'Suicide Squad' werd vermoord door fan-service

Wanneer een klein kind huilt, doet niets anders er echt toe. Het geschreeuw en gebulder overstemden alle andere gesprekken en onderbraken alle anderen in de kamer. Voor een ouder is de hele focus erop om het kind te laten pijpen en zelfs een glimlach te geven. Als ze nu in een restaurant zouden zijn, zou het snelste en gemakkelijkste pad om het kind gelukkig te maken hen een groot dessert geven en ze naar de stad laten gaan. Op de lange termijn is het echter een vreselijk spel; Ik ben geen ouder, maar ik neem aan dat het doel is om kinderen te leren dat ze niet altijd kunnen krijgen wat ze willen, en hen ook gezond eten geven, zodat ze mooi en sterk worden.

Raad eens? Het bovenstaande was een metafoor! Ik heb het niet over kinderen - of, nou ja, jong kinderen, hoe dan ook.

Grote filmstudio's hebben te maken met een raadsel: ze hopen hun hoop op striphelden - en in toenemende mate obscure - om gigantische vierkwadrant-filmfranchises en geldkoeien te bouwen; maar moeten vertrouwen op het enthousiasme van zeer kieskeurige hardcore fans om een ​​hype voor de film op te bouwen (en niet te vergeten betalen om ze steeds weer te zien). Het probleem hier is dat hardcore fans en casual bioscoopbezoekers heel verschillende verlangens en verwachtingen hebben, en helaas winnen de fans - de luidste mensen in de kamer - de strijd om aandacht en respect. Zoek niet verder dan dit afgelopen weekend Suicide Squad en zijn Warner Bros./DC-voorganger, Batman V Superman, om te zien waarom.

Het is voor studio's helemaal logisch om Comic-Con te versieren met promotieartikelen, teasers en volledig gegoten panelen. Ze zorgen voor hun basis, hun hype mannen, hun trouwe klanten. Het probleem komt wanneer die basis - die in de loop van de jaren luider en meer recht is geworden - zoveel concessies vereist in de echte films dat ze niets anders zijn dan verzande vaartuigen voor fan-service en visuele effecten.

Kijk naar Batman V Superman, die de zwaargewicht match-up die zijn titel beloofde, afremde, en in plaats daarvan ervoor koos om het grootste deel van zijn onbegrijpelijk lange looptijd te gebruiken om te plagen toekomst afleveringen van DC-films. Scènes van Batman leunend over zijn laptop, kijkend naar YouTube-opnames van The Flash en Aquaman, wekten gejuich op van fans, maar ze haalden het reguliere publiek meteen uit de film. Uiteindelijk voelde het aan als een trailer van 180 minuten.

Suicide Squad, ondertussen bijna verdronken in de verwachtingen van de fans, waarbij reshoots die naar de film leidden, geen samenhangend verhaal vertoonden voor een flitsende proloog die zijn anti-held protagonisten introduceerde. De reeks, die ongeveer 40 minuten van de film uitmaakte, was gevuld met kieuwen met weinig gevallen van fan-service en paaseieren. Van daaruit gaf de film toe aan tal van andere schuine verwijzingen naar oude stripboeken die niet op hun plaats waren en gewoon voor iedereen verwarren zonder een muur van grafische romans thuis.

De film werd aangescherpt door critici, en als reactie daarop zweerden regisseur David Ayer en zijn cast op en neer dat de film … geen grapje - gemaakt voor de fans.

"De film is goed, de film heeft een geweldig hart en de film is gemaakt voor de fans," vertelde Ayer NME. "Ik denk dat ze dat weten en ze zien dat … Een deel van de kritiek is zo over-the-top vitriool dat de fans erkennen dat er iets anders aan de hand is. Ze willen de mogelijkheid om de film te zien en te regisseren in de film en niet gedicteerd te worden over hoe ze erover zouden moeten voelen."

Het roept de vraag op van wat fans eigenlijk willen? Moet het worden gepast om met kleine verwijzingen en validatie van hun geeky passies, of om een ​​slimme en opwindende actiefilm te kijken die ook verbonden is met hun vrienden en familie in het publiek? Ik ben geen expert, maar ik vermoed dat het de laatste is; Immers, mensen werden verliefd op stripboeken omdat ze genoten van de avonturen die ze verstrekten, niet omdat ze naar problemen in het verleden verwezen.

Kijk naar de Marvel-films. Niemand hield van de eerste Ijzeren man omdat ze verwezen naar oude comic book panels, en Avengers bouwde een ongelooflijke groepsdynamiek gebaseerd op personages die mensen jarenlang hadden leren kennen en waarderen. beschermers van het heelal gooide in een paar paaseieren voor fans, maar de focus was het introduceren van leuke, relatable karakters; zelfs Groot, de zelfbewuste boom, was boeiender dan wie dan ook BvS.

Misschien heb ik het mis, en fans willen hun obsessies liever laten valideren door vluchtige knipogen in films. Maar uiteindelijk zijn de voorkeuren van fans eigenlijk niet van belang, want hoeveel ze ook eindigen met het maken van het eindproduct, er zijn gewoon niet genoeg superhelden om deze grote, opgeblazen films winstgevend te maken. Dat wordt geschat Suicide Squad kost Warners ongeveer $ 325 miljoen, wat betekent dat het wereldwijd meer dan $ 650 miljoen moet verdienen om zelfs te breken. Terwijl het in het openingsweekend records neerzette op het bespreekbureau, werd het grootste aantal van vrijdag tot en met zaterdag - 40 procent minder kaartjes verkocht na de openingsavond - gesuggereerd dat de slechte beoordelingen de informele bioscoopbezoeker weg zouden kunnen houden.

Warner Bros. zal waarschijnlijk uiteindelijk zijn geld terug verdienen, dankzij merchandise, digitale video, uitzendrechten en dergelijke. Maar in plaats van langdurige franchises op te zetten, creëert hun catering voor de schreeuwende fans onmiddellijk forgettable films voor de rest van ons. De fans zullen er zijn, waarschijnlijk wat er ook gebeurt. Als WB dit pad blijft volgen, zal iedereen de borgtocht betalen.