In 17 jaar is de opeenvolging van het menselijk genoom uitgegroeid tot een miljardenindustrie

Het menselijk genoom viert deze donderdag zijn 17e verjaardag. Op 15 februari 2001 publiceerde het Human Genome Project zijn eerste reeks resultaten in het tijdschrift Natuur, voor altijd de manier veranderen waarop we het menselijk leven begrijpen.

In de 17 jaar die zijn verstreken sinds het rudimentaire artikel werd gepubliceerd, heeft dat nieuwe inzicht geleid tot één grote realisatie over het menselijk genoom: het is de moeite waard lot van geld. Het bewijs is overal om ons heen, waarbij bedrijven serieus rekening houden met onze nieuwsgierigheid naar de geheimen die verborgen zitten in onze genen.

Een analyse door Grand View Research in 2017 suggereerde dat de markt voor gerichte DNA / RNA-sequencing in 2025 $ 15,9 miljard waard zou kunnen zijn.

Het sequencen van het persoonlijke genoom - denk aan 23andMe - is vooral groot. U kunt een wangstaafje sturen om uw genotype te laten analyseren, en hetzelfde bedrijf dat die service levert, zou zelfs uw genetische informatie kunnen verkopen. DNA-sequencing heeft zelfs zijn weg gevonden naar onze datinglevens, met startups zoals Pheramor die beweert dat je genen kunnen worden gebruikt om je perfecte partner te vinden. Ondertussen realiseren artsen zich het potentieel van het gebruik van genetische informatie van patiënten om ziekterisico's te beoordelen en nauwkeurige behandelingsplannen te ontwikkelen, en geavanceerde technologieën voor genbewerking verbeteren een toekomst waarin we het menselijk genoom zelf kunnen wijzigen.

Maar, tot ieders verbazing, deze steeds krappere ruimte heeft veel controverses opgeleverd, zowel financieel als ethisch.

Het financiële potentieel van de technologie was al vanaf het begin duidelijk, net zoals het duidelijk was dat privacy een belangrijke wegversperring zou zijn in het lucratief maken van de technologie. In de vroege Aughts was het door de overheid gefinancierde International Human Genome Sequencing Consortium niet de enige groep die aan dit project werkte: Celera Genomics, opgericht door de controversiële geneticus Craig Venter, leidde de inspanningen van de particuliere sector om het menselijk genoom te sequensen, wat een oproer veroorzaakte in de wetenschappelijke gemeenschap door privacycontroles te omzeilen. omgekeerde eerder gerapporteerd over de wrijving die dit veroorzaakte:

Celera's belangen kwamen overeen met die van de National Institutes of Health (NIH), waar door de overheid gefinancierde onderzoekers werkten om hetzelfde te doen onder het Human Genome Project. Terwijl het NIH-project een openbaar beschikbare kaart van het menselijk genoom wilde opleveren, waren de gegevens van Celera bedoeld om alleen beschikbaar te zijn voor betalende klanten. Venter stelde voor om een ​​groot aantal genen te patenteren, wat sterke kritiek trok van zijn collega's op de NIH en daarbuiten.

Het debat over wie de eigenaar is van genetische informatie blijft nog steeds het grootste probleem voor iedereen die geld probeert te verdienen aan het menselijk genoom.

Gelukkig zijn er enkele beveiligingen ingesteld om de persoonlijke privacy te beschermen, terwijl wetgevers en ethici de knelpunten uitwerken. Omdat het genoom van een persoon je veel over hen kan vertellen - bijvoorbeeld hun risico op het ontwikkelen van genetische ziekten - hebben wetgevers gereageerd op aanbevelingen van wetenschappers en het voor werkgevers en zorgverzekeraars illegaal gemaakt om iemand te discrimineren vanwege de informatie in hun genoom door te passeren de Genetic Non-Discrimination Act in 2008. Deze wet heeft een tweeledig doel: het beschermt het recht van mensen om hun genetische informatie niet tegen hen te gebruiken, maar stimuleert ook mensen om door te gaan met het bijdragen van genetische monsters voor medisch onderzoek.

Tegenwoordig blijven die monsters binnenstromen via bedrijven van kleine en grote DNA-sequenties, en het blijft onduidelijk wie eigenaar kan worden van de resulterende gegevens. Naarmate de waarde van die datasets in de loop van de volgende 17 jaar toeneemt, kunnen we er zeker van zijn dat de strijd fel zal zijn.