'The Magicians' Proves Bottle Episodes kunnen goed worden gedaan

$config[ads_kvadrat] not found
Anonim

"Het was allemaal een droom" - Ancient Proverb

Kijkers van de vierde aflevering van gisteravond van De magiërs misschien gevallen voor de goochelarij van de show en dacht dat alles wat ze tot nu toe in dit seizoen hadden gezien onzin was, een surrealistische droomachtige hallucinatie bedacht door hoofdpersoon Quentin Coldwater. Maar in plaats van opgesloten te zitten in een psychiatrische afdeling in New York, gedoemd tot een routine van pillen knallen terwijl je fantaseert over verzonnen goochelaar zoals Brakebills, het beest, zijn aantrekkingskracht op Alice en zijn potentieel gewelddadige relatie met zijn vader, het draait Quentin had de hele tijd net een krachtige betovering. Quinten's voormalige BFF, Julia, en haar medehaag, heks Marina begin -ed Quentin voor shits en giechelt en om grote schade toe te brengen aan een al kwetsbare Brakebills. Het was een flesaflevering die goed was gedaan en bevestigde Syfy's beslissing om de show voor een tweede seizoen te vernieuwen door de beste aflevering van de serie tot nu toe te zijn.

Q heeft deze muziek in zijn lichaam en het komt goed … 🔮💫🎵 🎶 🎼 🎧✨ #TheMagicians pic.twitter.com/D6b0qsiA6J

- The Magicians (@MagiciansSyfy) 9 februari 2016

"The World in the Walls" was niet per se een flesaflevering. Deze op tv uitgezonden pogingen om geld te besparen door een relatief goedkope en op zichzelf staande episode te schrijven die minimale sets, effecten en een beperkt aantal castleden gebruikt, krijgen meestal een slechte rap. Het origineel Star Trek serie, waarvan de term werd bedacht, profiteerde hiervan door hele afleveringen op de USS in te stellen Onderneming. Het is dus geen toeval Star Trek krijgt deze keer een shout-out van een gestoorde, gedroomde versie van Alice.

Door hun aard moeten flesafleveringen goedkoop, verstandeloos en gemakkelijk zijn. En toch, deze aflevering van De magiërs is allesbehalve. In alle opzichten is het - toepasselijk genoeg - een goocheltruc. Het narratieve bedrog gebruikt Quentin en probeert zich een weg te banen uit de ijsblauwe, monochrome muren van het fictieve Ellsworth Downs Mental Hospital om de thema's van de show te verdiepen. Het houdt hem en het publiek aan het raden. Wat is echt, wat is nep, droom ik?

Een deel van wat er gebeurt in "The World in the Walls" ondersteunt wat we altijd al gezegd hebben. De magiërs gaat helemaal over het geven van jezelf aan absurditeiten die een rationeel, naar verluidt volwassen denken tegengaan. Een magische universiteit waar goed en kwaad botsen met eeuwenoude tovenarij? Je moet gek zijn om dat te denken; neem nu je medicijnen en ga slapen.

"Elke keer als ik praat, klink ik batshit", zegt Quentin al vroeg. Maar op meerdere momenten tijdens de aflevering probeert hij wanhopig te bewijzen dat zijn zogezegd gekke nieuwe leven echt is. "Hoe meer je gelooft … hoe meer kwaad je doet", zegt een van de illusieschieters tegen Quentin, maar hij denkt daar anders over. "Stop met spelen, begin te leven!" Roept hij tegen het einde van de aflevering voordat hij zichzelf uit de betovering dwingt.

En wat is een betere manier om rationeel denken tegen te gaan dan een reeks psychiatrische patiënten te leiden in een uit de toon vallende versie van Taylor Swift's "Shake It Off"? Het gekke maar leuke muzikale nummer van de aflevering is tot nu toe het meest vrolijke voorbeeld van Quentin die aan zijn angsten toegaf, maar de scène dient ook als een terugroep om Penny, de zogenaamde telepathische "Reiziger", te waarschuwen dat er iets mis is.

De aflevering is misschien het beste voorbeeld van De magiërs plezier hebben tijdens het uitbreiden van het verhaal met een meer gefocust raamwerk. Na de uitstekende Alice-centrale aflevering van vorige week zijn we terug bij het duellerende verhalende contrast tussen Quentin en Julia. Wie weet wat er zal gebeuren? Hoe dan ook, De magiërs is het bewijs dat het zowel binnen als buiten werkt.

$config[ads_kvadrat] not found