zouden moeten dateren persoon meer dan een jaar eerder zouden ze zich klaar voelen om de rest van hun leven met hem of haar door te brengen. Gehuwden meldden daarentegen dat ze dit oordeel veel sneller hadden gemaakt, met slechts 18 procent dat het meer dan een jaar duurde om dat te doen.

Soortgelijke verkeerde voorspellingen doen zich voor bij het evalueren van abonnementsdiensten op basis van proefperioden, het proeven van nieuwe dranken en het evalueren van gelukstreffers, atletische uitvoeringen en academische cijfers. In alle gevallen geloofden mensen dat ze meer informatie zouden gebruiken dan ze in werkelijkheid deden.

Misverstand over deze menselijke neiging

Er zijn verschillende redenen waarom mensen een verkeerde indruk kunnen hebben over hoe snel zij en anderen oordelen.

Eén mogelijkheid is de overtuiging dat de menselijke geest informatie stapsgewijs verwerkt. Een naïef perspectief zou kunnen veronderstellen dat nieuwe informatie bovenop oude informatie wordt gestapeld totdat een of andere mentale drempel wordt bereikt voor het nemen van een beslissing. In de praktijk suggereert voorlopig onderzoek echter dat informatie-aggregatie veel dichter bij een exponentiële functie ligt; de eerste paar stukjes informatie worden veel zwaarder gewogen dan latere informatie.

Een andere mogelijkheid is dat mensen niet beseffen hoe rijk en verdiept elk afzonderlijk stukje informatie is. In de psychologie wordt dit een empathie-kloof genoemd. Overweeg de vraag hoeveel interacties u nodig heeft om te beslissen of u iemand leuk vindt en vertrouwt. Het kan verleidelijk zijn om te geloven dat je elke interactie rationeel zult evalueren zoals je een droge statistiek zou doen. Maar sociale ontmoetingen zijn levendig en boeiend, en de eerste ervaring kan gewoon zo absorberend zijn dat je je oordeel onherroepelijk tilt, waardoor toekomstige interacties overbodig worden.

De rush naar het oordeel herkennen

Het is niet duidelijk dat snelle beslissingen altijd slecht zijn. Soms zijn snelle beoordelingen opmerkelijk nauwkeurig en kunnen ze tijd besparen. Het zou verlammend zijn om alle beschikbare informatie over een onderwerp te doorzoeken elke keer dat er een beslissing moet worden genomen. Het verkeerd begrijpen van hoeveel informatie we feitelijk gebruiken om onze beoordelingen te maken, heeft echter belangrijke implicaties die verder gaan dan het nemen van goede of slechte beslissingen.

Neem het probleem van zelfvervullende profetieën. Stel je een situatie voor waarin een manager een voorzichtige mening is van een werknemer die vervolgens overgaat in een reeks beslissingen die het hele carrièrepad van die medewerker beïnvloeden. Een manager die een ondergeschikte ziet, maakt een kleine misstap in een onbeduidend project en kan in de toekomst vermijden om uitdagende projecten toe te wijzen, wat op zijn beurt de carrièrevooruitzichten van deze werknemer zou schaden. Als managers zich niet bewust zijn van de bereidheid om snelle en data-arme eerste beoordelingen te maken, zullen ze minder snel geneigd zijn om deze zelfvervullende destructieve cycli in de kiem te smoren.

Zie ook: kom je niet samen met je nieuwe baas? Hier is de meest waarschijnlijke reden waarom

Een ander voorbeeld is de menselijke neiging om te vertrouwen op stereotypen bij het beoordelen van andere mensen. Hoewel je misschien gelooft dat je alle informatie over een andere persoon in overweging zult nemen, is het waarschijnlijker dat mensen heel weinig informatie in overweging nemen en stereotypen doen binnendringen. Het kan een fout zijn om te begrijpen hoe snel beslissingen worden gemaakt die het zo maken moeilijk om de invloed van stereotypen uit te sluiten.

Moderne technologie maakt het mogelijk dat vrijwel elke vandaag genomen beslissing beter geïnformeerd is dan een paar decennia geleden genomen beslissingen. Maar de menselijke afhankelijkheid van snelle oordelen kan deze belofte voorkomen. In de zoektocht naar meer geïnformeerde besluitvorming zullen onderzoekers manieren moeten onderzoeken om mensen aan te moedigen om de snelheid van het oordeel te vertragen.

Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd op De conversatie door Nadav Klein. Lees hier het originele artikel.