Wat is het "Right to Be Forgotten" en Will It Ever Existing in de Verenigde Staten?

Op donderdag diende Google een hoger beroep in bij de hoogste administratieve rechtbank van Frankrijk, waarbij een jarenlange juridische touwtrekken tussen het bedrijf en Europese wetgevers werd voortgezet over het 'recht om te worden vergeten'.

Wat is het recht om te worden vergeten?

Het "recht om te worden vergeten" stortte zich in voor rechtszalen in Europa met het ogenschijnlijk eenvoudige verzoek van een Spaanse man in 2010: dat aankondigingen uit de jaren 1990 aankondigen dat een veiling van zijn in bezit genomen huis uit de zoekresultaten van Google Spanje wordt verwijderd. Zijn schulden waren betaald, maar de gênante financiële geschiedenis kwam prominent voor in zijn zoekresultaten. In 2014 was het Europese Hof van Justitie het erover eens dat Google Spanje niet langer het faillissement van de man moest indexeren, waardoor hij zijn verlegenheid van het internet wist, tenzij iemand het echt wilde vinden. (Een belangrijk onderscheid is dat de mededelingen nog steeds online bestaan, maar niet meer verschijnen in zijn zoekresultaten in Europa.) Het 'recht om te worden vergeten', dat door deze uitspraak is vastgelegd, is het recht van iemand op digitale privacy: een zoekmachine vragen aan scrub een zoekresultaat dat "inadequaat, irrelevant of niet langer relevant" is voor het publieke belang. Als de Spaanse man bijvoorbeeld een Europese versie van Donald Trump was geweest, had hij misschien niet zo'n brede claim op privacy.

Wie mag beslissen wie het recht heeft om te worden vergeten en wie niet?

De internetzoekmachines (dus, zo ongeveer, Google) zijn verantwoordelijk voor het bepalen van welke verzoeken worden gehonoreerd. Bij Google bemiddelt een commissie van internetexperts de verzoeken en beslist of het recht van het publiek om een ​​stuk informatie te kennen het recht op privacy van de aanvrager overtreft. Tot dusverre zegt Google dat het 43 procent van alle 1,5 miljoen aangevraagde URL-verwijderingen heeft goedgekeurd.

Waar is het recht om te worden vergeten verankerd in de wet?

Na de historische beslissing van het Europese Hof van Justitie kan elke inwoner van de Europese Unie een online formulier gebruiken om Google te verzoeken links te verwijderen voor zijn zoekresultaten. De Europese Unie heeft het meeste succes geboekt met de institutionalisering van dit beginsel, maar Europeanen zijn niet de enigen die enig succes hebben gehad door de controle te nemen over hun zoekresultaten. Burgers in onder meer Mexico, Japan en Argentinië hebben ook juridische uitdagingen opgeworpen over hun 'recht om vergeten te worden' in zoekopdrachten van Google, met wisselend succes.

Hoe werkt het vergeten?

Momenteel, wanneer Google een verzoek van een inwoner van de Europese Unie om te worden vergeten handhaaft, wordt de gevraagde link verwijderd uit alle Europese domeinen van Google, zoals Google.fr en Google.de. Google blokkeert ook het resultaat in elk ander domein (inclusief het wereldwijde Google.com-domein) als de persoon die zoekt in hetzelfde land staat als de persoon die de verwijdering heeft aangevraagd, volgens Google's Europe Blog. Dat betekent dat als een inwoner van Frankrijk Google verzoekt een ongemakkelijk zoekitem te verwijderen, iedereen die naar dat item op een in Frankrijk gevestigde computer zoekt, het niet kan bekijken, ongeacht welke versie van Google hij of zij gebruikt.

Dus wat is de nieuwste oproep van Google over?

De Franse regulator CNIL heeft Google in maart een boete van € 100.000 opgelegd wegens het niet implementeren van het recht om meer algemeen te worden vergeten. Het is een kleine boete voor een bedrijf dat afgelopen kwartaal $ 20,3 miljard aan inkomsten verdiende, maar wel eentje die verregaande repercussies zou kunnen hebben.

Volgens Reuters betoogt CNIL dat de locatie van de zoeker er niet toe doet. Mensen in de Verenigde Staten zouden bijvoorbeeld niet in staat moeten zijn om informatie te zien over een Europese bewoner die is "vergeten" in een zoekopdracht. Het beroep van Google gaat terug tegen de boete en stelt dat het bedrijf het recht om wereldwijd te worden vergeten niet kan handhaven. In een opiniestuk gepubliceerd in Le Monde Donderdag stelde General Walkers deskundige, Kent Walker, dat de voorkeur van CNIL voor het recht om te worden vergeten in strijd is met een 'fundamenteel principe van het internationale recht'.

"We houden ons aan de wetten van de landen waarin we actief zijn. Maar als de Franse wetgeving wereldwijd van toepassing is, hoe lang zal het duren voordat andere landen - misschien minder open en democratisch - beginnen te eisen dat hun wetten die informatie reguleren, ook wereldwijd bereik hebben? Deze bestelling zou kunnen leiden tot een wereldwijde race naar de bodem, waardoor de toegang tot informatie wordt geschaad die volkomen rechtmatig is om te bekijken in het eigen land."

Naar verwachting duurt het beroepsproces maanden.

Zou het recht om te worden vergeten ooit naar de Verenigde Staten kunnen komen?

Toen het Europees Hof van Justitie voor het recht om te worden vergeten oordeelde, zeiden veel commentatoren dat deze uitspraak de nadrukkelijke verschillen in perspectief tussen Europa en de Verenigde Staten benadrukte. De Verenigde Staten hebben over het algemeen een veel sterkere bescherming van de vrijheid van meningsuiting en de pers dan van Europa. Het eerste amendement is een reden waarom het niet waarschijnlijk is dat het recht om te worden vergeten ooit in de Verenigde Staten zou vliegen: een wet die bedrijven als Google dwingt bepaalde zoekresultaten te censureren, zou waarschijnlijk in de rechtszaal problematisch zijn.

Maar minstens één (zeer zwakke) vorm van het recht om te worden vergeten begint populariteit te winnen. In Californië hebben minderjarigen het recht om te vragen dat websites inhoud verwijderen die ze online hebben geplaatst. Maar die wet, die in 2015 in werking is getreden, voldoet nog lang niet aan de Europese wetgeving: tieners kunnen alleen inhoud die ze zelf hebben gepost verwijderen, dus gênante nieuwsitems en foto's die door vrienden zijn geplaatst, zijn nog altijd onbereikbaar.