De X bestanden gerechtvaardigd zijn reboot met zijn nieuwste aflevering, het rommelige, maar creatieve en energieke "Babylon." Als de eerste aflevering die niet het gevoel had dat het gewoon een hergebruikt terrein was, was het een verrassende uitbarsting van energie voor de tweede-naar- laatste aflevering van het 10e seizoen.
De heropleving van De X bestanden is van twijfelachtige waarde geweest tijdens zijn eerste vier afleveringen. De dieptepunten van de eerste aflevering hebben niet de volledige reboot gedefinieerd, zoals ze dreigden, maar afgezien van het eerste halfuur van Darin Morgan's "Mulder en Scully Meet the Were-Monster", zijn er niet veel hoogtepunten geweest. Het kernprobleem: met slechts zes afleveringen, De X bestanden 'Het tiende seizoen lijkt meer op een verzameling van de grootste hits dan op een solo-exemplaar.
De eerste aflevering was zeer stevig in de lijn van een mythologische zware Chris Carter-seizoenspremière. Het werd gevolgd door een traditioneel horrorsmysterie dat de show tientallen keren eerder heeft gedaan. Vorige week had "Home Again" het moeilijk om twee verschillende afleveringsstijlen in één te proppen: de schlocky horror van een "Trashman" die mensen op popmuziek bracht en het filosofische verdriet van Mulder en Scully over de dood van een familielid. Elk van die had op zichzelf kunnen werken, maar opeengepakt, ze maakten de aflevering belachelijk.
Zelfs de aflevering van Darin Morgan, hoe fantastisch die soms ook was, paste nog steeds in het genre van een 'Darin Morgan-aflevering', die, hoewel een relatief kleine sample in slechts vier afleveringen, nog altijd een buitenmaatse reputatie had als grappig, slim, gespannen, en bereid om gaten te maken in de eigen perceptie van de serie over zichzelf. Dus ik was allemaal bereid om te zeggen dat dit seizoen het ruige equivalent was van een geliefde band die de hits voor een reünie uitdeed, met een paar nieuwe nummers die klinken als zwakkere versies van de gloriedagen. Het is niet slecht, het is gewoon niet essentieel.
"Babylon," de vijfde aflevering van het seizoen, blaast die theorie uit het water. Het is seriemaker Chris Carter, die zowel de aflevering schreef als regisseerde, in volledige comedy-modus. Dit zou angstaanjagend moeten zijn - zijn grootste hit in die modus was de "The Post-Modern Prometheus" van seizoen 5, die erin slaagde om een ander gevoel voor stijl en on-target grappen te vermengen met een ongelooflijk griezelig verhaal over verontschuldiging van verkrachting.
Maar 'Babylon' is niet eens zo dicht bij 'Prometheus'. De methode van de regisseur is, in plaats van erg gestiliseerd als 'Prometheus' 'zwart-wit, voor het grootste deel van de aflevering tastbaar. Het is gebouwd op scherts, bijna romantische comedy-stijl. Dit werkt uitzonderlijk goed, aangezien het bijna een romantische komedie is, gebouwd op de aanwezigheid van twee jonge FBI-agenten, gespeeld door Robbie Amell en Lauren Ambrose, die hun eigen Mulder / Scully-rollen vervullen. Ze splitsen zich op en nemen contact op met de hoofdpersonen, wat zorgt voor een hoop overlappende scherts - niet waar Chris Carter om bekend staat, maar het werkt hier echt.
Mulder heeft bewegingen! #TheXFiles pic.twitter.com/7h1XfTtbtq
- De X-bestanden (@thexfiles) 16 februari 2016
En dan wordt het gek en verandert in een gewaagde videoclip die je moet zien om het te geloven. Is er een gechoreografeerde droomsequentie gedanst in een X-Files voor? Gecombineerd met een perfect getimede cameo van geliefde verloren personages?
Het meest ongelukkige aan deze aflevering is dat alle komedie naast een volkomen generieke, mild racistische "vangst van de terroristische dwarsliggercel" hoofdplot komt die niet misplaatst zou zijn in een 24 of a Bones. Ik vond het vergeeflijk, maar de whiplash van David Duchovny, lijndansen die naar een terreurcel kijkt die hun zelfmoordvesten oefent, is mogelijk een beetje veel.
En toch is er een energie en drive en speelsheid en bereidheid om te experimenteren die onverwacht waren tijdens een reünietour. De X bestanden, één stop van het einde van de rij, slaagde erin die vreugde te vinden en ermee te rennen. Het is niet perfect, maar "Babylon" is een aflevering die je moet zien.
Voorraden App Robinhood's Generous 'Checking & Savings' klinkt als een puinhoop
Sinds de vijf jaar geleden op de financiële technologie verscheen, heeft de aandelenhandel-app Robinhood zijn naam waargemaakt, schijnbaar blij met het verstoren van het online handelen in aandelen. Nu is het enorm populaire 'no fee'-beleid van de startup uitgebreid naar andere financiële diensten zoals het controleren en sparen van rekeningen.
The Late 'Penny Dreadful' laat een glorieuze, prachtige, rommelige erfenis na
In memoriam van TV's beste envelop-aandrijvende gothic drama
De Kanye West Beethoven Mash-Up 'Yeethoven' is een puinhoop waar we van kunnen leren
Er is een probleem bij klassieke muziekinstellingen: erachter komen hoe je artistiek relevant kunt blijven zonder de kaartverkoop te verliezen voor bedrijven die doorgaans financieel achterblijven. Een van de recente problemen die de klassieke muziek en poporkestwereld hebben moeten aanpakken, is hoe om te gaan met hiphop, de kunst ...