Brian Joseph Davis sleept bekende literaire personages naar de toekomst | JOB HACKS

Carrières gaan zelden volgens plan. In Job Hacks schudden we experts af voor de inzichten die ze hebben gekweekt op weg naar de top van hun vakgebied.

Naam: Brian Joseph Davis

Oorspronkelijke woonplaats: Windsor, Canada

job: Davis is een filmmaker en een digitale kunstenaar die het best bekend is voor de composieten, waarin hij samengestelde schets-software voor rechtshandhaving gebruikte om literaire personages af te beelden volgens hun beschrijvingen. Dit project ging viral en verzamelde verhalen overal vandaan Buzzfeed naar De Atlantische Oceaan. Davis schrijft ook boeken en is mede-oprichter Joyland literair tijdschrift. Zijn werk is verzameld in Richard Prince: Amerikaans gebed, Against Expression: An Anthology of Conceptual Writing, en Always Apprentices: The Believer Presidents 22 Conversations Between Writers.

De meeste van uw projecten hebben te maken met gebieden die in de hele cultuur algemeen worden erkend. Wat trekt je daar aan?

Ik ben nog nooit fan geweest van kunst die bang is om begrepen te worden. Zoals gewone talen gebruiken, iets dat mensen kunnen begrijpen. Je krijgt meer feedback; het komt er meer uit. Ik vind het ook gewoon leuk om te doen.

Hoe ben je op het idee gekomen voor de composieten?

Ik hoorde oorspronkelijk van de old-school versie van wat ik heette: dat zijn slechts stukjes acetaat. De honderden verschillende soorten gelaatstrekken zijn op vellen acetaat en je zou deze samenstellen. Dat is wat mensen gebruikten als je in 1955 geen forensisch kunstenaar had. Je gebruikt deze identikit-boxen om een ​​gezichtscomposiet te maken. Voor mij dacht ik dat dit een rare botsing van kunst en wapens was, bijna.

Smith & Wesson, een wapenbedrijf, heeft deze kit uitgebracht om kunst te maken. Ik dacht bij mezelf: als ik er een zou kopen, zou het een net collectors item zijn, maar zou ik er kunst van kunnen maken? Ik realiseer me dat een paar verschillende versies hiervan nu digitale versies maken en ik dacht: "Oh, een digitale versie? Daar zou ik heel veel plezier mee kunnen hebben. "Ik heb het programma gekocht voordat ik wist wat ik ermee ging doen. Het is niet leuk om mensen te maken die echt bestaan, dus ik dacht wat als je dat zou combineren met mensen die niet bestaan, fictieve personages. En er is ook literaire kritiek op toegevoegd.

Had je verwacht dat het zou opstijgen zoals het deed?

Nee. Ik zal je vertellen hoe de eerste week was. Ik maakte vier foto's, legde die op de Tumblr en ik was net Tumblr begonnen die dag. Op mijn Facebook plaatste ik een link en ging toen een tijdje door mijn Facebook. Een oude vriend van me, een professor, deelde het op zijn muur. Toen Clive Thompson uit Bedrade gedeeld, en vanaf daar … dus we hebben het over een kwestie van vijf uur, het ging van mij dat ik een of twee afbeeldingen op mijn Facebook-muur plaatste en een link naar mijn Tumblr, zodat ik telefoontjes kreeg van de Atlantische Oceaan.

Hoe was het om me daarin te laten meeslepen?

Het was een erg gekke twee of drie maanden waarin ik ongeveer twee of drie interviews per dag deed. Ik heb ook vijf jaar als journalist gewerkt, dus ik dacht: "Wat er ook gebeurt, als iemand geïnteresseerd is, ga ik een interview doen." Maar na een tijdje moest ik stoppen omdat het met de aandacht een volwaardig werd. tijd onbetaalde baan. Het voelt raar om het te zeggen, maar het was. Dus besloot ik me te concentreren op de site zelf en er niet zo lang over te praten.

Maar het is nog steeds aan de gang, toch?

Ik nam een ​​pauze vanwege andere verplichtingen en werk. Toen rond december begon het weer op te tillen. Waarschijnlijk omdat in onze cultuur mensen op dit moment echt geobsedeerd zijn door echte misdaad. Jij hebt Een moordenaar maken, serie- - dat was niet toen ik aan het project begon.

Hoe zit het met je voiceover-project?

Dat gaat zes of zeven jaar geleden terug. Op dat moment had IMDB een sectie voor tagregels. Ik herinner me dat ik ernaar keek en dacht dat het een heel rare, unieke en grappige taal was. Ik was met een vriend aan het praten om te vragen of er een manier was om alleen tagregels van IMDB te verzamelen. Hij heeft een script voor mij gemaakt dat ze heeft verzameld. Toen ik de verzamelde lijst had, zei ik: "Oké, we hebben vijf of zesduizend markeringen die we kunnen gebruiken. Is er een manier om ze in een soort verhaal te ordenen? Uit de duizenden verschillende verhalen maak je één verhaal."

Het wordt op de een of andere manier de ultieme filmtrailer. Ik schreef het oorspronkelijk en ik wilde het gewoon als een stuk tekst hebben, maar ik besefte dat als ik een voice-overkunstenaar zou vinden die de waanzin van dit zou hebben en het feitelijk zou uitvoeren, dat het alleen dat niveau van echtheid eraan zou toevoegen om een ​​uitgevoerde versie ervan te hebben.

Werk je meestal in verschillende projecten tegelijkertijd of één tegelijk?

Ik ben een beetje ouder, ik heb nu een gezin, dus de kunstwerken voor leuke kunst worden op de achtergrond gedrukt. Dus ik doe nu meer commercieel werk, muziekvideo's en hopelijk begin ik binnenkort aan een tv-programma.

Welke show?

Ik kan niet zeggen!

Omdat je zoveel verschillende soorten projecten doet - van film tot kunst tot schrijven - welk gebied vind je het meest bevredigend?

Wanneer ik een video opneem of met mensen werk zoals in deze aankomende show of een korte film, is dat mijn favoriet omdat het alles combineert. Het combineert het vertellen van een verhaal, zoals toen ik een journalist was, het combineert het visuele denken dat ik kreeg door jarenlang als kunstenaar te hebben gewerkt, en dan combineer je het werken met geweldige mensen, het is een knaller.

Wat vind je het meest uitdagend?

Op dit moment, omdat ik een vierjarig kind heb, is het tijdmanagement. Het is saai maar het is waar! Je moet zeggen: "Welnu, wat is het belangrijkste nu, wat maakt me gelukkig, wat zal succesvol zijn?"

Welk advies zou je geven aan een aspirant-kunstenaar?

Het komt terug op misschien niet het meest opwindende antwoord, maar doe het gewoon zelf, wacht niet op iemand anders. Vooral met de technologie die we nu hebben. Toen ik in de filmacademie zat, was ik waarschijnlijk de laatste generatie van begin tot het midden van de jaren negentig die het echt leerde in 16 mm-filmstock. Tegen de tijd dat ik klaar was, gingen we over op digitaal. Dus met alle gereedschappen in de buurt is er gewoon geen reden om op iemand te wachten. Als je een korte film wilt maken, doe het dan, als je een raar project wilt maken, doe het dan gewoon.

Toen de composieten viraal gingen, hoe was het voor jou om te gaan van een persoon die de popcultuur observeerde en aan de andere kant van dat venster te stoten - als degene die werd waargenomen?

Het punt is, commentaar geven op de popcultuur is een vorm van popcultuur nu. Er zijn barrières tussen mensen die dingen maken en mensen die commentaar leveren op dingen en mensen die dingen remixen. Dat is gewoon zo poreus nu. Ik denk niet dat het ongebruikelijk is om zowel commentaar te geven als dingen te maken. Zelfs op een totaal andere schaal heb je mensen zoals Steven Soderbergh - hij doet remixen van 2001 of Raiders of the Lost Ark. Dus zelfs een Academy Award-winnende regisseur geeft nu commentaar op de popcultuur en zet rare kunstprojecten online.

Denk je dat dat de toekomst is van digitale kunst?

Dat is het zeker. De kernmedia van de beeldende kunst, zoals schilderen, zullen er altijd zijn, maar de mediakunst 20 jaar geleden was zeldzaam. Niet veel mensen hadden toegang tot deze apparatuur. Twintig jaar geleden moest je het geluk hebben om een ​​bewerkingspakket te hebben in de stad waarin je woonde om dit werk te doen, en er vervolgens distributie voor te vinden. Dit is precies hoe we communiceren. We hebben allemaal onze eigen kleine media-imperiums.

Waar kijk je het meest naar uit voor de toekomst? Dat tv-programma dat je noemde?

Daar is dat en met de composieten ben ik echt enthousiast dat mensen er opnieuw aandacht aan besteden. Ik vond het een heel goed idee. Wat er toen gebeurde was dat ik echt uitgeput raakte. Omdat het zo populair was, had ik het gevoel dat het mijn taak was om de inhoud op gang te houden en echt goed werk te leveren - dat is ook precies wie ik ben. Na een tijdje, omdat het ging om het doorlopen van meerdere boeken en series, al het rare niche-onderzoek en het maken van de beelden en ze daarheen te krijgen, moest het overdreven worden. Dus het feit dat het weer enige aandacht heeft, kan ik op mijn eigen tempo teruggaan en mijn eigen interesse er weer in stoppen.

Wat was een van de rare niche-onderzoeken?

Het is een vreemde manier om een ​​boek te lezen. Het zou een geweldig boek kunnen zijn, maar je gaat alles negeren, behalve beschrijvingen van personages. Dat veranderde mijn benadering van het lezen voor een tijdje. Ik moest een jaar stoppen met lezen omdat ik tijdens het eerste jaar van het project ongeveer drie of vierhonderd boeken verbrandde. Dat is veel snel lezen, maar ik had nog steeds het gevoel dat ik weg moest. Nu ga ik weer voor het plezier terug naar lezen.

Is het moeilijker voor personages die op het scherm zijn afgebeeld? Denk je ooit aan de functies van de acteur wanneer je het doet?

Het is moeilijk. Ik vroeg me af hoe dat zou gaan. Mijn broer is eigenlijk een grote fan van Game of Thrones en hij legde me uit dat er eigenlijk twee culturen zijn: de boekcultuur en vervolgens de tv-showcultuur. Ze komen niet echt overeen in de wereld van fandom, dus ik dacht dat ik gered zou worden als ik alleen met de boekcultuur zou werken.

Heb je negatieve feedback gekregen?

We zijn allemaal soms bang voor internet. Ik heb nooit iets belachelijks gekregen. Meestal zeggen mensen gewoon: "Ik denk niet dat het er zo uitziet." Toen het project echt draaide, werkte ik eigenlijk met mensen die met hun opmerkingen zouden komen zeggen: "Nee, ik denk dat je dit deel hebt gemist, jij deed dit met de neus. "Ik zou de feedback opnemen en een aantal verschillende afbeeldingen voor een paar maken.

Dus je bent teruggegaan en wat veranderd?

Ja, een aantal van hen. Ten eerste schreef en corrigeerde Neil Gaiman een aantal van hen. Voor Mr. Wednesday schreef hij: "Ik hou van de ogen, maar kom op, veel ouder!" Dat gaat eigenlijk terug naar de originele genres als een medium. Het zou geen vast ding moeten zijn. Als u het imago van een verdachte hebt en nieuwe getuigen hebt, gaat u terug en hertekent u deze opnieuw met die nieuwe informatie.

Ben je blij met het feit dat Composites het project is waar je het meest bekend om staat?

Het is interessant omdat ik begrijp dat Composites een zeer sympathiek project is. Het is heel visueel, het komt uit, het gaat om boeken waarover je hebt gehoord, en je kunt er over een seconde naar kijken. Ik begrijp volledig waarom het het populairste ding is dat ik ooit heb gedaan.

Wat is een minder bekend project waarvan je hoopt dat mensen het ontdekken?

Voice over. De twee zijn bijna verbonden in die likfactor. Als je ernaar luistert, haal je het. We weten allemaal waar het op refereert en wat mee speelt.