5 grote problemen voor de 'speciale sessie over het wereldwijde drugsprobleem' van de U.N.

Deze week houdt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een speciale sessie om zich te concentreren op één wereldwijde bezorgdheid: drugs. Door leiders en organisaties uit meer dan 150 landen bij elkaar te brengen, UNGASS 2016, gehouden van dinsdag tot en met donderdag in New York, zal worden nagegaan welke vorderingen landen hebben gemaakt met betrekking tot een aantal doelen die de U.N. in 2009 heeft uiteengezet.

De wereldwijde drugssituatie is sindsdien een stuk gecompliceerder geworden: de Silk Road-markt is gekomen en weg - het darknet is nog steeds een bloeiende markt voor drugs - en het witwassen van geld raakt steeds meer verbonden met terroristische groeperingen. En er is elke dag nieuwe synthetische drugs opduiken. Dit is wat de U.N. deze week zal verdubbelen.

1) Toegang tot behandeling vergroten

Slechts 1 op de 6 mensen met drugsproblemen heeft toegang tot de behandeling. Zelfs in landen waar behandeling beschikbaar is - en ten minste een derde van de bij de top betrokken landen heeft zelfs geen geld gereserveerd voor de preventie en behandeling van drugsgebruik - wordt hulp voor drugsgebruik zelden behandeld door het nationale gezondheidszorgstelsel en zwaar gestigmatiseerd om op te starten. Een deel van het probleem is dat veel landen drugsgebruik nog steeds als een criminele kwestie beschouwen en niet als een kwestie van volksgezondheid.

2) Voorkomen van geneesmiddelenverkoop door Darknet

Het internet is uitgegroeid tot een belangrijke markt voor drugs - vooral ecstasy, hallucinogenen, cocaïne, ketamine en andere synthetische drugs (heroïne- en methamfetamine-dealers hebben de neiging om meer traditionele routes te gebruiken). Het afsluiten van de Silk Road, een van de grootste handelsplatforms van darknet, was een grote stap, maar de online markt blijft groeien en de rechtsstelsels van de meeste door drugs getroffen landen zijn niet uitgerust om internetcriminaliteit aan te pakken.

3) Evenwicht tussen toegang tot en beperking van opioïde geneesmiddelen

Het illegale gebruik van legale drugs - met name opioïde pijnstillers zoals codeïne, morfine en fentanyl - is bijzonder moeilijk te beheersen. Hoewel het beperken van de toegang tot medicijnen een belangrijk doel is van ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten, in minder ontwikkelde landen, neemt de behoefte aan pijnstillers van medische kwaliteit juist toe naarmate het aantal gevallen van kanker en aids blijft stijgen.

4) Omgaan met witwaspraktijken en terrorisme

Ondanks het spelplan dat in 2009 werd opgesteld, zijn pogingen om het verkeer van illegale drugs over de internationale grenzen terug te dringen niet bijzonder productief geweest. Naast het aanpakken van de behoefte aan strengere grenscontrole, kraakt de U.N. over het witwassen van geld van de opbrengst van de verkoop van medicijnen, vooral in landen waar de winsten worden doorgesluisd naar terroristische netwerken.

5) Voorkomen van de verspreiding van HIV / AIDS

Ten minste 158 landen hebben melding gemaakt van het illegale - en onveilige - gebruik van injecteerbare geneesmiddelen; in veel van deze landen is drugsgebruik de oorzaak van de HIV-epidemie. Het helpt niet dat stimulerende middelen, zoals amfetaminen, cocaïne en andere nieuwe psychoactieve stoffen, verband houden met risicovol seksueel gedrag. Het is belangrijk om prioriteit te geven aan het uitwisselen van naalden, het gebruik van opioïdvervangingstherapie en de behandeling van hiv, maar het is niet eenvoudig geweest om landen te overtuigen om drugsmisbruik en de gevolgen ervan als een probleem voor de volksgezondheid te behandelen in plaats van als een puur criminele activiteit.