Als het gaat om robots die banen aannemen, stellen we de juiste vragen?

Als ze gevoelens hadden, zou je waarschijnlijk medelijden hebben met de auto's van de arme Waymo. De testvoertuigen van het autonome rijbedrijf zijn een ongelofelijk veelvoorkomend doelwit van vandalisme geworden, waarbij menselijke bestuurders ze van de weg hebben gereden en andere mensen banden en gooiende rotsen hebben afgezaagd. In de twee jaar dat ze in bedrijf zijn, zeggen de politie dat er op zijn minst 21 dergelijke incidenten zijn gemeld Arizona Central eind vorig jaar. Dat is bijna een keer per maand.

Het is een elegante metafoor voor een duurzaam dilemma waarmee technologen worden geconfronteerd: mensen lijken bang te zijn voor de innovaties die niet alleen ons leven gemakkelijker moeten maken, maar die ons bevrijden van het geestdodende werk zonder verstand. En terwijl de acties van de zelfrijdende auto vandalen kunnen extreem zijn, hun angst zet hen in de meerderheid: een beroemde Pew-studie uit 2017 wees uit dat veel meer mensen zich zorgen maken over robots die menselijke arbeid vervangen dan enthousiast, en velen van hen wijzen op ongelijkheid.

Deze zorgen zijn niet nieuw. De "luddites" die de katoenfabrieken en andere machines die volgens hen een bedreiging vormden voor hun textielwerk, deden dit in het begin van de 19e eeuw. De beroemde Newsweek coververhaal over "The Challenge of Automation," werd uitgebracht in 1965. In zekere zin is de bezorgdheid dat automatisering werknemers zal verdringen even oud als wijdverspreide industriële automatisering zelf.

Is automatisering schadelijk voor banen?

Ondanks onze eeuwenlange angst is er eigenlijk verrassend weinig bewijs dat nieuwe technologie een heel negatief effect heeft op de werkgelegenheid.

Deze vondst was een van de hoofdonderwerpen van het recente World Development-rapport van 2019 dat vorige week verscheen. De bank, die bestaat om leningen te verstrekken aan overheden en opkomende economieën om te spenderen aan zaken als kapitaalprojecten, richtte zich dit jaar op "The Changing Nature of Work" en vindt de aloude bezorgdheid over automatisering en verplaatsing van banen "per saldo ongegrond".

Dit is niet hetzelfde als zeggen dat automatisering nooit banen doodt. Maar de auteurs van de krant schrijven wel dat, met de terugval van een functionerend vangnet, de voordelen van automatisering opwegen tegen de nadelen. Deze bevindingen waren vergelijkbaar met een andere relatief recente reeks projecties van het World Economic Forum, dat schat dat tussen nu en 2022, automatisering ongeveer 55 miljoen soorten taken zal vervangen terwijl er 133 miljoen worden gecreëerd.

Er zijn een paar redenen waarom dit zo is. Ten eerste helpt nieuwe technologie bedrijven om veel sneller te groeien dan ze anders zouden kunnen. E-commerce heeft mogelijk uw lokale winkel op de hoek (of waarschijnlijker uw lokale Walmart) uit de markt gezet, maar de technologie die e-commerce mogelijk maakt, stelt allerlei andere retailers in staat om veel sneller te groeien. Het duurde bijna 6 decennia voordat Walmart van een enkele winkel naar ongeveer 12.000 wereldwijd ging, aldus het rapport van de Wereldbank. De Chinese e-retailer Taobao.com groeide van nul naar 9 miljoen handelaren in ongeveer een vijfde van de tijd.

Wanneer we tijd vrijmaken op het werk, channelen we die inspanning ook in iets anders. Hopelijk is het gekanaliseerd in iets productiefs, maar zoals de econoom en antropoloog David Graeber opmerkt, is dat niet altijd het geval. Een van de meest productieve uitvindingen van de mensheid, merkt hij op, zijn nieuwe manieren om druk te lijken. Als je een project op het werk stroomlijnt en erachter wilt komen hoe je het vroegtijdig inlevert, zal je baas je niet aaien en naar huis sturen. Ze zullen je iets anders te doen geven.

Natuurlijk, het feit dat automatisering per saldo goed is, wil niet zeggen dat de angst om zich heen volkomen misplaatst is. Zoals Brian Merchant het zei Gizmodo, nettolevoordeel is niet het beste resultaat van het beleid. We zouden de werkloosheid morgen waarschijnlijk tot nul kunnen reduceren, althans in theorie, als we contractuele dienstbaarheid zouden invoeren.

In plaats van te vragen of automatisering al dan niet banen doodt, moeten we nadenken over hoe rechtvaardig het fruit wordt gedeeld.