George Takei denkt geen Gay Sulu-scène in 'Star Trek Beyond' was Gay genoeg

Deze zomer, Star Trek Beyond eindelijk introduceerde een homo karakter in zijn zogenaamd progressieve universum. Hikaru Sulu van de franchise werd herschreven om een ​​echtgenoot in de film te hebben. Maar de originele Mr. Sulu - George Takei zelf - is niet onder de indruk.

Na het uiten van zijn zorgen in een vroeg stadium over retcon en ongevoeligheid voor zijn originele weergave van Sulu, zegt Takei, die openlijk homoseksueel en openlijk verrukkelijk is, nu dat voorbij ging niet "ver genoeg" door de man van Sulu te laten zien.

"Gewoon knuffelen de baby en arm rond de man … en het is voorbij." Takei zei in een interview met Digital Spy.

In juli uitte Takei zijn bezorgdheid over het feit dat John Cho's Sulu als homo werd weergegeven, een onnodige herziening van het origineel Star Trek werd gekoppeld aan ongevoelig tokenisme. In die tijd stelde Takei de film voor om een ​​nieuw personage te introduceren dat homo was. Simon Pegg, co-auteur van voorbij 'S scenario ging tegen, bewerend dat een nieuw personage nog slechter zou zijn geweest op het front van het' tokenisme '. Het gay Sulu-debat was een gelijkspel, maar de nieuwe opmerkingen van Takei hebben iets anders in twijfel getrokken dan alleen onderwerpen van tokenisme of retcon: was Star Trek een beetje te tevreden met zichzelf door weg te glippen in Sulu's homoseksuele echtgenoot?

Opvallend genoeg werd Sulu's echtgenoot gespeeld door de andere co-auteur van de film, Doug Jung. Het personage heeft ook een naam: Ben, hoewel het enigszins zegt dat, schriftelijk over dit specifieke plotpunt, niemand deze persoon noemt, als een persoon. Ben krijgt geen regels en een gewone kijker kan hem gemakkelijk missen. Die hoed betekent dat aan de ene kant voorbij maakte geen grote deal van de man van Sulu, omdat homo in de 23e eeuw geen big deal zou zijn. Aan de andere kant betekent het ook dat tocht nam het pad van de minste weerstand. Zouden we nog even met Sulu en Ben kunnen blijven hangen? Kirk spreekt zelfs niet tegen hen in de slotscène in de film waarin iedereen drinkt en plezier heeft.

Hoewel sommigen misschien zeggen dat iets beter is dan niets, maakt dat het punt van Takei niet ongeldig.

Zelfs als je een hekel hebt om dat toe te geven voorbij bezig met problematisch tokenisme, is het moeilijk om Takei's meest veelbetekenende punt te negeren, dat was "niet eens een kus."