Wetenschapper ontdekt dat kannibalisme niet voedzaam is, wint Ig Nobel-prijs

$config[ads_kvadrat] not found

Toast Kannibaal - Hebben jullie wat te eten?

Toast Kannibaal - Hebben jullie wat te eten?
Anonim

James Cole, Ph.D., ging donderdag het rijk van legendes binnen toen hij de begeerde Ig Nobelprijs ontving voor zijn werk over kannibalisme. In zijn werk gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschappelijke rapporten In april 2017 heeft Cole, hoogleraar archeologie aan de Universiteit van Brighton in het Verenigd Koninkrijk, geschetst hoe weinig voedingswaarde een menselijk kadaver heeft. Hoewel Cole's werk misschien niet de aandacht van de Nobelprijscommissie heeft verdiend, veranderde het wat we weten over kannibalisme in het paleolithische tijdperk, en het was vastbesloten om de juiste combinatie van het bizarre en briljante te hebben om een ​​Ig Nobelprijs in het veld te winnen van voeding.

De prijs, die elk jaar aan het raarste wetenschappelijke onderzoek wordt gegeven, erkent het werk van onderzoekers die "eerst mensen laten LACHEN en hen laten DENKEN." Het zijn echter niet alle grappen. "De Ig Nobel-prijzen zijn misschien wel het hoogtepunt van de wetenschappelijke kalender," schreef Helen Pilcher in Natuur in 2004.

In zijn winnende artikel argumenteerde Cole dat kannibalisme onder Paleolithische mensen hoogstwaarschijnlijk plaatsvond vanwege maatschappelijke of culturele redenen, in tegenstelling tot voedingskundige.

Eerdere onderzoekers hadden beweerd dat kannibalisme waarschijnlijk van voedingswaarde was. Bijvoorbeeld in een 2010-document gepubliceerd in Huidige antropologie, een team onder leiding van de Spaanse archeoloog Eudald Carbonell, Ph.D., stelde dat het aantal gevallen van kannibalisme in het archeologische record suggereerde dat mensen jagen op andere mensen als voedsel. Een paper gepubliceerd in 2016 in de Journal of Archaeological Method and Theory herhaalde ook dit punt, maar het gaf toe dat onderzoekers verdeeld waren over het idee.

Cole ondernam zijn onderzoek van 2017 nadat hij zich realiseerde dat er eigenlijk geen empirisch bewijs was om de hypothese te ondersteunen dat oude mensen elkaar uit noodzaak zouden opeten. Om te zien hoe mensen zich aanpasten aan andere beschikbare bronnen van vlees voor paleolithische mensen, brak hij uit hoeveel calorieën beschikbaar zouden zijn van het eiwit dat zich bevindt in de spieren, botten, longen, lever, hersenen, hart en ander weefsel van een mens. Cole berekende dat een 145-pond-mens ongeveer 144.000 calorieën kon leveren, terwijl een mammoet tot 3.600.000 calorieën, een paard 200.100 calorieën en een edelhert 163.000 calorieën kon leveren.

"Wanneer u ons met andere dieren vergelijkt, zijn we helemaal niet erg voedzaam," vertelde hij National Geographic. En het was niet alleen een totaal calorieverschil. Natuurlijk, een paard of mammoet, groter dan een mens, zou in totaal meer calorieën opleveren. Maar pond-voor-pond, schatte Cole dat mensen niet zo calorie-rijk zijn als de dieren die beschikbaar waren voor onze vroege menselijke voorouders om te jagen. Bovendien zouden alle mensen die als voedsel zijn bedoeld, ook kunnen jagen, in plaats van gewoon te wachten om gegeten te worden.

"Je moet een jachtfeest bij elkaar houden en deze mensen volgen, en dan staan ​​ze daar niet alleen te wachten tot je ze met een speer neerstrijkt", zei hij.

Niettemin is er ruim bewijs dat oude mensen andere oude mensen aten. Cole suggereert dat kannibalisme cultureel was, in plaats van een gewoonte om te overleven. In feite zien we nog steeds bewijs daarvan in onze niet-menselijke primaatverwanten, zoals chimpansees.

"Dergelijk gedrag is duidelijk zoiets als een gedragsritueel - een onbewuste daad die voortkwam uit gemeenschappelijke activiteiten die centraal stonden in groepsgedrag zoals het eten van vlees", Paul Pettitt, Ph.D., een professor in archeologie aan de Universiteit van Durham die niet betrokken was in de studie van Cole, verteld The Guardian. "Ergens langs de lijn van de menselijke evolutie veranderde dit gedrag van gedragsrituelen naar geritualiseerd gedrag, en zoals Coles heel goed laat zien, laat bewijs duidelijk zien dat het eten van menselijk vlees niet uitsluitend over overleven ging."

Zo niet, dan wat was het over?

"Ongetwijfeld zou elke episode van paleolithisch kannibalisme een eigen specifieke culturele context en reden voor consumptie hebben gehad," schreef Cole. "In sommige gevallen kan dit een meer praktische of opportunistische benadering van voedselinkoop betekenen, bijvoorbeeld de consumptie van personen die binnen de sociale groep aan natuurlijke oorzaken sterven."

Oude mensen hebben misschien niet per se menselijk vlees gezocht, maar ook niet hun neus opgestoken.

$config[ads_kvadrat] not found