De 10 beste 'Tales from the Darkside'-afleveringen tot streamen

$config[ads_kvadrat] not found

Türkçe Bağımlılık Yapan Top 10 Bestesi

Türkçe Bağımlılık Yapan Top 10 Bestesi
Anonim

Gemaakt door filmmaker George A. Romero, Tales from the Darkside was als de goedkopere, schlockier, meer vertederend Twilight Zone. Het bracht kijkers een ander, verontrustend verhaal over horror, science fiction, fantasie en zelfs een komedie van aflevering tot aflevering, waarbij de talenten van meesters als Stephen King, Frederick Pohl, Robert Bloch en Frederic Brown onderweg werden aangetrokken.

anders Twilight Zone of zelfs De buitengrenzen, Tales from the Darkside vaak omarmd zijn pulp en gebruikte de low-budget, meestal single-locatie-instellingen om spookachtig effect. Nu zijn alle vier de seizoenen beschikbaar op de site voor horror-streaming huiveren in standaarddefinitie. Vier seizoenen lijken misschien veel om doorheen te komen, maar we zijn erin geslaagd om de angstaanjagende erfenis van de serie samen te vatten in een korte lijst van 10 afleveringen die essentieel zijn om te bekijken. Je zult zeker scènes verzamelen die in de volgende decennia griezelfilms hebben geïnspireerd.

Hier is een lijst met de 10 afleveringen die je moet bekijken.

10. "The Yattering and Jack"

Aangepast door Clive Barker is deze aflevering voorzien van een pint-sized demon, een "Yattering" genaamd, die tijdens de vakantieperiode een onmogelijk positieve maar eenzame oude man terroriseert. Het geheel is een beetje slecht geacteerd en schildert een stereotiep beeld van kleine mensen, maar het is perfect thematische griezeligheid die het verhaal doet werken.

Volgens de regels die door Beëlzebub in de aflevering zijn vastgelegd, als de Yattering de man aanraakt, valt de demon dan onder de controle van de man. Het verlangen naar het kwaad kan opwegen tegen de wens om goed te doen, maar dat betekent niet dat goedheid uiteindelijk niet wint.

9. "Ik kan niet helpen afscheid te nemen"

Door zijn eenvoud is het schijnbaar idyllische leven in de buitenwijken effectief voor een eenoudergezin wanneer het erachter komt dat de jongste zuster de macht heeft om mensen te doden door "vaarwel" tegen hen te zeggen. Meteen een metafoor voor de emotionele stress van de dood van een geliefde, "I can not Help Saying Goodbye" kenmerkt zich door een moedige prestatie van Dagen van ons leven actrice Alison Sweeney, een ander voorbeeld in de lange lijst van bovennatuurlijk begaafde of vervloekte kinderen op het scherm.

8. "Djinn, geen jager"

Kareem Abdul-Jabbar speelt een genie in deze aflevering gebaseerd op een verhaal van scifi-legende Harlan Ellison. Het is raar, campy en perfect. Moeten we nog meer zeggen? Wees voorzichtig met wat je wenst.

7. "De mot"

Deze aflevering is een co-ster voor Debbie Harry, de voormalige zanger van Blondie, als een zwarte magie-zwaaiende stervende vrouw, genaamd Sybil, die de hulp van haar moeder inroept om te worden opgewekt in het lichaam van een mot nadat ze is verlopen. Harry's zuidelijke gefrituurde accent en toewijding om een ​​vreemde maar aanspreekbare heks te zijn die al dan niet iemand heeft vermoord voordat hij aan haar lot overleed, speelt op een efficiënt verontrustende manier met de loyaliteit van het publiek. Maar het is de beurt aan actrice Jane Manning als de moraliserende moeder die de aflevering echt in evenwicht brengt.

6. "Bigalow's Laatste Rook"

Dit multifunctionele Stephen King-verhaal is als het ware Total Recall ging over stoppen met roken.Een man genaamd Frank Bigalow bevindt zich plotseling in een exacte gevangenisachtige replica van zijn appartement, gebouwd door een bedrijf met het enige doel hem te laten stoppen met zijn slechte gewoonten, namelijk oplichten. Uit deze eenvoudige, vernietigende aanklacht tegen verslaving, stort de aflevering zich in Bigalow en krijgt te maken met steeds wanhopiger collega-verslaafde gevangenen en Big Brother-achtige terreur. Het originele verhaal, "Quitters, Inc." genoemd, is te vinden in de bloemlezing van King Nachtdienst, en ook in een filmversie in King's anthologie-horrorfilm Kattenoog.

5. "Halloween-snoep"

Een heerlijk kampvuur dat je waarschijnlijk alsjeblieft de stuipen op het lijf zou jagen, "Halloween Candy" vertelt over een onbetrouwbare oude man die terughoudend is om het snoepje in de buurt te geven aan buurtkinderen en de gevolgen moet opvangen. De reddende genade van de anders zo kleine aflevering, geregisseerd door make-up en special effects-tovenaar Tom Savini, is het walgelijke goblin-wezen dat de oude man kwelt. Hij kiest de traktaties over de trucjes, maar een time-warp van een einde zal ervoor zorgen dat je nooit meer vragen zult stellen om snoep aan kinderen op Halloween te geven.

4. "De enorme radio"

Wie kende een aflevering van een sympathieke schlocky-tv-show, kon zich laten inspireren door een Pulitzer Prize-winnende auteur? Aangepast van een kort verhaal van John Cheever, is "The Enormous Radio" de perfecte balans tussen high- en low-brow en is waarschijnlijk de dichtstbijzijnde Tales from the Darkside ooit moet Twilight Zone.

Het vertelt over een rijk, roddig New Yorks stel dat een radio koopt die de vuile was-gesprekken van hun even roddige buren overbrengt. Wat ze zich niet realiseren is dat zij niet de enige zijn die luisteren.

3. "verre signalen"

Futurama fans zullen deze aflevering misschien herkennen als griezelig vergelijkbaar met de aflevering van de cartoon "When Aliens Attack", waarin indringers zitten die naar de aarde komen om een ​​geannuleerd tv-programma genaamd Enkele vrouwelijke advocaat om zijn verschillende verhaallijnen te verbinden. "Distant Signals" hebben wellicht iets meer barmhartigheid geprofiteerd, maar het verhoogt de creepiness-factor met een bizar rechtlijnige uitvoering door acteur Lenny von Dohlen als de niet bij naam genoemde humanoïde alien die de oorspronkelijke cast van een mislukte tv-show uit de jaren 60 eist, komt weer bij elkaar om te creëren meer afleveringen ten behoeve van zijn uitheemse soort. Het is een vooruitziende satire van de hebberige reboot-cultuur die Hollywood vandaag de dag voedt.

2. "Een zaak van de koppigen"

Deze aflevering beantwoordt de vraag: wat als een lichaam van een geliefde niet wil sterven? Het is de moeite waard om alleen te kijken naar de progressief walgelijke make-up die op acteur Eddie Bracken is aangebracht als de ogenschijnlijk dode grootvader die niet dood blijft. Maar de aflevering is ook opmerkelijk omdat hij een heel jonge Christian Slater als een sceptische kleinzoon en Brent Spiner als een stuntelige prediker die niet kan uitleggen wat er gebeurt. Loslaten kan catharsis, hilarisch en gemeen zijn.

1. "Sorry, juiste nummer"

Stephen King bedacht dit verhaal speciaal voor Tales from the Darkside en maakte het later het enige scenario dat hij schreef om te worden opgenomen in een van zijn kortverhalencollecties (je kunt het lezen in Nachtmerries & Droomlandschappen). De macabere time-travel-lus van een verhaal gaat over een King-esque romanschrijver wiens vrouw Katie een paniekerig maar onbegrijpelijk telefoontje krijgt dat de dood van de romanschrijver mogelijk veroorzaakt door een hartaanval. Vijf jaar na de tragedie springt ze nostalgisch in een VHS van een bewerking van het werk van haar overleden echtgenoot, genaamd Spider's Kiss, alleen om wat spookachtig nieuws te ontvangen, te weinig over dat originele telefoontje. Het is een onderwezen en spookachtige 20 minuten die je niet kunt afschudden.

$config[ads_kvadrat] not found