Mars 2020: NASA-oproep verlicht wat wetenschappers hopen te vinden bij de landing van Mars 2020

$config[ads_kvadrat] not found

Fly Over Mars 2020 Landing Site Jezero Crater in NASA Animation

Fly Over Mars 2020 Landing Site Jezero Crater in NASA Animation

Inhoudsopgave:

Anonim

NASA's langverwachte beslissing over waar de Mars 2020-rover op de rode planeet zal landen, is de marsgekte van ruimteverkenning geworden. Deze week heeft NASA een kampioen gekroond en uitgewerkt hoe deze missie zal proberen een prestatie te bereiken die geen enkele Marsrover ooit eerder heeft gedaan.

Op maandag liet de NASA-manager Thomas Zurbuchen, de adjunct-beheerder van het Directoraat van de wetenschappelijke missie, verslaggevers weten dat de Mars 2020-rover bij Jezero Crater zal instappen omdat deze het potentieel heeft om details te verlichten die een grote vraag beantwoorden: Heeft het oude Mars het leven gekend? Ken Farley, de projectonderzoeker van Mars 2020 bij het Jet Propulsion Lab van NASA (JPL), voegde eraan toe dat de Jezero-krater - die een diameter van 30 mijl beslaat en tussen 3,5 en 3,9 miljard jaar geleden werd gevuld met water - een enkele verschillende bewijsregels om die vraag te beantwoorden. De Rover bereidt dat bewijs voor (in de vorm van gesteentemonsters) zodat NASA het kan brengen terug naar de aarde in een vervolgmissie.

"Ten eerste willen we bewijs zoeken van mogelijk oud leven op Mars, en ten tweede willen we een verscheidenheid van gesteentes zoeken waarmee we de geschiedenis en evolutie van Mars kunnen verkennen," zei Farley. "We willen die vragen bestuderen met behulp van de instrumenten aan boord en ook door een reeks monsters te maken die in de toekomst naar de aarde kunnen worden gebracht."

Wat kunnen we terug brengen?

Farley legt uit dat het klimaat op Mars ongeveer 3,5 tot 3,9 miljard jaar geleden heel anders was. Gedurende deze tijd is de Jezero-krater gevuld met ongeveer 250 meter water. Dit water stroomde naar binnen door een rivierdelta, waar het sediment, rotsen en mineralen op de bodem van dit oude meer heeft afgezet.

"Dit is een belangrijke aantrekking vanuit ons oogpunt voor een bewoonbare omgeving," zei Farley. "Meren op aarde zijn zowel zeer bewoonbaar als onvermijdelijk bewoond. De tweede aantrekking is dat een delta zeer goed is in het bewaren van biosignaturen - elk bewijs van leven dat mogelijk in het meerwater heeft bestaan, of op het raakvlak tussen het sediment en het meerwater, of mogelijk dingen die in het bovenloopgebied leefden meegesleurd door de rivier."

Wanneer Farley biosignaturen zegt, verwijst hij naar potentiële moleculaire markers die aangeven dat er ooit een levend ding was - dit kan een verscheidenheid aan dingen zijn, maar variëren van bepaalde organische moleculen tot werkelijke organische materie, ofwel geproduceerd door een levend wezen of de stoffelijk overschot van dat levende wezen. Deze delta is aantrekkelijk omdat het een one-stop-shoppingtrip zou kunnen zijn voor deze potentiële biosignaturen. Toen er miljoenen jaren geleden water doorheen stroomde, hopen NASA-wetenschappers dat het misschien ook organismen of hun cellen uit verschillende habitats heeft meegevoerd.

Farley voegt eraan toe dat deze locatie rijk is aan carbonaatgesteente, dat wordt geproduceerd wanneer water, atmosferische gassen (zoals koolstofdioxide) en rock op elkaar inwerken. Onder het oppervlak van de planeet, legt Farley uit, zou er een extra bewoonbare omgeving kunnen zijn geweest.

Maar we kunnen ook daar iets anders vinden. In februari 2017 hebben wetenschappers aangegeven dat deze carbonaatgesteente potentiële overblijfselen van de oude koolstofcyclus van Mars kan bevatten. Op aarde helpt de koolstofcyclus de temperatuur op de planeet te handhaven. In het ideale geval kunnen we in deze martiaanse carbonaatrots ook het bewijs vinden van hoe het klimaat van Mars eruit zag toen het vloeibaar water en misschien het leven kon ondersteunen.

"We begrijpen niet waarom het klimaat op Mars zo anders was", zegt Farley. "We hopen dat die carbonaatgesteentes ons daar iets over zullen vertellen."

Wanneer kunnen deze monsters terugkeren naar de aarde?

Zurbuchen vertelde verslaggevers dat ze hopen op een voorbeeld van een terugkeermissie om ergens in de late 2020s te lanceren. Deze missie zou belast worden met het betreden van de Jezero-krater en het ophalen van maar liefst 30 verschillende rotskernmonsters die de Mars 2020-rover hopelijk zal ophalen voordat hij ze op geselecteerde locaties achterlaat voor ophalen, genaamd "cache-depots."

Als alles volgens plan verloopt, moet dit schema de monsters begin 2030 terug op aarde zetten, volgens de schatting van Zurbuchen, hoewel hij op dit moment nog geen verdere details over de voorbeeldterugkeermissie kon geven. Als NASA slaagt, zal dit een bepalende missie zijn die ons klaarstoomt voor het volgende decennium van onderzoek, Lori Glaze, waarnemend directeur van NASA's Planetary Science Division toegevoegd.

"Mars 2020 zal het volgende decennium van Mars-verkenning definiëren, ons begrip van de Mars-omgeving verbeteren door in-situ onderzoek, en die monsters opslaan op het oppervlak voor toekomstige wetenschappelijke ontdekkingen," zei ze.

$config[ads_kvadrat] not found