The 6 Greatest Songs on Chance the 'Coloring Book' van de rapper

Het is geen verrassing dat Kleurboek, Chance the Rapper's langverwachte nieuwe album, is een formidabel statement - en kwalitatief fantastisch. Het wordt een mededinger voor (rap) albums van het jaar waarin maar een paar nummers staan. Weinig rappers hebben een uitgesproken en uitgebreide muzikale identiteit in hiphop als 23-jarige bondskanselier Bennett. Zijn muziek is Chicago tot op het bot, maar mondiaal van visie, en hij bezit de off-the-charts niveaus van vertrouwen en persoonlijkheid, passend bij de superster die hij snel aan het worden is.

1. "Geen probleem" feat. 2 Chainz en Lil Wayne

Het door voetenwerk geamuseerde gospel-rapgeluid van Chance is echt een prachtig brouwsel en we raken er steeds meer aan gewend. Het inspireerde Kanye tot regelrechte imitatie van "Ultralight Beam" en veel moeders om te bladeren in de "Donnie Trumpet" -sectie van iTunes na de SNL-prestaties van Chance van "Sunday Candy". Maar één ding hebben we de afgelopen drie jaar gemist sinds de Acid Rap tape is Chance die zijn zinnen zet op hard-groovende rapnummers.

Meestal, wanneer hij deze eruit haalt, is de mix van stijlen net zo origineel als het geluid dat hij heeft opgebouwd op Donnie Trumpet en de Social Experiment's. Surfen album vorig jaar en legt uit op de meeste Kleurboek. Hier is het zo Schoolverlater 'Ja, met een borrelend soul-sample, een slow-jam-groove en valcadens die er bovenop worden gegooid. Het belangrijkste evenement is natuurlijk de onuitwisbare haak: een ode aan de voortdurende industriële onafhankelijkheid van Chance en, in de mond van Weezy later in het nummer, een schot op Birdman over zijn huidige labelsituatie.

2. Angels feat. Saba

Dit blijft geweldig; het is sinds zijn veelbelovende debuut Late Night met Steven Colbert in oktober. Ook gebaseerd op een catharsis-voorbeeld van een gospelkoor, houden Chance en zijn cohort Saba een ingekorte straatritfrequentie vast die in horten en stoten beweegt. Om de formule te verwarren, Nico Segal (ook bekend als "Donnie Trumpet") en de sociale experiment gangbok met een uitgebreide, stimulerende hoornlijn, die is geplaatst tegen een mousy stalen drum lijn. Het geheel is een innige, slimme en realistische eerbetoon aan hun geboorteplaats.

3. "Dezelfde medicijnen"

Chance kan kleinschalig werken: hij hoeft niet snel over big-band charts te gaan om te slagen. Voor het grootste deel van dit prachtige nummer krijgt hij zijn afleverpaal een strijkkwartet, een piano, weelderige vocale harmonieën hier en slechts een beukende hi-hat. Tekstueel gezien is het nostalgische Chance op zijn best. Muzikaal en tekstueel is het bewijs van Chance's voortdurende evolutie - zijn vermogen om super gecompliceerde composities en liedvormen smakelijk te maken.

4. "All Night" feat. Knox Fortune

Een prachtige uitbijter op de tape - wat "Chain Smoker" was Acid Rap. De wegwerpspellen van Chance zijn veel beter dan wat je favoriete rapper ooit heeft uitgebracht. Dit is een hippe house-muziek - het soort besmettelijke balans tussen rap en dance muziek dat zijn collega Vic Mensa in 2014 sloeg op "Down on my Luck". Hij klinkt hier als een andere versie van zichzelf: licht hees, treiterig, in volledige opmaakmodus. Hij is een nog oneerbiediger en charismatisch opperbevelhebber dan normaal, en doet een daad om het meisje te winnen dat hij nastreeft. Het is echter nog steeds niemand anders dan Chance. met zijn zeldzame vermogen om van vorm te veranderen en toch zo'n sterke centrale muzikale identiteit te behouden.

5. "Finish Line" / "Drown" feat. T-Pain, Kirk Franklin, Eryn Allen Kane & Noname

Er zijn meerdere Harry Potter-referenties in Chance's raps op dit album, het meest bizarre is: "Any little Peter Pettigrew kan het pesticide krijgen" op "How Great." Dit is bekend spul voor To Chance: call-and-response evangelie, maar misschien de beste iteratie van die stijl op de band. Een weelderig geharmoniseerde T-Pain is per slot van rekening de leider van de gebedsbijeenkomst. Er zijn ook enkele van de meest pakkende rappen van Chance in zijn twee gefocuste verzen. Zoals in het grootste deel van zijn werk - en zeker zijn beste - worden serieuze, puntige waarnemingen naast de one-liners uit het niets geplaatst ("Ik ben geblokkeerd geraakt door alleen maar te proberen liedjes met vrienden / labels te maken, vertelde me in mijn gezicht dat ze bezitten mijn vrienden / ik moet bidden dat ik moet bidden, zoals Hammer na "2 Legit" / ik heb de kracht om Lucifer met een crucifix te porren ").

"Drown" spreekt tot de bijzondere kracht van Chance, noname's (voorheen Noname Gypsy), gemoedelijke, rijkelijke poëtische stijl; het wordt dan eigenlijk een rudimentair lied van Kirk Franklin, wat allesbehalve een slechte zaak is. Een ander nummer demonstreerde hoe grondig Chance zijn eigen muzikale niche heeft uitgesneden en iets meer dan overtuigend heeft gemaakt uit een onwaarschijnlijke verzameling delen.

6. "Smoke Break" feat. Toekomst

Is dit val muziek? Soort, althans in branie. Maar ook zijn ziel, met akkoordwisselingen en orkestrale hoornachtergronden geript van een Randy Newman film soundtrack. Er zijn harpsweeps, Fetty Wap en Gucci Mane-referenties, en Future Hendrix is ​​op het einde getagd en heeft het meest originele werk gedaan dat hij het laatste half jaar of zo heeft gedaan. Alleen Chance kon hem op een beat als deze lokken en het beste in hem naar boven halen, zoals hij heeft met al zijn celeb-medewerkers op dit album.

Download Kleurboek bij verschillende verkooppunten, waaronder Apple Music en je favoriete mixtape-site.