Onderzoek naar de ongelijkheid voor vrouwen in Hollywood op gelijke betaaldag

Vandaag is Equal Pay Day: de dag in het huidige jaar waarin vrouwen gemiddeld genomen het loon van hun mannelijke tegenhangers van vorig jaar hebben "ingehaald", berekend op basis van de loonkloof van 23%. Hoewel het onderwerp van gelijke beloning met relatieve frequentie komt, is het moeilijk om te beweren dat de dingen op een significante manier veranderen - en Hollywood is geen uitzondering op de belabberde praktijken van andere industrieën.

Vrouwelijke acteurs worden nog steeds vaak minder betaald dan hun mannelijke co-sterren en vrouwen blijven een teleurstellend klein percentage van regisseurs, producenten en schrijvers in televisie en film vormen. Zoals Jennifer Lawrence in haar essay in Lenny afgelopen oktober is het niet dat de loonkloof in Hollywood het meest urgent is als een strikt financieel probleem - we hebben het immers vaak over miljoenen dollars aan onderhandelingen - het is het principe. En de manier waarop dit zich uitstrekt tot en doordringt in elke andere industrie.

Het feit dat Lawrence, een winnaar van een Academy Award en een box office juggernaut, zich ongemakkelijk voelde onderhandelen voor meer geld omdat ze bang is om als 'bratty' te worden gezien (wanneer de meeste mannen in de branche duidelijk niet dezelfde angst hebben), is vertellen. Dat zelfs Lawrence, een vrouw die heel dicht bij de top van haar branche staat, minder wordt betaald dan mannen die eerlijk gezegd niet dezelfde box office draw hebben is objectief verkeerd - zelfs als de loonkloof in dit geval miljoenen dollars vertegenwoordigt die Lawrence, in haar eigen woorden, niet "nodig." Waar laat dat anderen achter?

Het probleem zit niet alleen voor de camera, en het is niet alleen voor loonstrookjes. Vrouwen zijn zwaar ondervertegenwoordigd als het gaat om invloedrijke banen achter de camera, en het probleem is nog erger voor minderheden en LGBT-videomakers.

Marineer in de cijfers - wie tv maakt / schrijft / stuurt. Ik ga drinken http://t.co/QRmrN1EuZj http://t.co/RYBaOTjX5B

- Mo Ryan (@moryan) 10 april 2016

De Writers Guild of America, West (WGAW) publiceerde vorige maand 'The 2016 Hollywood Writers Report', waarin werd geconcludeerd dat hoewel er op sommige gebieden winst te behalen viel, vrouwen nog steeds in de minderheid zijn met een factor van bijna 2 op 1 op het gebied van televisieschrijven en een factor 3 bij 1 bij het schrijven van films.

In de winstkloof, dingen verbeteren enigszins in televisie, met vrouwen verdienen 93 cent voor elke dollar hun mannelijke tegenhangers verdienen. Dat gezegd hebbende, is het aantal gedaald ten opzichte van 2010 en 2011, toen vrouwelijke schrijvers op televisie 96 cent verdienden voor elke dollar verdiend door mannelijke schrijvers. En hoewel de winstkloof op de televisie wordt gesloten, is het volgens hetzelfde WGAW-rapport nog erger op het gebied van het schrijven van films.

"De genderkloof in de film is van oudsher groter dan de kloof in de televisie, en sinds het laatste rapport is deze nog groter geworden (zie figuur 7). In 2012 verdienden 19 vrouwelijke filmschrijvers 78 cent voor elke dollar verdiend door hun blanke mannelijke tegenhangers ($ 62.138 versus $ 80.000). Tegen 2014 was het relatieve looncijfer gedaald naar slechts 68 cent. In dat jaar bedroeg het mediane winstcijfer voor vrouwelijke filmschrijvers $ 50.938, vergeleken met $ 75.000 voor blanke mannen. Het is vermeldenswaard dat het laagste relatieve winstcijfer over de periode van zes jaar een jaar eerder verscheen, in 2013, toen vrouwen slechts 61 cent verdienden voor elke dollar verdiend door mannen ($ 43.708 versus $ 71.077)."

Buiten de schrijverskamer is het niet beter. Variety keek heel goed naar regisseurs op televisie en de bevindingen waren behoorlijk vernietigend. De overgrote meerderheid van de tijd zijn blanke mannen degenen die op de stoel van de regisseur zitten en in een sector waar het notoir moeilijk is om in te breken, krijgen vrouwen en minderheden vaak niet de shots die ze nodig hebben om die aantallen te evenaren.

In een onderzoek van San Diego State University genoemd The Celluloid Ceiling: Behind the Scenes Employment of Women op de top 100, 250 en 500 films van 2015, Dr. Martha M. Lauzen vond dit:

"In 2015 bestond 19% van alle regisseurs, schrijvers, producenten, uitvoerende producenten, redacteuren en cinematografen uit de top 250 van nationale brutowinstfilms. Dit betekent een stijging van 2 procentpunten ten opzichte van vorig jaar en is zelfs met het bereikte percentage in 2001."

Niet alleen zijn de cijfers somber, met vrouwen die minder dan een vijfde van de topposities vertegenwoordigen voor de 250 beste films van 2015, maar dat aantal ligt op een lijn met 2001, wat betekent dat het in de periode tussen 2001 en 2015 nog erger werd. Voor al onze discussies en aandacht voor het probleem blijven dingen stagneren of verergeren, en dat is ontmoedigend.

Het is echter niet allemaal doem en somberheid. Sundace's Women at Sundance-programma en Female Filmmakers Initiate streven naar pariteit in de filmindustrie en werken eraan vrouwelijke makers de middelen en ondersteuning te geven die de weg kunnen banen voor wijdverbreide veranderingen.

11 jaar en 30.000 datapunten: onderzoek naar vrouwen in indie-film via Sundance / Women in Film / Dr. Smith en haar geweldige team

- Manohla Dargis (@ManohlaDargis) 9 april 2016

Met het besef dat de media die we consumeren de manier vormen waarop we onszelf, anderen en de wereld om ons heen zien, heeft Sundances inspanningen om vrouwelijke makers te ondersteunen alles te maken met het creëren van een gelijk speelveld. In de woorden van Caroline Libresco, de Senior Programmeur voor het Sundance Festival: "De enige manier om systemische verandering in onze industrie te creëren, is door samen te werken."

De kwestie van gelijke beloning en waar we het over hebben als we het hebben over winstverschillen komt niet alleen neer op geld, maar komt neer op vertegenwoordiging in de sector, op de waarde die we aan vrouwelijke makers hechten, en in de mate waarin ze krijgen de tools en de schoten die nodig zijn om te slagen. Vrouwelijke stemmen in storytelling zijn een belangrijk onderdeel van het maken van goed ontwikkelde, driedimensionale vertellingen, en die stemmen zijn essentieel voor de creatie van de media die ons wereldbeeld vormen en vormen en veranderen

In de woorden van Selma directeur Ava DuVernay, "Het werk dat we doen beïnvloedt de manier waarop we onszelf zien en de manier waarop we gezien worden. Het is een vitaal werk. Vrouwen die films maken, is een radicale daad. '

Op deze Equal Pay Day in 2016 hebben we vooruitgang gezien, maar het gevecht is nog lang niet over - de cijfers laten zien dat we nog een lange weg te gaan hebben en dat er in Hollywood veel ruimte is voor meer en verschillende stemmen.